1941: Το ΚΚΕ ανασυγκροτείται και οργανώνει την Αντίσταση

Την 1η Ιού­λη 1941, συνήλ­θε η 6η Ολο­μέ­λεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Ηταν μια Ολο­μέ­λεια καθο­ρι­στι­κής σημα­σί­ας, καθώς συγκλή­θη­κε λίγες μέρες μετά τη γερ­μα­νι­κή εισβο­λή. Επαι­ξε πολύ σπου­δαίο ρόλο στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του Κόμ­μα­τος, το οποίο είχε δεχτεί σκλη­ρά χτυ­πή­μα­τα από το καθε­στώς της 4ης Αυγού­στου και έβα­λε τις βάσεις για τη δημιουρ­γία του κινή­μα­τος Εθνι­κής Αντίστασης.

Στις εργα­σί­ες της, πήραν μέρος τα τακτι­κά και ανα­πλη­ρω­μα­τι­κά μέλη της ΚΕ, που είχαν εκλε­γεί στο Συνέ­δριο του ΚΚΕ: Πέτρος Ρού­σος, Χρύ­σα Χατζη­βα­σι­λεί­ου, Παντε­λής Καρα­γκί­τσης — Σίμος και Ανδρέ­ας Τσί­πας. Επί­σης πήραν μέρος ο Κώστας Λαζα­ρί­δης και ο Ανδρέ­ας Τζή­μας, που προ­σλή­φθη­καν από την Ολο­μέ­λεια της ΚΕ.

Η Ολο­μέ­λεια δια­πί­στω­σε ότι «το πρό­βλη­μα της πάλης για την Εθνι­κή Ανε­ξαρ­τη­σία μπαί­νει στην πρώ­τη γραμ­μή των καθη­κό­ντων της πάλης ενά­ντια στο φασι­σμό, στον ιμπε­ρια­λι­σμό και την κοι­νω­νι­κή προκοπή».

Η Ολο­μέ­λεια κάλε­σε «τον ελλη­νι­κό λαό, τα κόμ­μα­τα και τις οργα­νώ­σεις του, σ’ ένα εθνι­κό μέτω­πο της απελευθέρωσης:

α. Για το διώ­ξι­μο της γερ­μα­νοϊ­τα­λι­κής κατο­χής από την Ελλάδα.

β. Για την ανα­τρο­πή της κυβέρ­νη­σης — οργα­νέ­του της.

γ. Για την καθη­με­ρι­νή υπο­στή­ρι­ξη και υπε­ρά­σπι­ση της Σοβιε­τι­κής Ενωσης.

δ. Για την υπο­στή­ρι­ξη κάθε συνε­πούς αντι­φα­σι­στι­κής δύνα­μης με όλα τα μέσα.

ε. Για το σχη­μα­τι­σμό προ­σω­ρι­νής κυβέρ­νη­σης απ’ όλα τα κόμ­μα­τα, που θα απο­κα­τα­στή­σει τις δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες του λαού, θα του εξα­σφα­λί­σει ψωμί και δου­λιά, θα συγκα­λέ­σει συντα­κτι­κή εθνο­συ­νέ­λευ­ση και θα υπε­ρα­σπι­στεί την ακε­ραιό­τη­τα και την ανε­ξαρ­τη­σία της Ελλά­δας από κάθε ξενι­κή ιμπε­ρια­λι­στι­κή δύναμη».

Η ολο­μέ­λεια τόνι­σε ότι πρω­ταρ­χι­κός όρος της νίκης είναι η ύπαρ­ξη γερού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος και ενέ­κρι­νε την απο­στο­λή στε­λε­χών στις επαρ­χί­ες και σει­ρά άλλα οργα­νω­τι­κά μέτρα.

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή, ανα­λαμ­βά­νο­ντας το έργο της ανα­συ­γκρό­τη­σης του Κόμ­μα­τος, το οποίο είχε δεχτεί σκλη­ρά χτυ­πή­μα­τα από το καθε­στώς της 4ης Αυγού­στου, κάλε­σε «όλα τα πιστά στην υπό­θε­ση του Κόμ­μα­τος και της Διε­θνούς μέλη του ΚΚΕ, είτε βρί­σκο­νται στην παρά­τα­ξη της λεγό­με­νης “Κεντρι­κής Επι­τρο­πής”, είτε στην παρά­τα­ξη της “Προ­σω­ρι­νής Διοί­κη­σης”, είτε αλλού, να συσπει­ρω­θούν γύρω της και να συμ­βά­λουν μ’ όλες τις δυνά­μεις τους για το ξεκα­θά­ρι­σμα του Κόμ­μα­τος από τα ύπο­πτα χαφιέ­δι­κα στοι­χεία για την ανά­πτυ­ξη της μαζι­κής δουλιάς».

Το κάλε­σμα της 6ης Ολο­μέ­λειας βρή­κε πλα­τιά απή­χη­ση και πολύ σύντο­μα η ανα­συ­γκρο­τη­μέ­νη Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ συσπεί­ρω­σε το σύνο­λο σχε­δόν των κομ­μα­τι­κών δυνά­με­ων. Εξάλ­λου, στις 16 Ιού­λη, ανα­κοι­νώ­θη­κε η συγκρό­τη­ση του Εργα­τι­κού Εθνι­κού Απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Μετώ­που (ΕΕΑΜ).

Πηγή: Ριζο­σπά­στης