Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Το Associated Press υποβλήθηκε σε αυτο-λογοκρισία και θυσίασε τους Γερμανο-Εβραίους συνεργάτες του για να εξευμενίσει τους Ναζί. Διέδωσε την Ναζιστική προπαγάνδα σε βάρος της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού. Παρουσίασε τα θύματα των Ναζί σαν θύματα της “ωμότητας” του Κόκκινου Στρατού στην Πολωνία. Eπέτρεψε στους Ναζί να «απεικονίζουν έναν πόλεμο εξολόθρευσης ως ένα συμβατικό πόλεμο».
Το Associated Press (AP) ιδρύθηκε το Μάιο του 1846 από πέντε εφημερίδες στην πόλη της Νέας Υόρκης, για να συνενώσουν τους πόρους τους και να μοιραστούν το κόστος της κάλυψης του Μεξικανο-αμερικανικού πολέμου. Το συνεργατικό εγχείρημα αποδεικνύεται επιτυχία, και το AP μεγάλωσε και επεκτάθηκε με τα χρόνια καθώς προσχώρησαν και άλλα μέσα ενημέρωσης. Σήμερα, το AP είναι ιδιοκτησία του μελών του, εφημερίδων, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, που συνεισφέρουν με ειδήσεις στο κεντρικό AP και χρησιμοποιεί υλικό γραμμένο από τους υπαλλήλους δημοσιογράφους, του AP. Το ΑΡ είναι κάτοχος 52 βραβείων Pulitzer, από την θεσμοθέτηση του βραβείου το 1917. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής εξουσίας του Χίτλερ, το AP συνεργάστηκε με το ναζιστικό καθεστώς για να παίρνει ειδήσεις από την Γερμανία.
Όταν ο Χίτλερ ήρθε στην εξουσία το 1933, οι Ναζί άρχισαν να ασκούν πίεση στα Πρακτορεία διεθνών ειδήσεων που λειτουργούσαν στην Γερμανία να συμμορφώνονται σύμφωνα με τα ναζιστικά πρότυπα. Ένα τέτοιο πρότυπο ήταν ο νόμος του Συντάκτη, που θεσπίστηκε από το νέο καθεστώς για να περιορίσει αυστηρά τι ειδήσεις είχαν οι εφημερίδες την δυνατότητα να δημοσιεύουν. Επίσης περιόριζε το επάγγελμα του δημοσιογράφου μόνο σε Άριους και απαγορεύει τους Εβραίους να παραβρίσκονται στις αίθουσες τύπου.
Έτσι oι ξένοι δημοσιογράφοι που εργάζονται στη Γερμανία βρέθηκαν οι ίδιοι στο δίλημμα αν συλλέγουν και θα στέλνουν ειδήσεις από μια κυβέρνηση που δεν είχε καμία σχέση με την ανεξάρτητη και αντικειμενική δημοσιογραφία. Τα περισσότερα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με αυτές τις συνθήκες, και απέσυραν από τη Γερμανία τους δημοσιογράφους τους αντί να θυσιάσουν την δημοσιογραφική τους ακεραιότητα και τη κοινή αξιοπρέπεια.
Έτσι απεικόνιζε ο φωτογράφος του ΑΡ τους Εβραίους και έδινε τις φωτογραφίες στους Ναζί για πολιτική εκμετάλλευση.
Το AP επέλεξε να μείνει και να εξευμενίσει τις ναζιστικές αρχές, θυσιάζοντας όλο το προσωπικό Εβραϊκής καταγωγής. Επίσης εφαρμόζει αυτό-λογοκρισία, και προσαρμόζει τις ειδήσεις προκειμένου να έχουν την εύνοια των Ναζί . Μεταξύ των προσαρμογών αυτών ήταν η υποβάθμιση από τις καθημερινές διακρίσεις που υπέμειναν οι Εβραίους από το Τρίτο Ράιχ, και μέχρι το τέλος του 1933, το AP αρνείται να δημοσιεύει εικόνες που απεικονίζουν τις διακρίσεις. Έτσι παρέμεινε στην Γερμανία. Ενώ από το 1935, τα περισσότερα διεθνή πρακτορεία εκδιώχθηκαν ή αποσύρθηκαν από την χώρα όπως το Wide World Photos and Keystone, το AP ήταν ένα από τα λίγα που έχουν ακόμη τη δυνατότητα να λειτουργούν στη χώρα.
