Ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά των δύο ομάδων πραξικοπηματιών ο πολύπαθος λαός του Σουδάν

Αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές, μάχες με βαρύ οπλι­σμό, δεκά­δες νεκροί, εκα­το­ντά­δες τραυ­μα­τί­ες συν­θέ­τουν το πολε­μι­κό σκη­νι­κό στο Σου­δάν, που βρί­σκε­ται πλέ­ον στο χεί­λος υγειο­νο­μι­κής και ανθρω­πι­στι­κής κρί­σης.  Μάχες μετα­ξύ των δυνά­με­ων των δύο πρα­ξι­κο­πη­μα­τιών ημειώ­νο­νται σε ολό­κλη­ρη την αχα­νή χώρα και υπάρ­χουν φόβοι για περι­φε­ρεια­κή εξά­πλω­ση, ξυπνώ­ντας τρα­γι­κές μνή­μες σε μια χώρα που έχει βιώ­σει με οδυ­νη­ρό τρό­πο τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και τις σφο­δρές ενδο­κα­πι­τα­λι­στι­κές αντιθέσεις.

Στις μάχες μετα­ξύ των δύο αντι­μα­χό­με­νων ομά­δων έχουν χάσει τη ζωή τους περί­που 200 άνθρω­ποι και έχουν τραυ­μα­τι­στεί 1.800, ενώ έχουν κατα­στρα­φεί νοσο­κο­μεία. Στο Χαρ­τούμ ανα­φέρ­θη­καν αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές, πυρά πυρο­βο­λι­κού και πυρο­βο­λι­σμοί που προ­κά­λε­σαν ζημιές σε κρα­τι­κά κτί­ρια, υπο­δο­μές και Νοσο­κο­μεία. Η παρο­χή νερού και ηλε­κτρι­κού έχει δια­κο­πεί σε μεγά­λα τμή­μα­τα της πόλης, οι κάτοι­κοι σχη­μα­τί­ζουν ουρές για να αγο­ρά­σουν τρό­φι­μα και σημειώ­νο­νται λεηλασίες.

Οι συγκρού­σεις στην πρω­τεύ­ου­σα επε­κτεί­νο­νται και σε άλλες πόλεις, όπως στις παρα­κεί­με­νες Ομντουρ­μάν και Μπά­χρι. Στο Νταρ­φούρ υπάρ­χει ανη­συ­χία ότι θα ανα­ζω­πυ­ρω­θεί ο πόλε­μος στη δυτι­κή επαρ­χία, η οποία από το 2003 μαστί­ζε­ται από αιμα­τη­ρές συγκρού­σεις που έχουν προ­κα­λέ­σει τον θάνα­το 300.000 ανθρώ­πων και τον εκτο­πι­σμό 2,7 εκατομμυρίων

Την ίδια ώρα υπάρ­χει αγω­νία για τους 15 ορθό­δο­ξους – Έλλη­νες και δύο παι­διά ανά­με­σά τους – που παρα­μέ­νουν εγκλω­βι­σμέ­νοι στον μητρο­πο­λι­τι­κό Ναό του Ευαγγελισμού.

Οι συγκρού­σεις είναι μέρος μιας μάχης για την εξου­σία μετα­ξύ του αρχη­γού του στρα­τού, Στρα­τη­γού Abdel Fattah al-Burhan και του ανα­πλη­ρω­τή του επι­κε­φα­λής της ομά­δας RSF, στρα­τη­γού Mohamed Hamdan Dagalo,γνωστός ως Χεμέ­ντ­τι. Οι δύο στρα­τη­γοί είναι πρώ­ην σύμ­μα­χοι που ενορ­χή­στρω­σαν από κοι­νού ένα στρα­τιω­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα του Οκτω­βρί­ου 2021 που ανέ­στει­λε τη μετά­βα­ση του Σου­δάν στη δημο­κρα­τι­κή εξου­σία και τις εκλο­γές. Δια­φω­νούν για το πώς να απο­κα­τα­στή­σουν την πολι­τι­κή κυριαρ­χία στο Σου­δάν: Ο ηγέ­της των RSF ισχυ­ρί­ζε­ται ότι εκπρο­σω­πεί περι­θω­ριο­ποι­η­μέ­νες ομά­δες ενα­ντί­ον των ελίτ της χώρας, αλλά οι δυνά­μεις του κατη­γο­ρή­θη­καν για εθνοκάθαρση.

Στο Σου­δάν παρεμ­βαί­νουν ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και περι­φε­ρεια­κές δυνά­μεις. Η Αίγυ­πτος ενι­σχύ­ει παρα­δο­σια­κά τον στρα­τό του Σου­δάν, ενώ Σαου­δι­κή Αρα­βία και Εμι­ρά­τα στη­ρί­ζουν τον στρα­τη­γό Χαμέ­τι που έστει­λε δυνά­μεις στον πόλε­μο της Υεμέ­νης. Ο τελευ­ταί­ος έχει ανα­πτύ­ξει ιδιαί­τε­ρες σχέ­σεις με τη Ρωσία.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα