Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Αν κανείς περίμενε να γίνει «σοφότερος διαβάζοντας την έκδοση των «ΝΕΩΝ» (Σάββατο 12/5) με τίτλο «50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ» σίγουρα απογοητεύτηκε!
Τι και αν στον πρόλογο τονίζει ότι «..Οι πολιτικοί και διανοούμενοι που γράφουν δεν κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα «Τι κάνατε εσείς όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ». Αλλά να συμβάλουν με ένα προσωπικό, συναισθηματικό, βιωματικό ή πολιτικό κείμενο σε μια συζήτηση που δεν έχει σταματήσει ποτέ και αφορά τις αρχές, τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της Αριστεράς. Έστω κι αν για πολλούς αυτή η λέξη δεν σημαίνει πια τίποτε».
Από τις 200 περίπου σελίδες και τους 29 γράφοντες (με διάφορες ιδιότητες) μόνο ένας (Μ. Μαϊλης μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ) και για 6 σελίδες δίνει τα γεγονότα από την πλευρά του ΚΚΕ. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους με τον ένα ή άλλο τρόπο αποτελούν συνεχιστές του λεγόμενου «ΚΚΕ εσ», αυτών δηλαδή που ηττήθηκαν (ιδεολογικά – πολιτικά – οργανωτικά) στην περίφημη 12η Ολομέλεια, που αποστάτησαν από το κομμουνιστικό κίνημα και στη συνέχεια μέσα από διασπάσεις και μεταμορφώσεις αυτού του χώρου, ένα κομμάτι τους σήμερα αποτελεί την «κυβερνώσα αριστερά».
Και μόνο αυτό το γεγονός δείχνει ότι το συγκεκριμένο πόνημα στερείται αντικειμενικών δεδομένων (Για παράδειγμα αν κανείς ήθελε να ανατρέξει στις πηγές θα μπορούσε να μελετήσει την έκδοση της Κ.Ε του ΚΚΕ «Η 12η ευρεία ολομέλεια της Κ.Ε του ΚΚΕ» εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή 2008).
Διαβάζοντας το κανείς, εμφανής είναι η προσπάθεια των περισσοτέρων ουσιαστικά να πάρουν μία ιδεολογική – πολιτική «ρεβάνς» για το τότε με το βλέμμα όμως στραμμένο στο τώρα.
Άλλωστε και στον πρόλογο τονίζεται ότι «Πενήντα χρόνια μετά, το ΚΚΕ δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου: εξακολουθεί να πιστεύει στη δικτατορία του προλεταριάτου και στη αδυναμία εξανθρωπισμού του καπιταλισμού». Φυσικά δεν διευκρινίζει ο γράφων εάν τελικά η σταθερή του αυτή στάση είναι προς όφελος του λαού ή όχι; Το εάν δικαιώνεται από την κατάσταση που υπάρχει και στην καπιταλιστική Ελλάδα ή όχι; Αντίθετα και μέσω των γραφόμενων των περισσοτέρων κάτι τέτοιο παρουσιάζεται ως «δογματισμός» και ουσιαστικά οπισθοδρόμηση, σε αντίθεση με τις περίφημες «ανανεωτικές ιδέες» των τότε διασπαστών που αν και η πορεία τους μετά ήταν ενδεικτική ουσιαστικά όμως «μπόλιασαν με τις ιδέες τους» την ελληνική κοινωνία και άρα τελικά αυτοί δικαιώθηκαν, αυτοί ήταν οι πραγματικοί «νικητές»…
Θα ήθελε το γνωστό «Συγκρότημα», αλλά και οι συμμετέχοντες να ήταν διαφορετική η έκβαση της «12ης Ολομέλειας» . Θα ήθελαν π.χ να μην υπήρχε ή να ήταν περιθωριοποιημένο το ΚΚΕ. Να ήταν ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα, του συστήματος. Όμως και τότε και τώρα δεν τους έγινε αυτή η «χάρη».
_________________________________________________________________________________________________
Αλέκος Α. Χατζηκώστας Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.