Μετά την συμμετοχή της Αμερικής στον πόλεμο το Δεκέμβριο του 1941, έκλεισε το γραφείο του AP στο Βερολίνο και οι Αμερικάνοι υπήκοοι συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό περιορισμό, πριν αφεθούν ελεύθεροι σε μια ανταλλαγή αιχμαλώτων. Ωστόσο, προκειμένου να συνεχίσει να λαμβάνει φωτογραφίες από την κατεχόμενη Ευρώπη, το AP κάνει διευθετήσεις με πρακτορεία ειδήσεων σε ουδέτερες χώρες για να παίρνει φωτογραφίες του Τρίτου Ράιχ και σε αντάλλαγμα να προμηθεύει τους Γερμανούς με φωτογραφίες του AP. Οι εικόνες AP που παρέχονται στην Γερμανία χρησιμοποιούνται από την ναζιστική προπαγάνδα, και σχεδόν όλες τις λεζάντες τους αλλάζουν για να είναι σύμφωνες με την επίσημη άποψη των Ναζί.
Ο Scharnberg, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Halle Martin Luther, δηλώνει ότι η συνεργασία του AP με το καθεστώς του Χίτλερ επέτρεπε στους Ναζί να «απεικονίζουν έναν πόλεμο εξολόθρευσης ως ένα συμβατικό πόλεμο».
Το παράδειγμα του είναι αποκαλυπτικό. Τον Ιούνιο του 1941, ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στο Λβιβ πόλη στη Δυτική Ουκρανία.
Μετά την αποκάλυψη, με αποδεικτικά στοιχεία, από τα Σοβιετικά στρατεύματα για τις μαζικές δολοφονίες που διενεργούσαν οι Ναζί, οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής οργάνωσαν σαν «εκδίκηση», πογκρόμ εναντίον του εβραϊκού πληθυσμού της πόλης.
Οι φωτογραφίες του Franz Roth από τα νεκρά σώματα μέσα στις φυλακές από Λβιβ επελέγησαν κατόπιν προσωπικές διαταγές του Χίτλερ και διανεμήθηκαν στον Αμερικάνικο τύπο μέσω AP.
Μόνο που «Αντί να διανείμουν τις εικόνες των πογκρόμ στο Λβιβ με τις χιλιάδες των Εβραίων θυμάτων, στον Αμερικάνικο τύπο παρέχονται οι φωτογραφίες του Franz Roth που παρουσιάζουν τα νεκρά θύματα σαν θύματα της Σοβιετικής αστυνομίας και χαρακτηρίζονται από τους Ναζί «ωμότητες» από τους εγκληματίες πολέμου του Κόκκινου Στρατού,» δηλώνει ο ιστορικός Scharnberg στην Guardian.
«Πρέπει να πω ότι αυτές οι εικόνες έπαιξαν το ρόλο τους στην συγκάλυψη του πραγματικού χαρακτήρα του πολέμου από τους Γερμανούς. Ποια γεγονότα έγιναν ορατά και ποιά παρέμεναν αόρατα φαίνεται στην διανομή των φωτογραφιών από το AP. Φωτογραφίες που υπηρετούν τα Γερμανικά συμφέροντα και την Ναζιστική αφήγηση του πολέμου», προσθέτει ο ιστορικός.
Η κάλυψη και συνεργασία του ΑΡ με τους Ναζί αποκαλύπτει την άλλη πλευρά του πολέμου. Την πλευρά που το “άσπρο” γινόταν “μαύρο” στις σκοπιμότητες του ιδιωτικού κέρδους ακόμη και όταν η ίδια η πατρίδα του ΑΡ ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ναζιστική Γερμανία. Αποκαλύπτει και την συμφωνία του ιμπεριαλισμού στον Αντισοβιετισμό και Αντικομμουνισμό.
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
