Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Για να το λέει κι η αριστερά…»

Ο οπορ­του­νι­σμός στην Ευρώ­πη, αλλά κύρια στην Ελλά­δα επί δεκα­ε­τί­ες συνα­γω­νί­στη­κε τους αστούς στη επι­χεί­ρη­ση συκο­φά­ντη­σης και δια­στρέ­βλω­σης των Μαρ­ξι­στι­κών-Λενι­νι­στι­κών ιδε­ών. Οι οπορ­του­νι­στές όμως εκεί που ξεπέ­ρα­σαν το μπόϊ και τις δυνά­μεις τους ήταν στον αγώ­να που έδω­σαν με μεγα­λύ­τε­ρη θέρ­μη από τους καπι­τα­λι­στές για να απα­ξιω­θεί στα μάτια των Λαών ο Σοσια­λι­σμός που γνω­ρί­σα­με. Σε κοι­νό μέτω­πο με αστούς, οπα­δούς φασι­στι­κών-ναζι­στι­κών αντι­λή­ψε­ων, αντι­δρα­στι­κές θρη­σκευ­τι­κές ηγε­σί­ες και τα υψη­λό­τε­ρα κλι­μά­κια των «αγο­ρών», συκο­φά­ντη­σαν, δια­στρέ­βλω­σαν, χλεύ­α­σαν την προ­σπά­θεια των Λαών του 1/3 της Ευρώ­πης που απο­πει­ρά­θη­καν να οικο­δο­μή­σουν μια νέα κοι­νω­νία, ν’αποτινάξουν τις αλυ­σί­δες που τους κρα­τού­σαν αιχ­μά­λω­τους του «ιερού καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους». Και πέτυ­χαν, με την πιο μαύ­ρη προ­πα­γάν­δα, να επη­ρε­ά­σουν ένα πολύ σημα­ντι­κό τμή­μα των Λαών, έτσι ώστε να πιστέ­ψουν ότι η Λαϊ­κή εξου­σία, βλα­βε­ρή για τους καπι­τα­λι­στές είναι εξ ίσου βλα­βε­ρή και για τους ίδιους.

Σήμε­ρα βάζουν πάλι πλά­τη στη προ­σπά­θεια των αστών να φτω­χο­ποι­ή­σουν του Λαούς της Ευρώ­πης στο όνο­μα της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας και των μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων σε όφε­λος των καπι­τα­λι­στι­κών κερ­δών. Πάλι όλες μαζί οι παρα­πά­νω δυνά­μεις, πάλι με μαύ­ρη προ­πα­γάν­δα, «φου­λά­ρουν» προ­σπα­θώ­ντας να πεί­σουν ότι η φτω­χο­ποί­η­ση είναι μονό­δρο­μος, είναι «φυσι­κό φαι­νό­με­νο», πρέ­πει να γίνει απο­δε­κτή η «νέα τάξη πραγ­μά­των». Η συμ­βο­λή της «αρι­στε­ράς» σ’ αυτή την επι­χεί­ρη­ση φθο­ράς των συνει­δή­σε­ων είναι σημα­ντι­κή, έστω κι αν σ’ αυτή τη προ­πα­γαν­δι­στι­κή μηχα­νή που στή­θη­κε, φαί­νε­ται πιο φιλο­λαϊ­κή , για­τί στο μυα­λό των Ανθρώ­πων σφη­νώ­νε­ται η ιδέα: «Για να το λέει κι η αρι­στε­ρά, έστω και πιο μαλα­κά, έτσι θα είναι, η φτώ­χεια μας είναι νομοτέλεια».

Νίκος Βουρ­τσά­νης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο