Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

15 Μαρτίου 1939: Η Γερμανία εισβάλλει στην Τσεχοσλοβακία

Τη νύχτα της 14ης προς τη 15η Μαρ­τί­ου, τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα άρχι­σαν να εισβά­λουν στην Τσεχοσλοβακία.Μέσα σε σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα η χώρα είχε κατα­λη­φθεί. Η τσε­χο­σλο­βά­κι­κη Δημο­κρα­τία έπα­ψε να υπάρ­χει. Ούτε η Αγγλία, ούτε η Γαλ­λία, ούτε οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, αν και ήξε­ραν πως προ­ε­τοι­μα­ζό­ταν η χιτλε­ρι­κή εισβο­λή, έκα­ναν κάτι για να την εμπο­δί­σουν. Μόνο η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση κατα­δί­κα­σε απο­φα­σι­στι­κά το κομ­μά­τια­σμα και την κατά­κτη­ση της Τσεχοσλοβακίας.

Η εισβο­λή στην Τσε­χο­σλο­βα­κία ήταν το απο­τέ­λε­σμα της κατά­πτυ­στης «Συμ­φω­νί­ας του Μονά­χου», την οποία συνυ­πέ­γρα­ψαν, στις 29 Σεπτέμ­βρη 1938, ο Χίτλερ, ο Τσά­μπερ­λεν, ο Ντα­λα­ντιέ και ο Μου­σο­λί­νι. Με βάση τη «Συμ­φω­νία του Μονά­χου», η Τσε­χο­σλο­βα­κία ήταν υπο­χρε­ω­μέ­νη να παρα­δώ­σει στη Γερ­μα­νία μέσα σε δέκα μέρες τη Σου­δη­τία και μέσα σε τρεις μήνες να ικα­νο­ποι­ή­σει τις εδα­φι­κές αξιώ­σεις της Ουγ­γα­ρί­ας και της Πολω­νί­ας. Ολες οι βιο­μη­χα­νι­κές επι­χει­ρή­σεις, τα ορυ­χεία, οι συγκοι­νω­νί­ες και τα μέσα τηλε­πι­κοι­νω­νί­ας, το τρο­χαίο υλι­κό, τα στρα­τιω­τι­κά οχυ­ρά, οι απο­θή­κες και οι πρώ­τες ύλες που βρί­σκο­νταν στο παρα­χω­ρού­με­νο έδα­φος θα παρα­δί­δο­νταν σε απο­λύ­τως καλή κατάσταση.

Με τη Συμ­φω­νία αυτή αφαι­ρέ­θη­κε από την Τσε­χο­σλο­βα­κία μια εδα­φι­κή έκτα­ση από 41.098 τετρα­γω­νι­κά χιλιό­με­τρα με 5 εκα­τομ­μύ­ρια κατοί­κους, απ’ τους οποί­ους πάνω από ένα εκα­τομ­μύ­ριο ήταν Τσέ­χοι και Σλο­βά­κοι. Στα χέρια των χιτλε­ρι­κών, έπε­σαν βιο­μη­χα­νι­κές περιο­χές με σπου­δαία μεταλ­λουρ­γι­κά και χημι­κά εργο­στά­σια, μεθο­ρια­κά οχυ­ρά και μια σημα­ντι­κή ποσό­τη­τα οπλι­σμού. Ετσι, στην ουσία, η Τσε­χο­σλο­βα­κία ήταν αφο­πλι­σμέ­νη και αντι­μέ­τω­πη με το Γερ­μα­νό φασί­στα επι­δρο­μέα, που περί­με­νε μόνο την κατάλ­λη­λη στιγ­μή για να την υπο­δου­λώ­σει οριστικά.

Η προ­δο­σία που έγι­νε στο Μόνα­χο προ­κά­λε­σε βαθιά αγα­νά­κτη­ση στους εργα­ζό­με­νους όλου του κόσμου. Οι ιμπε­ρια­λι­στές της Αγγλί­ας και της Γαλ­λί­ας, σε συνεν­νό­η­ση με τους Αμε­ρι­κά­νους, προ­χώ­ρη­σαν στην υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας, ακο­λου­θώ­ντας την πολι­τι­κή του «κατευ­να­σμού», δηλα­δή την ικα­νο­ποί­η­ση των απαι­τή­σε­ων του Χίτλερ για επέ­κτα­ση της Γερ­μα­νί­ας προς την Κεντρι­κή και Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη. Η πολι­τι­κή αυτή απο­σκο­πού­σε στο να στρα­φεί η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία κατά της Σοβιε­τι­κής Ενωσης.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο