Επιμέλεια Αλέκος Χατζηκώστας //
«Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, όπως δείχνουν τα γεγονότα, είναι ανένδοτοι στην εφαρμογή της τακτικής του εμφυλίου πολέμου»
Με αφορμή τον θάνατο του Κ. Μητσοτάκη και την προσπάθεια «αγιοποίησης του» αναφορές γίνονται και στις προσπάθειες του «για να μην γίνει ή και να αποτραπεί ο εμφύλιο στην Κρήτη». Στο σημερινό σημείωμα θα αναφερθούμε σε πλευρές της όλης υπόθεσης.
Η ανάπτυξη του αγώνα του ΔΣΕ στην Κρήτη
«Στην Κρήτη, αρχικά, στους μαζικούς και μαχητικούς αγώνες, που συσπείρωναν την πλειοψηφία του λαού, συμμετείχε κι ένα τμήμα του κόμματος των Φιλελευθέρων, από το οποίο προερχόταν και ο βουλευτής Γιαμαλάκης.
Σύντομα, όμως, η ηγεσία των Φιλελευθέρων, υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο, συσπειρώθηκε με την ντόπια αντίδραση για να τσακίσει το λαϊκοαπελευθερωτικό κίνημα.
Σε αντίδραση των τρομοκρατικών ενεργειών τους, συγκροτήθηκαν οι πρώτες ομάδες των καταδιωκόμενων αγωνιστών, που σχετικά σύντομα μετασχηματίστηκαν στο Δημοκρατικό Στρατό της Κρήτης. Επρόκειτο για την εκτόπιση 12 ΕΑΜικών στελεχών από τα Χανιά, για τις επιδρομές κρατικών και παρακρατικών τρομοκρατών κατά των γραφείων του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και της εφημερίδας Δημοκρατία και για τη δημιουργία από εγκληματικά στοιχεία ειδικού σώματος χωροφυλάκων «άνευ θητείας». Στο νομό Χανίων μάλιστα, τους «άνευ θητείας» χωροφύλακες τους οργάνωσε ο απόστρατος συνταγματάρχης Π. Γύπαρης, που, όταν του διαμαρτυρήθηκαν ομοϊδεάτες του για τις απαράδεκτες επιλογές του, χαρακτήρισε τους εκλεκτούς του «καθάρματα», με τα οποία, ωστόσο, «θα έκανε τη δουλειά του» (Από αφιέρωμα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)
«Το αντάρτικο στην Κρήτη (τον Απρίλη του 1947) είχε ξεφαντώσει. Στον Αποκόρωνα, στην Κυδωνία, στον Κίσσαμο, στο Σέλινο, παντού υπήρχαν αντάρτικες ομάδες και άρχιζαν τη δράση. Στα ορεινά μέρη καταλάβαιναν τους σταθμούς (χωροφυλακής), έκοβαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και γενικά (τα μέρη αυτά) ήταν υπό τον έλεγχό τους. Ακουγε ο κόσμος για τη δράση του αντάρτικου στην ηπειρωτική Ελλάδα και έπαιρνε θάρρος. Η κυβέρνηση έκανε επιστράτευση και πολλοί στρατιώτες δεν πήγαιναν στο στρατό, αλλά λιποταχτούσαν. Άλλοι έρχονταν στις αντάρτικες ομάδες και άλλοι γύριζαν στα χωριά τους» (Σπύρου Μπλαζάκη και Γιώργη Τσομπανάκη, «Τριάντα πέντε χρόνια αντίσταση», σελ. 234)
Και ένα ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη
Σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ (2/5) υπάρχει αναλυτικό ρεπορτάζ σχετικά με τις προσπάθειες που γίνονται για την «εξομάλυνση της κατάστασης» μέσα από συναντήσεις εκπροσώπων του ΕΑΜ, της εκκλησίας και αστών πολιτικών-πολιτευτών. Κάτω από τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ» αναφέρονται τα εξής:
ΧΑΝΙΑ, Απρίλιος (αεροπορικώς του ανταποκριτή μας). Η κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Κρήτη από τα τρομοκρατικά κυβερνητικά μέτρα εξακολουθεί πάντοτε να είναι σοβαρά, χωρίς να διαφαίνεται ακόμη ειρηνική διέξοδος. Ο βαθύς λαϊκός πόθος να σταματήσει η επέκταση του εμφυλίου πολέμου στη μεγαλόνησο βρήκε την έκφραση του σε πολλές συμφιλιωτικές συσκέψεις ‚των λαϊκών οργανώσεων, στις αποφάσεις της Αριστεράς, των συμφιλιωτικών επιτροπών της εκκλησίας και των πολιτικών παραγόντων όλων των κομμάτων συναντά μέχρι τώρα την άκαμπτη αντίδραση των αρχών. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι ‚όπως δείχνουν τα γεγονότα, είναι ανένδοτοι στην εφαρμογή της τακτικής του εμφυλίου πολέμου. Η απάντηση που έδωσε ο γενικός διοικητής κ. Τζηφάκης την περασμένη Δευτέρα 28 Απριλίου σε μικτή επιτροπή εκπροσώπων της Εκκλησίας δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία ότι σταθερή πρόθεση των αρχών είναι να μεταφερθεί οπωσδήποτε και στην Κρήτη ο εμφύλιος πόλεμος.
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ
Οι προσπάθειες που κατέληξαν στη συμφωνία όλων των πολιτικών
παρατάξεων για τα μέτρα κατευνασμού έχουν ως εξής:
Την Παρασκευή 25/4/1947 συνήλθε η συμφιλιωτική επιτροπή. Εκτός από τους αντιπρόσωπους του ΕΑΜ παρευρέθησαν ο πολιτευτής κ. Μπακλατζής και ο κ. Κωτουλάκης. Ο κ. Μπακλατζής ανέλαβε να διαβιβάσει τις απόψεις της Αριστεράς στους κύκλους της Δεξιάς. Την άλλη μέρα 26/4/1947 με πρωτοβουλία της Εκκλησίας και με συμμετοχή των βουλευτών Μητσοτάκη και Βολουδάκη και πολλών πολιτευτών, έγινε σύσκεψη στο σπίτι του αρχιεπισκόπου. Οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ διετύπωσαν τη γνώμη ότι μονάχα η εξάλειψη της αιτίας που προκάλεσε την ανωμαλία θα μπορούσε και να τη σταματήσει αυτομάτως. Συγκεκριμένα ζήτησαν να καταργηθεί η παράνομη στρατιωτική διοίκηση, να διαλυθεί το τρομοκρατικό σώμα του Γύπαρη, να επιστρέψουν αμέσως οι εκτοπισμένοι για να αποκατασταθεί αυτομάτως η τάξη.
Παρά την πολύωρη συζήτηση εξ’ αιτίας της αδιαλλαξίας των βενιζελικών παραγόντων που ζήτησαν να διατάξη το ΕΑΜ την κατάπαυσιν της δράσεως των ενόπλων και ύστερα να συζητηθούν με τις αρχές άλλα μέτρα, η σύσκεψη δεν κατέληξε σε συμπεράσματα, αποφασίσθηκε όμως να συνεχισθεί την επομένη.
Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Πραγματικά την Κυριακή το μεσημέρι 24/4/1947 συνεχίσθηκαν οι συζητήσεις, διακόπηκαν όμως για να επαναληφθούν το βράδυ της ίδιας ημέρας που θα έφθαναν επίσκοποι από άλλες περιφέρειες της Κρήτης.
Στη νυχτερινή σύσκεψη που άρχισε στις 9 πήραν μέρος οι επίσκοποι Χανίων, Κισσάμου και Σελίνου ‚Λάμσης και Σφακείων και Ρεθύμνης οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ και διάφοροι βενιζελικοί παράγοντες εκτός από τους κ.κ Μητσοτάκη και Σκουλά που απέφυγαν να παραστούν.
