Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μιχάλης Αφάζα: Δε σταματάμε ρε!!!

Επι­μέ­λεια Νίκος Λύτρας //

Σήμε­ρα το πρωί, ο δηλω­μέ­νος κομ­μου­νι­στής ‑ανα­πα­ρά­γω την ιδε­ο­λο­γι­κή τοπο­θέ­τη­ση, επει­δή αυτός το δηλώ­νει- χιπ-χοπ καλ­λι­τέ­χνης Μιχά­λης Αφά­ζα, βασι­κός μάρ­τυ­ρας στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, φίλος του Παύ­λου Φύσ­σα και παρών στη δολο­φο­νία του, ξυλο­κο­πή­θη­κε άγρια από χρυ­σαυ­γί­τες στο δρό­μο προς τα δικα­στή­ρια των γυναι­κεί­ων Φυλα­κών Κορυ­δαλ­λού και βρί­σκε­ται στο Νοσοκομείο.

Ο ίδιος δήλω­σε στον προ­σω­πι­κό του χώρο στο facebook:

«Σας ευχα­ρι­στώ πολύ όλους για τις ευχές σας και για την αλλη­λεγ­γύη σας. Πραγ­μα­τι­κά το ενδια­φέ­ρον σας είναι αυτή την στιγ­μή η δύνα­μη μου. Έχω σπα­σμέ­νο ζυγω­μα­τι­κό (και λίγο μύτη) ράμ­μα­τα και μώλω­πες σε όλο το πρό­σω­πο άλλα τώρα είμαι πολύ καλύ­τε­ρα. Δεν στα­μα­τά­με ρε. Καλό κου­ρά­γιο σε όλους και καλή συνέ­χεια με αγώνες».

συνά­δελ­φος του καλ­λι­τέ­χνης της χιπ χοπ Θεί­ος Τοτέμ / Που­ντί­δης Πέτρος, με αφορ­μή τη στά­ση που κρά­τη­σαν οι ομό­τε­χνοί τους έκα­νε την εξής ανάρ­τη­ση στον προ­σω­πι­κό του χώρο στο facebook:

ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΕΠΊΘΕΣΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΆΖΟΥΜΕ”
“Αυτός είναι πρώ­τα κομ­μου­νι­στής, και μετά ράπερ”

Τα έχω αχταρ­μά μέσα στο κεφά­λι μου, και όλοι μου λένε άσ’το για αύριο, να το σκε­φτείς ήρε­μα και λογι­κά, και να γρά­ψεις με σύνε­ση κλπ.
Λοι­πόν, αυτό έχω χρέ­ος να το γρά­ψω, κι ας δια­φω­νού­νε όλοι οι “δικοί μου”. Στο παρελ­θόν τους άκου­σα, με απο­τέ­λε­σμα να φανώ “διαλ­λα­κτι­κός” ή “υπο­μο­νε­τι­κός” ή δε-γκζέρω-γω-τι.
Λοι­πόν, τέρ­μα τα λάχα­να, κι όσοι πιστεύ­ε­τε ότι δια­φω­νεί­τε σε κάτι από αυτά που θα δια­βά­σε­τε, διώ­χτε με από το γκρουπ σας, από την παρέα σας, από την μου­σι­κή κολε­κτί­βα σας, από τη συναυ­λία σας, από τα κέρα­τά σας τα τράγια.
Το 98% του ελλη­νι­κού χιπ-χοπ είναι για τα πανη­γύ­ρια και το 99,5% του λόου-μπαπ είναι για τα πανη­γυ­ριό­τε­ρα. Θα το έγρα­φα πιο χυδαία, αλλά πιστεύω ότι καταλαβαίνετε.
Όλοι ενώ­θη­καν τότε, έστω και για λίγο, για­τί δολο­φό­νη­σαν τον Παύ­λο, ενώ τώρα που πήγαν να δολο­φο­νή­σουν τον Αφα­ζά­κο θα χωρι­στού­με σε 15 κλί­κες. Μα φυσικά.
Για­τί; Να σας πω εγώ για­τί. Για­τί ο Παύ­λος ήταν “εύκο­λο” θύμα για τα δόντια τους. Δεν είχε συγκε­κρι­μέ­νο πολι­τι­κό στίγ­μα από τα τρα­γού­δια του. Και ας είχε πολι­τι­κό στίγ­μα η δολο­φο­νία του (επει­δή αυτοί που τον σκό­τω­σαν προ­έρ­χο­νται και εκτρέ­φο­νται από συγκε­κρι­μέ­νο πολι­τι­κό φορέα και συγκε­κρι­μέ­νη πολι­τι­κή ιδε­ο­λο­γία), ήταν εύκο­λο να τα παρα­κάμ­ψουν όλα αυτά (τη δολο­φο­νία του, και την πολι­τι­κή προ­έ­λευ­ση των δολο­φό­νων του, δηλα­δή τα γεγο­νό­τα, just the facts) για να στή­σουν γλέ­ντι, πανη­γύ­ρι του χωριού, πάνω στον τάφο του νεκρού. Επα­νε­νώ­σεις, συναυ­λί­ες μνή­μης, στην ίδια σκη­νή για πρώ­τη φορά, κλάιν-μάιν-μαντα­λά­κια και παπά­κια μάντολες.
Τώρα τί θα κάνε­τε ρε ξεφτίλες;
Να σας πω εγώ τί θα κάνε­τε; Τίποτα…
Για­τί ο Μιχα­λά­κης είναι κομ­μου­νι­στής του κερα­τά, δηλω­μέ­νος και περήφανος.
Ενώ ο Παυ­λά­ρας ήταν ανέ­ντα­χτος, και το ανέ­ντα­χτο είναι πιο mainstream.
Ο Μιχα­λά­κης όμως ουδέ­πο­τε προ­σπά­θη­σε να καπη­λευ­τεί τη δολο­φο­νία του φίλου του, του φίλου μας, όχι όμως του φίλου όλων αυτόν που τελι­κά την καπη­λεύ­τη­καν. Για­τί άλλο “σέβο­μαι όσα έχει προ­σφέ­ρει ο τάδε και ο δεί­να” και άλλο “στην δύσκο­λη θα τον πάρω τηλέ­φω­νο”. Όλους εσάς τους κρο­κό­δει­λες, που κλαί­γα­τε χορω­δία τα δάκρυα της απα­λε­ψιάς, άμα σας έβλε­πε ο μακα­ρί­της θα έσκα­γε στα γέλια και μετά θα έπε­φτε σε βαριά κατάθλιψη.
Κι εγώ είχα βρε­θεί μέσα στη μέση, να κάνω ζογκλε­ρι­κά με τις ψυχές τον ανθρώ­πων και να πολε­μάω την μιζέ­ρια και τη μίρ­λα που είχε φάει η δικιά μου ψυχή και οι ψυχές των ανθρώ­πων της οικο­γέ­νειάς μου εκεί­νες τις μέρες.
Και δωσ’του απει­λη­τι­κά τηλέ­φω­να, και “θα σε βρού­νε νεκρό στα σκα­λιά σου μετά τα μεσά­νυ­χτα” και να τους δίνω τη για­γιά μου και να απα­ντά­ει η γριά “θα μας κλά­σε­τε μια μάντρα”.
Ο Αφά­ζα, ξεφτί­λες, κρά­τη­σε την πιο τίμια στά­ση από όλους σας. Δεν είπε ποτέ ότι ο Παύ­λος ήταν κομ­μου­νι­στής, επει­δή δεν ήταν. Είπε ότι ο Αφά­ζα είναι κομ­μου­νι­στής, επει­δή είναι. Και σας πεί­ρα­ξε, για­τί είστε ηλί­θιοι, ζώα και πολι­τι­κά ανά­πη­ροι ιππο­πό­τα­μοι (εδώ θα ήθε­λα να σημειώ­σω ότι δεν θέλω επ’ ουδε­νί να προ­σβά­λω τα ζώα γενι­κό­τε­ρα, και κυρί­ως τον μεγα­λο­πρε­πή και θανα­τη­φό­ρο ιππο­πό­τα­μο). Όσοι κατά και­ρούς έχε­τε πει ηλι­θιό­τη­τες για την στά­ση που κρά­τη­σε ο Μιχά­λης μετά τη δολο­φο­νία του Παύ­λου, είτε πάσχε­τε στην αντί­λη­ψη, είτε στο τσα­γα­νό, είτε στη ζήλια. Γυρ­νού­σε τότε ο κάθε κομπο­γιαν­νί­της του χιπ-χοπ και έλε­γε “μα να παί­ζει ο Αφά­ζα (ή ο Μέγας) στο φεστι­βάλ της ΚΝΕ, ενώ ήταν φίλος του Παύ­λου;”. Ρε ιγκουά­νες (και πάλι, ρησπέκτ στα ιγκουά­να, αλλά αλλού είναι το θέμα μας), ο Αφά­ζα (και ο Μέγας) παί­ζα­νε στα φεστι­βάλ και πριν την δολο­φο­νία, και θα παί­ζουν όσο πάσχουν τα αυτιά των ΚΝι­τών και θέλουν να ακούν την ηχο­ρύπ… Όσο γου­στά­ρουν οι ΚΝί­τες να τους ακού­νε. Αυτό.
Επει­δή λοι­πόν τα ξέρω, και τα έχω ζήσει, όποιος από εσάς δεν μπο­ρεί να υπο­στη­ρί­ξει και να στα­θεί δίπλα στον Αφά­ζα, απέ­να­ντι στην πολι­τι­κή και την ιδε­ο­λο­γία που του επι­τέ­θη­κε σήμε­ρα, για­τί “δεν τον εκφρά­ζει η πολι­τι­κή που πρε­σβεύ­ει ο Αφά­ζα” ή για­τί “κρα­τά­ει ίσες απο­στά­σεις, και στην τελι­κή όπου ‑ισμός ίδιος ο πόνος”, δεν έχει χώρο δίπλα ούτε σε εμέ­να και δεν πρό­κει­ται να τον βρει ποτέ, ούτε να στα­θεί, ούτε για να πια­στού­με αλυ­σί­δα την ώρα της μάχης. Για­τί με έχε­τε ζαλί­σει με τις κωλο­τού­μπες σας, και τα πίσω βήμα­τα. Και όταν είναι να πια­στώ αλυ­σί­δα, θα είναι για­τί απέ­να­ντί μου έχω εχθρό, ταξι­κό, πολι­τι­κό, ιδε­ο­λο­γι­κό και θα πρέ­πει να κρα­τή­σου­με τη γραμ­μή. Όχι για να χορέ­ψου­με σέρα.
Κατα­λά­βα­τε, αγα­πη­τοί μου χιπ-χοπά­δες, ή να κάνω και κακά;
Ακού­σα­τε, ακούσατε!!!
Φασί­στες κου­φά­λες, μην ανη­συ­χεί­τε. Χιπ-χοπά­δες δεν έρχο­νται πια, όσο κι αν το γρά­φου­νε στους τοί­χους και τους στί­χους τους. Δεν έρχο­νται για να μην τους χαρα­κτη­ρί­σουν κομ­μου­νι­στές και χάσου­νε τα views στο youtube και τα εισι­τή­ρια στις συναυ­λί­ες. Δεν έρχο­νται, για­τί δει­λιά­ζουν να στα­θούν απέ­να­ντι στον κοι­νό εχθρό, επει­δή δεν έχουν αντι­λη­φθεί την ταξι­κή τους θέση και τοπο­θέ­τη­ση στην κοι­νω­νία. Δεν έρχο­νται, επει­δή απλά δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσ­σε­ρα. Και αν ξέρα­νε, δεν θα τα ακο­λου­θού­σα­νε, για να μην τους πάνε τέσσεροι!
Εν κατα­κλεί­δι, τού­το εδώ θα μπο­ρού­σε άνε­τα να απο­τε­λεί την ανα­κοί­νω­ση της παρά­τα­ξης των κομ­μου­νι­στών στο ξεπου­λη­μέ­νο εργο­δο­τι­κό σωμα­τείο των χιπ-χοπά­δων. Που αφού είδα­νε ένα συνά­δελ­φο να δολο­φο­νεί­ται από την εργο­δο­σία, σήμε­ρα στην δίκη της δολο­φο­νί­ας, βλέ­πουν έναν συν­δι­κα­λι­στή από την παρά­τα­ξή τους να δέχε­ται δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση από τα ίδια τσι­ρά­κια της εργο­δο­σί­ας που σκό­τω­σαν και τον πρώ­το. Και τα ξεπου­λη­τά­ρια στο προ­ε­δρείο του ΔΣ του χιπ-χοπ, δεν βγά­ζουν καν μια ανα­κοί­νω­ση για­τί ο συν­δι­κα­λι­στής που δέχτη­κε την επί­θε­ση σήμε­ρα, ήτα­νε του Π.Α.ΜΕ.. Δεν πει­ρά­ζει. Εμάς κατη­γο­ρού­σα­τε ότι δια­χω­ρί­ζα­με τη θέση μας, αλλά τελι­κά εσείς θα είστε αυτοί που θα μας ανα­γκά­σε­τε να δημιουρ­γή­σου­με ένα Π.Α.ΜΕ. χιπ-χοπά­δων, και να σας σπά­χιτς τα καμπα­νέ­λιτς με δια­δη­λώ­σεις, ανα­κοι­νώ­σεις, καταγ­γε­λί­ες, μέχρι και απεργίες…
Θα γίνει μέχρι και αυτό…

Χωρίς εκτί­μη­ση,
με σιχαμάρα,
και λίγες ηλια­χτί­δες σεβα­σμού για ελάχιστους,
Θεί­ος Τοτέμ,
Που­ντί­δης Πέτρος.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο