Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Με επιτυχία η εκδήλωση για τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

Με μια επι­τυ­χη­μέ­νη εκδή­λω­ση, στη γεμά­τη από κόσμο αίθου­σα «Μαν. Ανα­γνω­στά­κης» του δημαρ­χεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης, ο Ελλη­νο­κου­βα­νι­κός Σύν­δε­σμος Φιλί­ας και Αλλη­λεγ­γύ­ης Θεσ­σα­λο­νί­κης και η Επι­τρο­πή για τη Διε­θνή Ύφε­ση και Ειρή­νη Θεσ­σα­λο­νί­κης (ΕΔΥΕΘ) τίμη­σαν τη ζωή και έργο του αργε­ντί­νου κομ­μου­νι­στή επα­να­στά­τη Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα. Στην εκδή­λω­ση, που διορ­γα­νώ­θη­κε για την συμπλή­ρω­ση 50 χρό­νων από τη δολο­φο­νία του Τσε, παρα­βρέ­θη­καν μετα­ξύ άλλων η Πρέ­σβης και ο πρό­ξε­νος της Δημο­κρα­τί­ας της Κού­βας στην Ελλά­δα, εκπρό­σω­ποι της ΚΕ του ΚΚΕ, της ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, εκπρό­σω­ποι τοπι­κών επι­τρο­πών ειρή­νης, εργα­τι­κών και συντα­ξιο­δο­τι­κών σωμα­τεί­ων κ.α.

Η εκδή­λω­ση ξεκί­νη­σε με χαι­ρε­τι­σμό της πρέ­σβει­ρας της Κού­βας Zelmys Maria Dominguez Cortina η οποία, αφού ευχα­ρί­στη­σε τους διορ­γα­νω­τές και τους παρευ­ρι­σκό­με­νους για την παρου­σία τους, ανα­φέρ­θη­κε στον Τσε Γκε­βά­ρα ως έναν «εξαι­ρε­τι­κό άντρα» και «παρά­δειγ­μα επα­να­στά­τη» που ο κου­βα­νός λαός «τον θαύ­μα­σε και τον αγά­πη­σε σαν ένα σημα­ντι­κό κομ­μά­τι της κου­βα­νι­κής πατρίδας» . 

Χαι­ρε­τι­στή­ριος λόγος της Zelmys Maria Dominguez Cortina στην εκδήλωση:

Ζelmys Maria Dominguez Cortina

Σας ευχα­ρι­στώ όλους για την παρου­σία σας σήμε­ρα εδώ, στην εκδή­λω­ση που γίνε­ται για να τιμή­σει τη ζωή και το παρά­δειγ­μα ενός εξαι­ρε­τι­κού άνδρα, του Ερνέ­στο Γκε­βά­ρα ντε λα Σέρ­να, του Τσε των Κου­βα­νών, του Τσε όλων των επα­να­στα­τών του κόσμου, στην 50 η επέ­τειο της πτώ­σης του στη μάχη και της δολο­φο­νί­ας του, τον Οκτώ­βρη του 1967 στη Βολι­βία, όπου πολε­μού­σε για έναν καλύ­τε­ρο και πιο δίκαιο κόσμο. 

Είναι τιμή για μένα σήμε­ρα να πω λίγα λόγια σ’ αυτή την εκδή­λω­ση προς τιμή του Ερνέ­στο Γκε­βά­ρα. Αλλά για τους Κου­βα­νούς, τα καλύ­τε­ρα λόγια για να τους θυμί­ζουν τον Τσε είναι αυτά που είπε ο Commander in Chief Φιντέλ Κάστρο, ο οποί­ος τον θαύ­μα­ζε ως φίλο, ως άνθρω­πο, ως επαναστάτη. 

Στην ιστο­ρι­κή ομι­λία του για τον Τσε, στις 18 Οκτώ­βρη του 1967 ο Φιντέλ είπε: 

Οι εχθροί πιστεύ­ουν ότι (με το θάνα­τό του) έχουν νική­σει τις ιδέ­ες του, έχουν νική­σει την ιδέα του αντάρ­τι­κου, έχουν νική­σει τις από­ψεις του για τον ένο­πλο επα­να­στα­τι­κό αγώ­να. Αυτό που κατά­φε­ραν είναι, με λίγη τύχη, να απαλ­λα­γούν από τη φυσι­κή του παρου­σία. Το μόνο που κέρ­δι­σαν είναι τα περι­στα­σια­κά πλε­ο­νε­κτή­μα­τα που μπο­ρεί ένας εχθρός να κερ­δί­σει στον πόλεμο (…) 

Ο Τσε ήταν ένας εξαι­ρε­τι­κά ικα­νός στρα­τιω­τι­κός ηγέ­της. Αλλά όταν θυμό­μα­στε τον Τσε, (…) δεν θυμό­μα­στε πρω­τί­στως τις στρα­τιω­τι­κές του αρε­τές. (…) Ο πόλε­μος είναι το μέσον και όχι ο σκο­πός, είναι ένα εργα­λείο για τους επα­να­στά­τες. Το σημα­ντι­κό είναι η επα­νά­στα­ση, ο σκο­πός της επα­νά­στα­σης, οι επα­να­στα­τι­κές ιδέ­ες, οι επα­να­στα­τι­κοί στό­χοι, τα επα­να­στα­τι­κά αισθή­μα­τα, οι επα­να­στα­τι­κές αρετές! 

Σ’ αυτό το πεδίο, στο πεδίο των συναι­σθη­μά­των, στο πεδίο των επα­να­στα­τι­κών αρε­τών, στο πεδίο της γνώ­σης, πέρα από τις στρα­τιω­τι­κές αρε­τές, είναι που αισθα­νό­μα­στε τη φοβε­ρή απώ­λεια, παρά στη σημα­σία που έχει ο θάνα­τός του για το επα­να­στα­τι­κό κίνημα. 

Γι αυτό λέμε, όταν σκε­φτό­μα­στε τη ζωή του, όταν σκε­φτό­μα­στε τη δια­γω­γή του ότι αυτός ο άνδρας απο­τε­λού­σε μονα­δι­κή περί­πτω­ση πολύ σπά­νιου ανθρώ­που, που μπο­ρού­σε να συν­δυά­ζει στην προ­σω­πι­κό­τη­τα του όχι μόνο τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά ενός ανθρώ­που της δρά­σης, ενός ανθρώ­που της σκέ­ψης, των άψο­γων επα­να­στα­τι­κών αρε­τών και μιας εξαι­ρε­τι­κής ανθρώ­πι­νης ευαι­σθη­σί­ας ενω­μέ­να σε έναν χαρα­κτή­ρα από σίδε­ρο, σε μια ατσά­λι­νη θέλη­ση και μια ακα­τά­βλη­τη επιμονή. 

Από επα­να­στα­τι­κή άπο­ψη, από την οπτι­κή του λαού μας , πώς πρέ­πει να θυμό­μα­στε τον Τσε; (…) Μας άφη­σε την επα­να­στα­τι­κή του σκέ­ψη, τις επα­να­στα­τι­κές αρε­τές του, το χαρα­κτή­ρα του, τη θέλη­σή του, της επι­μο­νή του, τον τρό­πο δου­λειάς του, με μια λέξη μας άφη­σε το παρά­δειγ­μά του! Και το παρά­δειγ­μα του Τσε πρέ­πει να είναι πρό­τυ­πο για το λαό μας! (…) 

Αν θέλου­με να εκφρά­σου­με το πώς φιλο­δο­ξού­με να είναι οι μαχη­τές μας, οι άνθρω­ποί μας, οι επα­να­στά­τες αγω­νι­στές μας, (…) αν θέλου­με να εκφρά­σου­με το πώς θέλου­με να είναι τα παι­διά μας, πρέ­πει να πού­με με όλη τη ψυχή των ορμη­τι­κών επα­να­στα­τών: θέλου­με να είναι σαν τον Τσε! 

Αυτός ο εξαι­ρε­τι­κός άνδρας, αυτό το παρά­δειγ­μα επα­να­στά­τη, θα έχει για πάντα μαζί του την αγά­πη του για τον Κου­βα­νι­κό λαό και την επα­νά­στα­σή του, αγά­πη που του αντα­πο­δί­δουν οι άνθρω­ποι που τον δέχτη­καν σαν γιό τους και σαν να ήταν παι­δί τους υπέ­φε­ραν από τη φυσι­κή του απώλεια. 

Στο απο­χαι­ρε­τι­στή­ριο γράμ­μα του στον Φιντέλ και στο λαό της Κού­βας επα­να­ε­πι­βε­βαί­ω­σε την αφο­σί­ω­σή του στο λαό που τον θαύ­μα­σε και τον αγά­πη­σε σαν ένα σημα­ντι­κό κομ­μά­τι της Κου­βα­νι­κής πατρίδας. 

Από εδώ ο Κου­βα­νι­κός λαός σου σου λέει ότι θα συνε­χί­σου­με μαζί σου Τσε, με τις ιδέ­ες και το παρά­δειγ­μά σου. 

Μέχρι τη νίκη για πάντα! (¡Hasta la victoria siempre!) 

Ευχα­ρι­στώ πολύ.

Ομι­λί­ες-παρεμ­βά­σεις για τη ζωή και το έργο του Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα έκα­ναν ο πρό­ε­δρος του Ελλη­νο­κου­βα­νι­κού Συν­δέ­σμου Θεσ/νίκης Απο­στό­λης Σκού­φας, ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Συν­δέ­σμου Νίκος Μότ­τας και ο πρό­ε­δρος της ΕΔΥΕΘ Νίκος Ζώκας. (Οι ομι­λί­ες θα δημο­σιευ­θούν στο «Ατέ­χνως» τις επό­με­νες ημέρες)

Των ομι­λί­ων ακο­λού­θη­σε βίντεο με από­σπα­σμα ομι­λί­ας του Τσε ως υπουρ­γού βιο­μη­χα­νί­ας και η εκδή­λω­ση έκλει­σε με ένα σύντο­μο μου­σι­κό αφιέ­ρω­μα από το συγκρό­τη­μα Duo Los Capos που ερμή­νευ­σε γνω­στά τρα­γού­δια με ανα­φο­ρές στον σπου­δαίο επα­να­στά­τη, όπως το διά­ση­μο “Hasta Siempre Comandante” του Κάρ­λος Πούεμπλα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο