Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

12 μήνες, 12 φωτογραφίες, 12 συναισθήματα (Photostory)

Η χρο­νιά που πέρα­σε μέσα από τα συναι­σθή­μα­τα των Για­τρών Χωρίς Σύνορα

Δώδε­κα μήνες, δώδε­κα εικό­νες, δώδε­κα συναι­σθή­μα­τα για τη χρο­νιά που φεύ­γει. Οι Για­τροί Χωρίς Σύνο­ρα βρέ­θη­καν και το 2017 στις μεγα­λύ­τε­ρες κρί­σεις ανά τον κόσμο για να προ­σφέ­ρουν ιατρι­κή και ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια σε ανθρώ­πους που έχουν ανά­γκη. Πρω­τα­γω­νι­στές για άλλη μια φορά είναι οι άνθρω­ποι. Στα πρό­σω­πά τους καθρε­φτί­ζε­ται ο πόνος, η λύπη, η από­γνω­ση, η απελ­πι­σία, αλλά και η ευτυ­χία, η τρυ­φε­ρό­τη­τα, η ανα­κού­φι­ση και η ελπί­δα. Ελπί­δα ότι η νέα χρο­νιά που έρχε­ται θα φέρει λιγό­τε­ρα θλιμ­μέ­να μάτια και περισ­σό­τε­ρα χαμόγελα.

ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ

Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: Μια μητέρα σε τρυφερή στιγμή με το μωρό της στη μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κατάνα. Πριν από τη δημιουργία της μονάδας αυτής, η θεραπεία για τη χολέρα κόστιζε περίπου 35 δολάρια. Πολλοί ασθενείς από τις αγροτικές περιοχές γύρω από την Κατάνα δυσκολεύονταν πολύ για να καλύψουν το κόστος και ως εκ τούτου έπρεπε να περιμένουν πολύ για να λάβουν θεραπεία. (Οκτώβριος 2017). πηγη: Marta Soszynska/MSF

Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία Κον­γκό: Μια μητέ­ρα σε τρυ­φε­ρή στιγ­μή με το μωρό της στη μονά­δα των Για­τρών Χωρίς Σύνο­ρα στην Κατά­να. Πριν από τη δημιουρ­γία της μονά­δας αυτής, η θερα­πεία για τη χολέ­ρα κόστι­ζε περί­που 35 δολά­ρια. Πολ­λοί ασθε­νείς από τις αγρο­τι­κές περιο­χές γύρω από την Κατά­να δυσκο­λεύ­ο­νταν πολύ για να καλύ­ψουν το κόστος και ως εκ τού­του έπρε­πε να περι­μέ­νουν πολύ για να λάβουν θερα­πεία. (Οκτώ­βριος 2017). πηγη: Marta Soszynska/MSF

ΑΓΩΝΙΑ

Μεσόγειος: Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μαζί με την οργάνωση SOS Mediterannee επιχειρούν κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες να διασώσουν πρόσφυγες που διασχίζουν με μια βάρκα τη Μεσόγειο. Η βάρκα ξεκίνησε από τη βόρεια ακτής της Λιβύης. Η αγωνία των προσφύγων είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. (Δεκέμβριος 2016) πηγη: Kevin McElvaney

Μεσό­γειος: Οι Για­τροί Χωρίς Σύνο­ρα μαζί με την οργά­νω­ση SOS Mediterannee επι­χει­ρούν κάτω από αντί­ξο­ες και­ρι­κές συν­θή­κες να δια­σώ­σουν πρό­σφυ­γες που δια­σχί­ζουν με μια βάρ­κα τη Μεσό­γειο. Η βάρ­κα ξεκί­νη­σε από τη βόρεια ακτής της Λιβύ­ης. Η αγω­νία των προ­σφύ­γων είναι ζωγρα­φι­σμέ­νη στα πρό­σω­πά τους. (Δεκέμ­βριος 2016) πηγη: Kevin McElvaney

ΕΥΤΥΧΙΑ

Λίμνη Τσαντ: Περίπου 250 οικογένειες ζουν αυτή τη στιγμή σε επισφαλή κατάσταση στις όχθες της λίμνης Τσαντ, κοντά στο Κουλκιμέ. Οι περισσότεροι είναι ψαράδες και αγρότες ήδη εκτοπισμένοι από το 2015. Αποφάσισαν και πάλι να μετακινηθούν για να βρουν ένα ασφαλέστερο μέρος για να ζήσουν. Η έλλειψη κατάλληλης στέγασης και η δυσκολία πρόσβασης σε πόσιμο νερό είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Τα παιδιά όμως δεν χάνουν την ελπίδα τους και χαρίζουν απλόχερα ένα φωτεινό χαμόγελο. (Φεβρουάριος 2017) πηγη: Sara Creta/MSF