Οι βενιζελικοί παράγοντες επέμειναν και πάλι, ότι πρωτεύει να μεταβεί η επιτροπή στους ενόπλους και να τους συστήσει να αποσυρθούν και ύστερα να γίνουν οι συζητήσεις με τις αρχές.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Τελικά όμως συμφωνήθηκαν παμψηφεί τα παρακάτω μέτρα:
- Η επιτροπή να επισκεφθεί αμέσως το γενικό διοικητή και αν του αποσπάσει σαφή υπεύθυνη υπόσχεση ότι θα γυρίσουν στην Κρήτη μέσα σε ελάχιστο χρονικό όριο οι εκτοπισθέντες αριστεροί ηγέτες.
- Ο γενικός διοικητής να υποσχεθεί επίσης ότι θα ανασταλούν όλα τα στρατιωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί από τις αρχές το τελευταίο δίμηνο και
- Αν ο γενικός διοικητής ικανοποιούσε αυτούς τους προκαταρκτικούς όρους η επιτροπή θ’ αναλάμβανε την υποχρέωση να συναντήσει τους ενόπλους για να τους συστήσει ν’ αποσυρθούν, παρουσιάζοντας για εγγύηση τις υποσχέσεις του κ. Τζηφάκη.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ ΤΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ
Στη συνάντηση με το γενικό διοικητή κ. Τζηφάκη που πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα η επιτροπή έθεσε υπ’ όψη τους τις παραπάνω αποφάσεις της και του ζήτησε να εκφράσει τη γνώμη του για τα μέτρα που θα έπαιρνε για να σταματήσει η αιματοχυσία.
Ο κ. Τζηφάκης απέρριψε όλες τις προτάσεις της επιτροπής. Δικαιολόγησε την απόφαση της πρωτοβάθμιας επιτροπής ασφαλείας για την εκτόπιση των ηγετών της Αριστεράς και δεν έδωσε καμία συγκεκριμένη διαβεβαίωση για την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής.
Για την κατάπαυση των τρομοκρατικών μέτρων των αρχών που λαμβάνονται με τη συγκέντρωση στα Χανιά εκατοντάδων τραμπούκων είπε ότι είναι της αρμοδιότητας των στρατιωτικών αρχών.
Τέλος δήλωσε προκλητικά ότι οι υπεύθυνοι των τελευταίων γεγονότων θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη εκφράζοντας έτσι την κυβερνητική δυναμική πολιτική.
Ύστερα απ’ τη στάση αυτή του γενικού διοικητή οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ έκριναν ότι ελλείπει η κατανόηση και συνεπώς δεν παρέχεται έδαφος εκ μέρους των αρχών για τον κατευνασμό των πνευμάτων.
Μ. ΞΑΝΘΟΥΔΑΚΗΣ»
Το ΕΑΜ στον Σ. Βενιζέλο
Αντιπροσωπεία της Κ.Ε του ΕΑΜ Α. Λούλης, Μ. Κύρκος) συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σοφ. Βενιζέλο και του έθεσε και το ζήτημα της κατάστασης στην Κρήτη. «Επέστησε την προσοχή του κ. Βενιζέλου και τόνισε τν ιδιαίτερη ευθύνη του για την κατάσταση στην Κρήτη όπου τα κρατικά όργανα σε συνεργασία με «εθνικόφρονας» παράγοντες καταβάλλουν συστηματική προσπάθεια να μεταφέρουν και εκεί τον εμφύλιο πόλεμο. Οι συλλήψεις και εκτοπίσεις αυτές – τόνισαν- των στελεχών του ΕΑΜ Χανίων καθώς και η σύλληψη του στρατηγού Μάντακα με απόφαση για εκτόπιση προκαλούν τη δικαιολογημένη εξέγερση του λαού και ρίχνουν λάδι στη φωτιά» (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 7/5/1947)
Σημείωση 1. Οι ΦΩΤΟ του αφιερώματος προέρχονται από δημοσιεύματα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ (Μάιος 1947) και αποτυπώνουν την κατάσταση και τους υπαιτίους)
Σημείωση 2. Ο Κ. Μητσοτάκης κι ο Γυπάρης ήταν μαζί στο ψηφοδέλτιο του Σοφοκλή Βενιζέλου…