Το παραδοσιακό κιλό πέθανε και επίσημα, ζήτω το νέο άυλο κιλό

Από τις 20 Μαΐ­ου (Διε­θνή Ημέ­ρα Μετρο­λο­γί­ας) το κιλό έπα­ψε και επί­ση­μα να ορί­ζε­ται με βάση ένα χει­ρο­πια­στό υλι­κό πράγ­μα, αλλά θεω­ρεί­ται πια κάτι αφη­ρη­μέ­νο που έχει να κάνει με το φως και την ενέρ­γεια. Οι φυσι­κοί αντι­κα­τέ­στη­σαν πλέ­ον το παλιό κιλό (ένα κύλιν­δρο από πλα­τί­να και ιρί­διο που ζύγι­ζε ένα κιλό, φυλασ­σό­ταν στη Γαλ­λία και από το 1889 απο­τε­λού­σε το σημείο ανα­φο­ράς του κιλού) με μια «ασώ­μα­τη» μέτρη­ση που βασί­ζε­ται στα φωτό­νια και στη στα­θε­ρά του Πλανκ.

Με το νέο ορι­σμό, που είχε απο­φα­σι­στεί ομό­φω­να πέρυ­σι το Νοέμ­βριο από τη διε­θνή Γενι­κή Διά­σκε­ψη Μέτρων και Σταθ­μών στις Βερ­σαλ­λί­ες, το κιλό θα είναι πια αμε­τά­βλη­το και δεν θα μετα­βάλ­λε­ται έστω και αδιό­ρα­τα με το πέρα­σμα του χρό­νου, όπως συνέ­βαι­νε με τον κύλιν­δρο, ο οποί­ος έχα­νε άτο­μα κατά και­ρούς (τα τελευ­ταία 130 χρό­νια είχε συνο­λι­κά χάσει περί­που 50 μικρο­γραμ­μά­ρια). Το κιλό είναι πια μια αφη­ρη­μέ­νη ιδέα, που έχει την ίδια ισχύ οπου­δή­πο­τε στο σύμπαν και όχι ένας κύλιν­δρος που θα ζύγι­ζε λιγό­τε­ρο στη Σελή­νη από ό,τι στη Γη λόγω της δια­φο­ράς βαρύ­τη­τας. Το νέο κιλό βασί­ζε­ται στη θεμε­λιώ­δη σχέ­ση μετα­ξύ μάζας-ενέρ­γειας (το διά­ση­μο Ε=mc^2 του Αϊν­στάιν) και στην κβα­ντι­κή στα­θε­ρά του Πλανκ που είναι αμε­τά­βλη­τη στο σύμπαν. Η μάζα του νέου κιλού αντι­στοι­χεί στην ενέρ­γεια 1,4755214 Χ 10^40 φωτο­νί­ων με τη συχνό­τη­τα ενός ατο­μι­κού ρολο­γιού καισίου.