Λίμνη Τσαντ: Περί­που 250 οικο­γέ­νειες ζουν αυτή τη στιγ­μή σε επι­σφα­λή κατά­στα­ση στις όχθες της λίμνης Τσαντ, κοντά στο Κουλ­κι­μέ. Οι περισ­σό­τε­ροι είναι ψαρά­δες και αγρό­τες ήδη εκτο­πι­σμέ­νοι από το 2015. Απο­φά­σι­σαν και πάλι να μετα­κι­νη­θούν για να βρουν ένα ασφα­λέ­στε­ρο μέρος για να ζήσουν. Η έλλει­ψη κατάλ­λη­λης στέ­γα­σης και η δυσκο­λία πρό­σβα­σης σε πόσι­μο νερό είναι τα βασι­κό­τε­ρα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν. Τα παι­διά όμως δεν χάνουν την ελπί­δα τους και χαρί­ζουν απλό­χε­ρα ένα φωτει­νό χαμό­γε­λο. (Φεβρουά­ριος 2017) πηγη: Sara Creta/MSF

ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Νιγηρία: Στην επαρχία Ντίφα του νοτιοανατολικού Νίγηρα, που μαστίζεται από τη βία της Μπόκο Χαράμ, μια γυναίκα κοιτάζεται στον καθρέφτη. Το βλέμμα της γεμάτο απόγνωση. Έφτασε στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για προγεννετική φροντίδα. Ο σύζυγός της λαμβάνει φροντίδα ψυχικής υγείας. (Φεβρουάριος 2017). πηγη: Juan Carlos Tomasi/MSF

Νιγη­ρία: Στην επαρ­χία Ντί­φα του νοτιο­α­να­το­λι­κού Νίγη­ρα, που μαστί­ζε­ται από τη βία της Μπό­κο Χαράμ, μια γυναί­κα κοι­τά­ζε­ται στον καθρέ­φτη. Το βλέμ­μα της γεμά­το από­γνω­ση. Έφτα­σε στην κλι­νι­κή των Για­τρών Χωρίς Σύνο­ρα για προ­γεν­νε­τι­κή φρο­ντί­δα. Ο σύζυ­γός της λαμ­βά­νει φρο­ντί­δα ψυχι­κής υγεί­ας. (Φεβρουά­ριος 2017). πηγη: Juan Carlos Tomasi/MSF

 

Ουγκάντα: Δύο μικρά κορίτσια βρίσκονται στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον προσφυγικό καταυλισμό Παλορίνγια στην Ουγκάντα. Στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται η ελπίδα. Υπάρχει τεράστια έλλειψη στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης στον καταυλισμό. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημιουργούν κλινικές για να καλύψουν τις ανάγκες του αυξανόμενου πληθυσμού. (Φεβρουάριος 2017) πηγη: Fabio Basone/MSF

Ουγκά­ντα: Δύο μικρά κορί­τσια βρί­σκο­νται στην κλι­νι­κή των Για­τρών Χωρίς Σύνο­ρα στον προ­σφυ­γι­κό καταυ­λι­σμό Παλο­ρίν­για στην Ουγκά­ντα. Στα πρό­σω­πά τους καθρε­φτί­ζε­ται η ελπί­δα. Υπάρ­χει τερά­στια έλλει­ψη στην παρο­χή υγειο­νο­μι­κής περί­θαλ­ψης στον καταυ­λι­σμό. Οι Για­τροί Χωρίς Σύνο­ρα δημιουρ­γούν κλι­νι­κές για να καλύ­ψουν τις ανά­γκες του αυξα­νό­με­νου πλη­θυ­σμού. (Φεβρουά­ριος 2017) πηγη: Fabio Basone/MSF

ΣΤΟΡΓΗ

Ελλάδα: Ο Καρόν, η σύζυγός του και τα δίδυμα παιδιά τους έχουν εγκλωβιστεί στη Λέσβο από τον Αύγουστο του 2016. Το όνειρό τους είναι να ξεκινήσουν μία νέα ζωή στην Ευρώπη. «Αυτό που είδα εγώ στο Ιράκ, δεν θέλω να το δουν ξανά τα παιδιά μου. Αυτός είναι ο λόγος που εγκαταλείψαμε τη χώρα μας. Το όνειρό μου είναι τα παιδιά μου να ζήσουν σε μια όμορφη χώρα χωρίς πόλεμο, χωρίς αιματοχυσίες. Αυτό είναι το μόνο που επιθυμώ» λέει ο Καρόν. (Μάρτιος 2017) πηγη: Giuseppe La Rosa/MSF

Ελλά­δα: Ο Καρόν, η σύζυ­γός του και τα δίδυ­μα παι­διά τους έχουν εγκλω­βι­στεί στη Λέσβο από τον Αύγου­στο του 2016. Το όνει­ρό τους είναι να ξεκι­νή­σουν μία νέα ζωή στην Ευρώ­πη. «Αυτό που είδα εγώ στο Ιράκ, δεν θέλω να το δουν ξανά τα παι­διά μου. Αυτός είναι ο λόγος που εγκα­τα­λεί­ψα­με τη χώρα μας. Το όνει­ρό μου είναι τα παι­διά μου να ζήσουν σε μια όμορ­φη χώρα χωρίς πόλε­μο, χωρίς αιμα­το­χυ­σί­ες. Αυτό είναι το μόνο που επι­θυ­μώ» λέει ο Καρόν. (Μάρ­τιος 2017) πηγη: Giuseppe La Rosa/MSF

ΧΑΡΑ

Ουγκάντα: Στο τμήμα ασθενών του Μπιντιμπίντι στη μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για την καταπολέμηση του υποσιτισμού ένα παιδί απολαμβάνει μερικές στιγμές χαράς, παίζοντας μαζί με τη μητέρα του. (Απρίλιος 2017). πηγη: Frederic NOY/COSMOS

Ουγκά­ντα: Στο τμή­μα ασθε­νών του Μπι­ντι­μπί­ντι στη μονά­δα των Για­τρών Χωρίς Σύνο­ρα για την κατα­πο­λέ­μη­ση του υπο­σι­τι­σμού ένα παι­δί απο­λαμ­βά­νει μερι­κές στιγ­μές χαράς, παί­ζο­ντας μαζί με τη μητέ­ρα του. (Απρί­λιος 2017). πηγη: Frederic NOY/COSMOS

ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ

Ονδούρα: Η Σίνθια (το όνομα δεν είναι πραγματικό) είναι μια 18χρονη ασθενής που έφτασε στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη Χολόμα για ιατρική και ψυχολογική φροντίδα. Η Σίνθια έχει υποστεί οικογενειακή βία. Είναι δύο μηνών έγκυος. Μια αγκαλιά είναι πάντα ανακουφιστική. (Ιούνιος 2017) πηγη: Christina Simons/MSF

Ονδού­ρα: Η Σίν­θια (το όνο­μα δεν είναι πραγ­μα­τι­κό) είναι μια 18χρονη ασθε­νής που έφτα­σε στην κλι­νι­κή των Για­τρών Χωρίς Σύνο­ρα στην πόλη Χολό­μα για ιατρι­κή και ψυχο­λο­γι­κή φρο­ντί­δα. Η Σίν­θια έχει υπο­στεί οικο­γε­νεια­κή βία. Είναι δύο μηνών έγκυος. Μια αγκα­λιά είναι πάντα ανα­κου­φι­στι­κή. (Ιού­νιος 2017) πηγη: Christina Simons/MSF

ΠΟΝΟΣ

Μαλάουι: Ο 19χρονος Σιμπαζάκο, ασθενής με HIV και φυματίωση ετοιμάζεται για ακτινογραφία στο νοσοκομείο στην επαρχία Eνσάντζε. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο λόγω οικονομικών προβλημάτων. Έχασε και τους δυο του γονείς και τώρα ζει με τον μεγαλύτερο αδελφό του. «Πονάω πολύ στα πλευρά μου. Κάνω τη θεραπεία μου, αλλά η υγεία μου δεν βελτιώνεται» λέει. (Ιούνιος 2017) πηγη:Luca Sola

Μαλά­ουι: Ο 19χρονος Σιμπα­ζά­κο, ασθε­νής με HIV και φυμα­τί­ω­ση ετοι­μά­ζε­ται για ακτι­νο­γρα­φία στο νοσο­κο­μείο στην επαρ­χία Eνσάν­τζε. Ανα­γκά­στη­κε να εγκα­τα­λεί­ψει το σχο­λείο λόγω οικο­νο­μι­κών προ­βλη­μά­των. Έχα­σε και τους δυο του γονείς και τώρα ζει με τον μεγα­λύ­τε­ρο αδελ­φό του. «Πονάω πολύ στα πλευ­ρά μου. Κάνω τη θερα­πεία μου, αλλά η υγεία μου δεν βελ­τιώ­νε­ται» λέει. (Ιού­νιος 2017) πηγη:Luca Sola

ΘΥΜΟΣ

Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: Τα υποσιτισμένα δίδυμα ηλικίας 17 μηνών έφτασαν στο κέντρο υγείας της Ντιτεκεμένα με τους παππούδες τους. Κρύβονταν στο δάσος επί πέντε μήνες, όταν ένοπλοι επιτέθηκαν στα χωριά. Οι γονείς τους σκοτώθηκαν και τα μωρά έχουν εμφανή στο σώμα τους τραύματα από μαχαίρι. (Σεπτέμβριος 2017) πηγη: Marta Soszynska/MSF

Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία Κον­γκό: Τα υπο­σι­τι­σμέ­να δίδυ­μα ηλι­κί­ας 17 μηνών έφτα­σαν στο κέντρο υγεί­ας της Ντι­τε­κε­μέ­να με τους παπ­πού­δες τους. Κρύ­βο­νταν στο δάσος επί πέντε μήνες, όταν ένο­πλοι επι­τέ­θη­καν στα χωριά. Οι γονείς τους σκο­τώ­θη­καν και τα μωρά έχουν εμφα­νή στο σώμα τους τραύ­μα­τα από μαχαί­ρι. (Σεπτέμ­βριος 2017) πηγη: Marta Soszynska/MSF

ΛΥΠΗ

Μπανγκλαντές: Οι συγγενείς της Αμίνα Κατούν, μιας 60χρονης πρόσφυγα Ροχίνγκια, που πέθανε από επιπλοκές που συνδέονται με τον υποσιτισμό, πενθούν δίπλα από τη σορό της στον καταυλισμό Μπαλουκχαλί. (Οκτώβριος 2017). πηγη: Moises Saman/Magnum Photos for MSF

Μπαν­γκλα­ντές: Οι συγ­γε­νείς της Αμί­να Κατούν, μιας 60χρονης πρό­σφυ­γα Ροχίν­γκια, που πέθα­νε από επι­πλο­κές που συν­δέ­ο­νται με τον υπο­σι­τι­σμό, πεν­θούν δίπλα από τη σορό της στον καταυ­λι­σμό Μπα­λουκ­χα­λί. (Οκτώ­βριος 2017). πηγη: Moises Saman/Magnum Photos for MSF

Συρία: Η Αμνέχ έφυγε με την οικογένειά της από την συνοικία Αλ Μισλάμπ ανατολικά της Ράκα, πριν από οκτώ μήνες. Επέστρεψε μετά από καιρό για να ελέγξει το σπίτι της. Τα περισσότερα σπίτια στην περιοχή είχαν καταστραφεί. Η Αμνέχ στέκεται μπροστά από τα ερείπια του σπιτιού της εγγονής της. «Θα προσπαθήσουμε να το ξαναφτιάξουμε, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη υπηρεσίες στην περιοχή» λέει. (Νοέμβριος 2017) πηγη: Diala Ghassan/MSF

Συρία: Η Αμνέχ έφυ­γε με την οικο­γέ­νειά της από την συνοι­κία Αλ Μισλάμπ ανα­το­λι­κά της Ράκα, πριν από οκτώ μήνες. Επέ­στρε­ψε μετά από και­ρό για να ελέγ­ξει το σπί­τι της. Τα περισ­σό­τε­ρα σπί­τια στην περιο­χή είχαν κατα­στρα­φεί. Η Αμνέχ στέ­κε­ται μπρο­στά από τα ερεί­πια του σπι­τιού της εγγο­νής της. «Θα προ­σπα­θή­σου­με να το ξανα­φτιά­ξου­με, αλλά δεν υπάρ­χουν ακό­μη υπη­ρε­σί­ες στην περιο­χή» λέει. (Νοέμ­βριος 2017) πηγη: Diala Ghassan/MSF

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο