16 Ιουλίου: Απεργούν οι εργαζόμενοι στο εμπόριο διεκδικώντας νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας

Απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση και τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, οι οποί­οι προ­χω­ρούν απο­φα­σι­στι­κά στο παρα­πέ­ρα ξήλω­μα της Κυρια­κής αργί­ας, βάζο­ντας σε εφαρ­μο­γή τον πρό­σφα­το νόμο του 4ου μνη­μο­νί­ου για το άνοιγ­μα των κατα­στη­μά­των όλες τις Κυρια­κές από Μάη μέχρι και Οκτώ­βρη σε περιο­χές που χαρα­κτη­ρί­ζο­νται «του­ρι­στι­κές», οι εργα­ζό­με­νοι και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι καλούν σε απερ­γία σήμε­ρα Κυρια­κή 16 Ιου­λί­ου για τη νομο­θε­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση της κυρια­κά­τι­κης αργίας.

Στην κοι­νή τους ανα­κοί­νω­ση ο Σύλ­λο­γος Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων Αθή­νας και Ενώ­σεις Αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων Επαγ­γελ­μα­τιών και Εμπό­ρων σημειώνουν:

«Συνά­δελ­φοι εργα­ζό­με­νοι, άνερ­γοι, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι έμποροι

Η Κυρια­κή είναι μέρα που ανή­κει σε εμάς τους εργα­ζό­με­νους και τους ανθρώ­πους του μόχθου. Είναι μέρα ξεκού­ρα­σης που ανα­πλη­ρώ­νου­με τις δυνά­μεις μας, είναι μέρα που αφιε­ρώ­νου­με στην οικο­γέ­νεια μας, μέρα κοι­νω­νι­κής ζωής και δρά­σης. Η αργία της Κυρια­κής κερ­δή­θη­κε με αγώ­νες, γι’ αυτό και απο­τε­λεί ιστο­ρι­κή κατά­κτη­ση της εργα­τι­κής τάξης και δεν θα την χαρί­σου­με στις πολυ­ε­θνι­κές, αντί­θε­τα παλεύ­ου­με ενά­ντια στους νόμους και τις κυβερ­νή­σεις που επι­βου­λεύ­ο­νται την πλή­ρη κατάρ­γη­σή της.

Την Κυρια­κή 16 Ιου­λί­ου δίνου­με δυνα­μι­κή απάντηση!

Κανέ­νας εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λος να μην πάει για δου­λειά, να μην ανοί­ξει κανέ­να κατάστημα!

Εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι στον κλά­δο του Εμπο­ρί­ου έχου­με κοι­νό εχθρό! Είναι τα μεγά­λα μονο­πώ­λια που κυριαρ­χούν στον κλά­δο και έχουν τις κυβερ­νή­σεις να νομο­θε­τούν για λογα­ρια­σμό τους. Η επι­δί­ω­ξη των μεγά­λων μονο­πω­λια­κών ομί­λων να μεγα­λώ­σουν τα δικά τους μερί­δια αγο­ράς και κερ­δών περ­νά μέσα από την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης των εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων και από το ξεκλή­ρι­σμα των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων εμπό­ρων. Γι’ αυτό και οι κυβερ­νή­σεις παίρ­νουν φιλο­μο­νο­πω­λια­κά μέτρα, στο­χεύ­ο­ντας στη συγκέ­ντρω­ση της αγο­ράς σε λίγα χέρια και στο σμπα­ρά­λια­σμα των δικαιω­μά­των των εργα­ζό­με­νων. Το 4ο μνη­μό­νιο που έρχε­ται να προ­στε­θεί σε όλα τα προη­γού­με­να και ανά­με­σα σε άλλα περι­λαμ­βά­νει και την παρα­πέ­ρα απε­λευ­θέ­ρω­ση του ανοίγ­μα­τος των κατα­στη­μά­των τις Κυριακές.

Με το νέο νόμο δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα λει­τουρ­γί­ας των εμπο­ρι­κών κατα­στη­μά­των, όλες τις Κυρια­κές — πλην της δεύ­τε­ρης του Αυγού­στου στο Δήμο Αθή­νας, σε Πει­ραιά, στο κέντρο της Θεσ­σα­λο­νί­κης και στις περιο­χές γύρω από το Αερο­δρό­μιο της Αθή­νας από το Μάιο έως τον Οκτώ­βριο. Ανοί­γει τον ασκό του Αιό­λου για νέες ρυθ­μί­σεις που θα δίνουν τη δυνα­τό­τη­τα σε ισχυ­ρούς μονο­πω­λια­κούς ομί­λους να ανοί­γουν όποιες και όσες Κυρια­κές θέλουν ανε­ξάρ­τη­τα αν βρί­σκο­νται σε του­ρι­στι­κές ή μη περιοχές.

Βασι­κό επι­χεί­ρη­μα της κυβέρ­νη­σης είναι ότι η λει­τουρ­γία των κατα­στη­μά­των τις Κυρια­κές θα συμ­βάλ­λει στην ανά­πτυ­ξη της οικο­νο­μί­ας, στα έσο­δα κυρί­ως από τον του­ρι­σμό. Πρό­κει­ται για έσο­δα που γεμί­ζουν τα σεντού­κια των πλου­σί­ων, ενώ οι εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι δου­λεύ­ου­με με άδεια τσέ­πη, χωρίς δικαιώ­μα­τα και τις Κυρια­κές και οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι με άδεια ταμεία βου­λιά­ζου­με στα χρέη από τη φορο­λο­γία και τις εισφορές.

Οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι στον κλά­δο του Του­ρι­σμού μαζί με την κυβέρ­νη­ση πανη­γυ­ρί­ζουν για τα “ρεκόρ” στις αφί­ξεις του­ρι­στών, τον τζί­ρο και τα κέρ­δη τους, την ίδια ώρα που οι εργα­ζό­με­νοι και σε αυτόν τον κλά­δο όπως και στο Εμπό­ριο έχουν γίνει λάστι­χο με ατε­λεί­ω­τα ωρά­ρια, ανύ­παρ­κτα ρεπό, εντα­τι­κο­ποί­η­ση, απλή­ρω­τη και ανα­σφά­λι­στη δου­λειά, ατο­μι­κές συμ­βά­σεις και ”ευέ­λι­κτες” μορ­φές εργασίας.

Αυτή είναι η ανά­πτυ­ξη των μονο­πω­λί­ων και όχι των εργα­ζο­μέ­νων, των μικρών εμπό­ρων, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων. Αυτή η ανά­πτυ­ξη επι­χει­ρεί­ται πάνω στα απο­κα­ΐ­δια των δικαιω­μά­των μας, με συνε­χή μνη­μό­νια και αντι­λαϊ­κά μέτρα, με το λαό στη γωνία να ματώ­νει για τα κέρ­δη των λίγων και ισχυρών.

Φτά­νει πια! Αρκε­τές θυσί­ες έχου­με υπο­στεί! Η δου­λειά τις Κυρια­κές είναι για εμάς η στα­γό­να που ξεχει­λί­ζει το ποτή­ρι της αγα­νά­κτη­σης που γεν­νά η εκμε­τάλ­λευ­σή μας μέσα στους χώρους δου­λειάς. Οι εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι εργα­ζό­μα­στε με τις πιο ευέ­λι­κτες εργα­σια­κές σχέ­σεις, με τους χει­ρό­τε­ρους μισθούς. Μας εκβιά­ζουν συνε­χώς με από­λυ­ση, αξιο­ποιώ­ντας τα μεγά­λα ποσο­στά ανερ­γί­ας, για να δεχτού­με να δου­λεύ­ου­με όσο, όπως και όπο­τε θέλουν. Θέλουν να υπη­ρε­τού­με τους στό­χους της επι­χεί­ρη­σης, να βλέ­που­με το συνά­δελ­φό μας ως εχθρό, για να συγκα­λύ­ψουν το γεγο­νός ότι πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λός μας είναι η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία του κλάδου.

Δεν πάει άλλο! Μας έχουν ματώ­σει τα μονο­πώ­λια και οι κυβερ­νή­σεις! Οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι πασχί­ζου­με να τα βάλου­με με τα θηρία που απει­λούν να μας βάλουν λου­κέ­το. Τα έσο­δά μας ίσα ίσα που καλύ­πτουν τα βασι­κά, ενώ βου­λιά­ζου­με στα χρέη από τη φορο­λη­στεία, τις τρά­πε­ζες και τη ληστρι­κή πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων. Η λει­τουρ­γία των κατα­στη­μά­των τις Κυρια­κές οξύ­νει τον αντα­γω­νι­σμό μέσα στον οποίο παλεύ­ου­με να επι­βιώ­σου­με από δυσμε­νέ­στε­ρη θέση, αυξά­νει τα ήδη μεγά­λα έξο­δά μας.

Η κατάρ­γη­ση της Κυρια­κής-αργί­ας βάζει επι­πλέ­ον εμπό­δια στη μητρό­τη­τα, δυσκο­λεύ­ο­ντας ακό­μα περισ­σό­τε­ρο εμάς τις γυναί­κες που πολ­λές εργα­ζό­μα­στε στο Εμπό­ριο. Οι νέοι του κλά­δου μαθαί­νου­με να δου­λεύ­ου­με από νωρίς χωρίς δικαιώματα.

Η υπε­ρά­σπι­ση της Κυρια­κής αργί­ας δεν αφο­ρά μόνο τους εργα­ζό­με­νους στο Εμπό­ριο αλλά και όσους εργά­ζο­νται σε κλά­δους που συν­δέ­ο­νται έμμε­σα ή άμε­σα με αυτόν. Πολύ σύντο­μα θα επε­κτα­θεί σε όλους τους εργα­ζό­με­νους, θα προ­κλη­θεί ντό­μι­νο σε κλά­δους που ως σήμε­ρα έχουν κατο­χυ­ρω­μέ­νο το πεν­θή­με­ρο, την αργία της Κυρια­κής. Για αυτό το αίτη­μα για νομο­θε­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση της Κυρια­κής-αργί­ας αφο­ρά όλους τους εργα­ζό­με­νους, ακό­μα και σε κλά­δους που ήδη εργά­ζο­νται την Κυριακή.

Δυνα­μώ­νου­με τη συμ­μα­χία εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων, τον κοι­νό αγώ­να με άλλους κλά­δους που παλεύ­ουν για στα­θε­ρή δου­λειά με δικαιώματα.

Παλεύ­ου­με μαζί για νομο­θε­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση της Κυρια­κής-αργί­ας, αίτη­μα που ούτε να το ακού­σουν δεν θέλουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, οι ηγε­σί­ες σε ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ και οι σύμ­μα­χοί τους στο εργα­τι­κό κίνη­μα, η πλειο­ψη­φία της Ομο­σπον­δί­ας Ιδιω­τι­κών Υπαλ­λή­λων Ελλάδος.

Δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να, την οργά­νω­ση και τη συλ­λο­γι­κή δρά­ση. Μπο­ρού­με να απο­τρέ­ψου­με τους σχε­δια­σμούς κυβέρ­νη­σης, ΕΕ, εμπο­ρι­κού κεφα­λαί­ου και να εμπο­δί­σου­με την υλο­ποί­η­ση των αντερ­γα­τι­κών μέτρων.

Παλεύ­ου­με από κοι­νού εμπο­ρο­ϋ­πάλ­λη­λοι και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι και διεκδικούμε:

• Νομο­θε­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση της κυρια­κά­τι­κης αργί­ας. Καμία Κυρια­κή τα μαγα­ζιά ανοι­χτά. Υπε­ρα­σπί­ζου­με την Κυρια­κή ως υπο­χρε­ω­τι­κή αργία για όλα τα καταστήματα.
• Να καταρ­γη­θούν όλοι οι νόμοι και οι δια­τά­ξεις που απε­λευ­θε­ρώ­νουν το ωράριο.
• Κατάρ­γη­ση των αντερ­γα­τι­κών — αντι­λαϊ­κών νόμων των μνη­μο­νί­ων που τσα­κί­ζουν τις εργα­σια­κές σχέ­σεις, μειώ­νουν τους μισθούς με τη διά­λυ­ση των ΣΣΕ για τους εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λους και οδη­γούν τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους σε χρέη και λουκέτα.
• Όχι στη νέα φορο­λη­στεία, στα νέα φοροει­σπρα­κτι­κά μέτρα που δια­λύ­ουν το εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα. Έντα­ξη των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων στο αφο­ρο­λό­γη­το όριο. Να στα­μα­τή­σουν εδώ και τώρα οι πλει­στη­ρια­σμοί, οι κατασχέσεις.
• Κατάρ­γη­ση όλων των αντια­σφα­λι­στι­κών νόμων των μνη­μο­νί­ων, που μειώ­νουν συντά­ξεις και παροχές.

“Κάτω τα χέρια από τις Κυρια­κές, δού­λοι δεν θα γίνου­με στις πολυεθνικές”».