Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άλμπερτ Αϊνστάιν

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

Ένας μεγά­λος επι­στή­μο­νας. Η εξή­γη­ση του φωτοη­λε­κτρι­κού φαι­νο­μέ­νου – ένα Νόμπελ. Δύο θεω­ρί­ες που άλλα­ξαν την αντί­λη­ψή μας για τον κόσμο που μας περι­βάλ­λει. Ο προϊ­δε­α­σμός της ανθρω­πό­τη­τας για τις μαύ­ρες τρύ­πες. Ο συγ­γρα­φέ­ας του «Για­τί σοσια­λι­σμός».

 «Ειδι­κή σχετικότητα». 

Όλοι οι νόμοι της φυσι­κής είναι ίδιοι σε όλα τα αδρα­νεια­κά συστή­μα­τα ανα­φο­ράς.

Η ταχύ­τη­τα του φωτός στο κενό έχει την ίδια τιμή, 300.000 Km/s, σε όλα τα αδρα­νεια­κά συστή­μα­τα αναφοράς.

Δύο συμ­βά­ντα τα οποία είναι ταυ­τό­χρο­να σε ένα σύστη­μα ανα­φο­ράς, δεν είναι, εν γένει, ταυ­τό­χρο­να σε ένα δεύ­τε­ρο σύστη­μα που κινεί­ται ως προς το πρώτο.

Αυτό σημαί­νει ότι o ταυ­το­χρο­νι­σμός δεν είναι από­λυ­τη έννοια.

Σύμ­φω­να με έναν ακί­νη­το παρα­τη­ρη­τή, ένα κινού­με­νο ρολόι είναι πιο αργό κατά έναν συντε­λε­στή γ εις την ‑1 από ένα ολόι­διο ακί­νη­το ρολόι.

Το φαι­νό­με­νο αυτό είναι γνω­στό ως δια­στο­λή του χρόνου.

 «Γενι­κή Σχετικότητα».

Ο τετρα­διά­στα­τος χωρόχρονος.

Η καμπύ­λω­ση του χωρο­χρό­νου εξ αιτί­ας της μάζας.

Η αρχή της ισο­δυ­να­μί­ας των επι­δρά­σε­ων βαρύ­τη­τας και επιτάχυνσης.

Ακό­μη και η εικό­να της μαύ­ρης τρύ­πας του γαλα­ξία Μ87 δεν είναι παρά η πανη­γυ­ρι­κή από­δει­ξή της. Η φωτει­νή στε­φά­νη που βλέ­που­με δεν είναι παρά η καμπύ­λω­ση του φωτός αστέ­ρων πίσω από την μαύ­ρη τρύπα.

tupos2

 

Μια εξί­σω­ση. Ίσως, η ομορ­φό­τε­ρη που έχει υπάρξει.

Η ισο­δυ­να­μία Ύλης και Ενέργειας.

Ο λόγος ύπαρ­ξής μας. Κατά την πυρη­νι­κή σύντη­ξη στον Ήλιο μας (και σε κάθε αστέ­ρα) η μάζα του πυρή­να του παρα­γό­με­νου ηλί­ου (He) είναι κατά 0,7% μικρό­τε­ρη, από τη μάζα των δύο πυρή­νων υδρο­γό­νου (H) που τον συν­θέ­τουν. Αυτή η «ελά­χι­στη» ποσό­τη­τα ύλης που υπο­λεί­πε­ται, αντι­στοι­χεί, πολ­λα­πλα­σια­ζό­με­νη με τον τερά­στιο παρά­γο­ντα  της ταχύ­τη­τας του φωτός εις το τετρά­γω­νο – σύμ­φω­να με την περί­φη­μη εξί­σω­ση του Αϊν­στάιν, στην ενέρ­γεια που απε­λευ­θε­ρώ­νε­ται όταν το υδρο­γό­νο μετα­τρέ­πε­ται σε ήλιο.

Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο κομ­μου­νι­στής Άλμπερτ Αϊν­στάιν. Ο συγ­γρα­φέ­ας του δοκι­μί­ου «Why socialism» (Για­τί σοσιαλισμός).

«Τα μέσα παρα­γω­γής (κεφά­λαιο) απο­τε­λούν ατο­μι­κή ιδιο­κτη­σία και οι ιδιο­κτή­τες τους τα δια­χει­ρί­ζο­νται κατά την κρί­ση τους…

Η παρα­γω­γή πραγ­μα­το­ποιεί­ται για το κέρ­δος και όχι για το όφελος…

Η τεχνο­λο­γι­κή πρό­ο­δος συχνά οδη­γεί σε αύξη­ση της ανερ­γί­ας αντί για τη διευ­κό­λυν­ση της εργα­σί­ας για όλους. Το κίνη­τρο του κέρ­δους, σε συν­δυα­σμό με τον αντα­γω­νι­σμό μετα­ξύ των καπι­τα­λι­στών, ευθύ­νε­ται για την αστά­θεια στη συσ­σώ­ρευ­ση και χρη­σι­μο­ποί­η­ση του κεφα­λαί­ου, η οποία με τη σει­ρά της οδη­γεί σε όλο και χει­ρό­τε­ρες κατα­στά­σεις ύφεσης…

Είμαι πεπει­σμέ­νος ότι μόνο ένας δρό­μος υπάρ­χει για να εξα­λει­φθεί όλο αυτό το θανα­τη­φό­ρο κακό, κι αυτός δεν είναι άλλος από την εγκα­θί­δρυ­ση μιας σοσια­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, μ’ ένα εκπαι­δευ­τι­κό σύστη­μα το οποίο θα είναι προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο προς την επί­τευ­ξη κοι­νω­νι­κών στό­χων. Σε μια τέτοια οικο­νο­μία, η ίδια η κοι­νω­νία κατέ­χει τα μέσα παρα­γω­γής και τα δια­χει­ρί­ζε­ται με βάση το σχε­δια­σμό. Μια σχε­δια­σμέ­νη οικο­νο­μία, η οποία θα προ­σαρ­μό­ζει την παρα­γω­γή στις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας, θα κατα­νέ­μει την εργα­σία που πρέ­πει να γίνει σε αυτούς που είναι ικα­νοί να εργα­στούν και θα εγγυά­ται τα προς το ζην σε κάθε άνδρα, γυναί­κα και παιδί…»

Άλμπερτ Αϊν­στάιν. 14 Μαρ­τί­ου 1879–18 Απρι­λί­ου 1955.

 

______________________________________________________________

Βιβλιο­γρα­φία:

«Σύγ­χρο­νη Φυσι­κή», R.A.Serway–C.J.Moses–C.A.Moyer, ΠΕΚ 2001

Το Βιό­φι­λο Σύμπαν, Martin Rees, Liberal Books 2013.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο