Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τον περνά ο Ομπάμα

Είναι γεγο­νός ότι ο λόγος του Ντ. Τραμπ είναι πιο ρατσι­στι­κός και πιο πολε­μο­κά­πη­λος από τους προ­κα­τό­χους του. Η ουσία όμως είναι ότι το ίδιο στρα­τό­πε­δο υπη­ρε­τούν. Τις ίδιες πολι­τι­κές προ­ω­θούν και της ίδιας τάξης τα συμ­φέ­ρο­ντα επαγ­γέλ­λο­νται (πέραν των ενδο­α­στ­κών και ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων για το δρό­μο και όχι την κατά­λη­ξη και για το ποια μερί­δα των μονο­πω­λί­ων θα καρ­πω­θεί τη μεγα­λύ­τε­ρη λεία). Ο Τραμπ είναι γνω­στός για τους ρατσι­στι­κούς παρο­ξυ­σμούς του. Όμως ο Μπ. Ομπά­μα, που παρου­σια­ζό­ταν ως πολέ­μιος του ρατσι­σμού (αξιο­ποιώ­ντας το χρώ­μα του για από­κρυ­ψη της τάξης που εκπρο­σω­πού­σε), έχει καλύ­τε­ρες επι­δό­σεις. Ο Τραμπ δεν κατά­φε­ρε το 2017 ούτε να πλη­σιά­σει τον αριθ­μό απε­λά­σε­ων που είχε ο Ομπά­μα στον πρώ­το χρό­νο της προ­ε­δρί­ας του, το 2009. Σύμ­φω­να με επί­ση­μα στοι­χεία, ο φετι­νός αριθ­μός απε­λά­σε­ων είναι χαμη­λό­τε­ρος από κάθε χρο­νιά της προ­ε­δρί­ας Ομπά­μα. Σίγου­ρα ο Τραμπ θα προ­σπα­θή­σει να φτά­σει τα τρία εκα­τομ­μύ­ρια απε­λά­σεις του Ομπάμα…

Γκά­νταλφ / Χαραυγή

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο