Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βράδυ Παρασκευής, οι Ωριωνίδες, η φθινοπωρινή βροχή των διαττόντων αστέρων

Οι Ωριω­νί­δες, η βρο­χή από «πεφτα­στέ­ρια» του φθι­νο­πώ­ρου, κορυ­φώ­νο­νται το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής (20 Οκτω­βρί­ου) προς χαρά­μα­τα Σαβ­βά­του στο βόρειο ημι­σφαί­ριο, που περι­λαμ­βά­νει και τη χώρα μας.

Το φεγ­γά­ρι δεν θα είναι μεγά­λο και έτσι ο ουρα­νός ‑αν δεν υπάρ­χουν σύν­νε­φα- ανα­μέ­νε­ται να είναι αρκε­τά σκο­τει­νός για παρατήρηση.

Οι Ωριω­νί­δες είναι μια μέτριας έντα­σης βρο­χή διατ­τό­ντων, που κάθε χρό­νο εμφα­νί­ζο­νται από τις 2 Οκτω­βρί­ου έως τις 7 Νοεμ­βρί­ου. Οι καλύ­τε­ρες ώρες για παρα­τή­ρη­ση είναι με κατεύ­θυν­ση προς την Ανα­το­λή, λίγο μετά τα μεσά­νυ­χτα και πριν την αυγή.

Οι Ωριω­νί­δες ονο­μά­σθη­καν έτσι, επει­δή φαί­νε­ται να προ­έρ­χο­νται από τον αστε­ρι­σμό του Ωρί­ω­να, ενώ δημιουρ­γού­νται από την ‘ουρά’ που έχει αφή­σει πίσω του ο κομή­της του Χάλεϊ. Δεκά­δες μετέ­ω­ρα ‑συνή­θως γύρω στα 20 την ώρα- εισέρ­χο­νται και καί­γο­νται στην ατμό­σφαι­ρα της Γης.

Τα «πεφτα­στέ­ρια» τους είναι γρή­γο­ρα και συχνά κινού­νται με μεγά­λη ταχύ­τη­τα έως 67 χιλιο­μέ­τρων το δευ­τε­ρό­λε­πτο, αφή­νο­ντας έντο­να ίχνη στον ουρανό.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο