Για ποιον … φωσφορίζουν τα «κίτρινα γιλέκα»;

Μετά από μαζι­κές, αντι­κυ­βερ­νη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις που έγι­ναν σε πόλεις της Γαλ­λί­ας, αλλά και την προ­σω­ρι­νή ανα­δί­πλω­ση της κυβέρ­νη­σης Μακρόν, πήρε νέες δια­στά­σεις και στη χώρα μας η συζή­τη­ση για τη «δυνα­μι­κή» των λεγό­με­νων «κίτρι­νων γιλέκων».

Πρό­κει­ται για το νεο­εμ­φα­νι­ζό­με­νο «κίνη­μα γενι­κής αγα­νά­κτη­σης», που ξεκί­νη­σε ως αντί­δρα­ση στις μεγά­λες αυξή­σεις των τιμών στα καύ­σι­μα, τις οποί­ες η κυβέρ­νη­ση Μακρόν επι­τά­χυ­νε στην κατεύ­θυν­ση της «μετά­βα­σης» σε πιο «φιλι­κές προς το περι­βάλ­λον» μορ­φές Ενέρ­γειας, στο πλαί­σιο ενός ευρύ­τε­ρου σχε­δια­σμού για τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά ανοίγ­μα­τα του γαλ­λι­κού κεφα­λαί­ου, προ­κει­μέ­νου να διεκ­δι­κή­σει μερί­δια σε «ανερ­χό­με­νους» τομείς της οικο­νο­μί­ας («πρά­σι­νη οικο­νο­μία»), με σημα­ντι­κά περι­θώ­ρια κέρ­δους διε­θνώς. Δεν αφο­ρά, δηλα­δή, μόνο σχε­δια­σμούς για δρα­στι­κή μεί­ω­ση της χρή­σης ντί­ζελ ή αμό­λυ­βδης, αλλά συνο­λι­κό­τε­ρα την προ­ώ­θη­ση νέου τύπου αυτο­κι­νή­των κ.τ.λ.

Οι κινη­το­ποι­ή­σεις πήραν το όνο­μά τους από το κίτρι­νο γιλέ­κο (υπάρ­χει σε όλα τα οχή­μα­τα στη Γαλ­λία για περι­πτώ­σεις έκτα­κτης ανά­γκης) που φορούν όσοι συμ­με­τέ­χουν σε αυτές, με συν­θή­μα­τα όπως «Μακρόν παραι­τή­σου», «Μακρόν, κλέ­φτη — ψεύ­τη, είμα­στε το 99%» κ.λπ. Το ζήτη­μα έχει και γεω­πο­λι­τι­κές προ­ε­κτά­σεις, όπως προ­δί­δει η συζή­τη­ση γύρω από την εμπλο­κή του πρώ­ην συμ­βού­λου του Αμε­ρι­κα­νού Προ­έ­δρου Στιβ Μπά­νον, που επι­χει­ρεί να συντο­νί­σει στην ΕΕ αστι­κές εθνι­κι­στι­κές δυνά­μεις, ανά­με­σά τους και τον «Εθνι­κό Συνα­γερ­μό» της Λεπέν.

Τα συν­θή­μα­τα, τα αιτή­μα­τα, ο προ­σα­να­το­λι­σμός και ο τρό­πος οργά­νω­σης των κινη­το­ποι­ή­σε­ων, όπου σε μεγά­λο βαθ­μό αξιο­ποιού­νται τα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, θυμί­ζουν αρκε­τά τα λεγό­με­να «κινή­μα­τα» των «αγα­να­κτι­σμέ­νων» και της «πλα­τεί­ας», που κάθε άλλο παρά «αυθόρ­μη­τα» ήταν.

«Κινή­μα­τα» που εκκο­λά­φθη­καν σε συν­θή­κες ανό­δου της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας για την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή και αξιο­ποι­ή­θη­καν για να επι­τα­χύ­νουν διερ­γα­σί­ες και ανα­κα­τα­τά­ξεις στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, σε Ισπα­νία, Ελλά­δα και αλλού, εγκλω­βί­ζο­ντας τελι­κά το λαό σε «εναλ­λα­κτι­κές» κομ­μέ­νες και ραμ­μέ­νες στις ανά­γκες του κεφαλαίου.

Για παρά­δειγ­μα, οι «αγα­να­κτι­σμέ­νοι» στην Ισπα­νία έπαι­ξαν καθο­ρι­στι­κό ρόλο για την ανά­δει­ξη κομ­μά­των όπως οι «Ποδέ­μος», που σήμε­ρα πρω­το­στα­τούν στη στή­ρι­ξη της κυβέρ­νη­σης Σάν­τσεθ και στον εγκλω­βι­σμό της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας ως η «αρι­στε­ρή» πτέ­ρυ­γα της ισπα­νι­κής σοσιαλδημοκρατίας.

Αλλά και στην Ελλά­δα, οι «πλα­τεί­ες» επέ­δρα­σαν καθο­ρι­στι­κά στην ανά­δει­ξη της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ, που πλέ­ον ανα­γνω­ρί­ζε­ται από τους Ευρω­παί­ους και Αμε­ρι­κα­νούς συμ­μά­χους του κεφα­λαί­ου ως μια από τις «ικα­νό­τε­ρες» κυβερ­νή­σεις των τελευ­ταί­ων ετών στην υλο­ποί­η­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής και των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών σχε­δια­σμών στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.

Η «ακτινογραφία» των «κίτρινων γιλέκων»

Στα «κίτρι­να γιλέ­κα» ξεχω­ρί­ζει η συμ­με­το­χή μικρο­με­σαί­ων στρω­μά­των, ειδι­κά από την επαρ­χία και πολ­λών μικρο­ε­πι­χει­ρη­μα­τιών. Η αμφι­σβη­τού­με­νη «8άδα» των επι­κε­φα­λής απο­τε­λεί­ται κατά βάση από μεσαία στε­λέ­χη ομί­λων και ιδιο­κτή­τες μικρών επι­χει­ρή­σε­ων, οδη­γούς φορ­τη­γών καθώς και μια σερβιτόρα.

Τη στή­ρι­ξή της στα «κίτρι­να γιλέ­κα» εξέ­φρα­σε από την πρώ­τη στιγ­μή η Λεπέν. Αλλω­στε, οι κινη­το­ποι­ή­σεις τους εμφα­νί­στη­καν πιο έντο­να στις επαρ­χια­κές ημια­στι­κές περιο­χές, που συσ­σω­ρεύ­ε­ται η φτώ­χεια και απο­τέ­λε­σαν βασι­κές δεξα­με­νές της εκλο­γι­κής ενί­σχυ­σης του κόμ­μα­τός της. Δυνά­μεις αυτού του κόμ­μα­τος έδω­σαν τον τόνο στις πρώ­τες κινητοποιήσεις.

Αξιο­ση­μεί­ω­το είναι επί­σης το γεγο­νός ότι στις δια­δη­λώ­σεις εμφα­νί­ζο­νται να παί­ζουν ρόλο νεο­να­ζι­στι­κά «τάγ­μα­τα εφό­δου», όπως οι «Les Idemtitaires» (οι «έχο­ντες ταυ­τό­τη­τα»), με δια­κρι­τή οργά­νω­ση και παρα­κλά­δια σε πολ­λές ευρω­παϊ­κές χώρες.

Στε­λέ­χη τους κατά και­ρούς έχουν δια­συν­δέ­σεις και ρόλο τόσο στο κόμ­μα της Λεπέν, όσο και στο κόμ­μα των Ρεπου­μπλι­κά­νων (LR), αλλά και με τη γαλ­λι­κή Εκκλη­σία. Είχαν έντο­νη δρα­στη­ριό­τη­τα και παλιό­τε­ρα, την περί­ο­δο των κινη­το­ποι­ή­σε­ων για τις εκτρώ­σεις, με έντο­νη δρά­ση ενά­ντια στα τζα­μιά και σε «συσ­σί­τια μόνο για Γάλλους».

Στις πιο πρό­σφα­τες κινη­το­ποι­ή­σεις, έχουν μπει πιο ενερ­γά και αυτο­α­πο­κα­λού­με­νοι «αντιε­ξου­σια­στές» καθώς και άλλοι εθνι­κι­στές, που συνα­γω­νί­ζο­νται σε λεη­λα­σί­ες, εμπρη­σμούς κ.λπ.

Στην εξέ­λι­ξή τους, τις κινη­το­ποι­ή­σεις στή­ρι­ξαν το κόμ­μα του Μελαν­σόν και άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις, ενώ παλιά και νέα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία (Σοσια­λι­στι­κό Κόμ­μα, Γαλ­λι­κό ΚΚ και «Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία») απο­φά­σι­σαν να κατα­θέ­σουν πρό­τα­ση μομ­φής τη Δευ­τέ­ρα κατά του Μακρόν, αξιο­ποιώ­ντας τις εξε­λί­ξεις με τα «κίτρι­να γιλέ­κα», για να τονώ­σουν το αντι­κυ­βερ­νη­τι­κό μέτωπο.

Τις τελευ­ταί­ες μέρες, καθώς οι δια­δη­λώ­σεις επε­κτεί­νο­νται και σε άλλα θέμα­τα πέραν των ανα­τι­μή­σε­ων στα καύ­σι­μα, συμπα­ρά­στα­ση στα «κίτρι­να γιλέ­κα» εκφρά­ζουν και ενώ­σεις όπως η «Federation National des Syndicats d’ exploitations agricoles» (FNSEA — Εθνι­κή Ομο­σπον­δία Συν­δι­κά­των Αγρο­τι­κών Εκμεταλλεύσεων).

Πρό­κει­ται για οργά­νω­ση που αντι­προ­σω­πεύ­ει γιγά­ντιους ομί­λους από το χώρο των Τρο­φί­μων και της αγρο­τι­κής παρα­γω­γής με τζί­ρο δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ, επι­κρί­νο­ντας τα μέτρα που παίρ­νει η κυβέρ­νη­ση στο όνο­μα της «υπε­ρά­σπι­σης του περι­βάλ­λο­ντος» και της επέ­κτα­σης καλ­λιερ­γειών βιο­λο­γι­κών προ­ϊ­ό­ντων, επει­δή εκφρά­ζουν ανη­συ­χία για το προ­βά­δι­σμα αντι­πά­λων τους σε τμή­μα­τα της γαλ­λι­κής και ευρω­παϊ­κής αγοράς.

Δεν είναι τυχαίο, επί­σης, ότι σε διά­φο­ρες ιστο­σε­λί­δες — που μάλι­στα παι­νεύ­ο­νται ότι κατα­ξιώ­θη­καν επί επο­χής «Κινή­μα­τος αγα­να­κτι­σμέ­νων» — εμφα­νί­στη­καν ανα­λύ­σεις που επι­ση­μαί­νουν: «Οποιος κι αν είναι ο αλη­θι­νός αντί­κτυ­πος» των δια­δη­λώ­σε­ων αυτών «θα έχουν πετύ­χει να μιλά­νε για αυτές πολύ περισ­σό­τε­ρο από τις άχρη­στες απερ­γί­ες, που δεν έχουν προ­ο­πτι­κή ούτε ενέρ­γεια…». Επι­πλέ­ον, τονί­ζε­ται ως πλε­ο­νέ­κτη­μα ότι αυτές οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες «αφο­ρούν όλες τις τάξεις».

Προσανατολισμός και αιτήματα

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό, για τον προ­σα­να­το­λι­σμό των κινη­το­ποι­ή­σε­ων που έγι­ναν τις προη­γού­με­νες μέρες, είναι και το «κεί­με­νο διεκ­δι­κή­σε­ων» που υπο­γρά­φουν «τα ελεύ­θε­ρα κίτρι­να γιλέ­κα». Το κεί­με­νο κυκλο­φό­ρη­σε στην εφη­με­ρί­δα «Ζουρ­νάλ ντι Ντι­μάνς» και οι συντά­κτες του δηλώ­νουν «ενερ­γοί πολί­τες που απο­τε­λούν μια τίμια εκπρο­σώ­πη­ση της Γαλ­λί­ας η οποία υπο­φέ­ρει και αισθά­νε­ται εγκαταλειμμένη».

Μετα­ξύ άλλων, κατα­δι­κά­ζουν κάθε μορ­φή βίας και δηλώ­νουν ότι πρέ­πει «να είμα­στε υπεύ­θυ­νοι και να προ­σφέ­ρου­με στην κυβέρ­νη­ση μια πόρ­τα εξό­δου από την κρί­ση». Ξεκα­θα­ρί­ζουν ότι «μακριά από κάθε ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση» πρέ­πει να «οικο­δο­μή­σου­με ένα βιώ­σι­μο και αξιό­πι­στο σχέ­διο προς το συμ­φέ­ρον όλων».

Τονί­ζουν ακό­μα ότι ως «ελεύ­θε­ροι πολί­τες», «συμ­με­τέ­χου­με από την αρχή του κινή­μα­τος για να προ­ω­θή­σου­με σοβα­ρά αιτή­μα­τα» και «το κάνου­με αυτό με σεβα­σμό στους θεσμούς της 5ης Δημο­κρα­τί­ας, της δημό­σιας τάξης…». Οτι «συνι­στού­με μια τίμια εκπρο­σώ­πη­ση (εκεί­νης) της Γαλ­λί­ας που υπο­φέ­ρει και αισθά­νε­ται αβο­ή­θη­τη», αλλά και ότι «απλώ­νου­με το χέρι (μας) στην κυβέρ­νη­ση, με την προσ­δο­κία ότι θα κατα­νο­ή­σει τα αιτή­μα­τά μας».

Ολα αυτά για να ζητή­σουν «πάγω­μα της αύξη­σης των φόρων στα καύ­σι­μα και την ακύ­ρω­ση της επι­βά­ρυν­σης του τεχνι­κού ελέγ­χου στα αυτο­κί­νη­τα». Και την ίδια στιγ­μή, δηλώ­νουν «ανή­συ­χοι για το σεβα­σμό στους θεσμούς και στον κοι­νω­νι­κό διά­λο­γο» και αφού (ξανά) κατα­δι­κά­ζουν «όλες τις μορ­φές βίας», εύχο­νται «μια γορ­γή συμ­φω­νία ώστε τελι­κά η οικο­νο­μία της χώρας να ανα­κτή­σει τη δύνα­μή της πριν από τις γιορτές…».

Σε εκεί­νους που υπο­γρά­φουν το παρα­πά­νω κεί­με­νο περι­λαμ­βά­νο­νται και άτο­μα που, σύμ­φω­να με δημο­σιεύ­μα­τα, προ­έρ­χο­νται από το χώρο της ακρο­δε­ξιάς κ.τ.λ. Μετα­ξύ άλλων είναι και ένα 38χρονο στέ­λε­χος επι­χεί­ρη­σης από την Του­λού­ζη (νότια Γαλ­λία) που εκφρά­ζει ανοι­χτά συμπά­θεια για το αντι­δρα­στι­κό κόμ­μα «Σήκω Γαλ­λία» — «συνέ­ται­ρος» της Λεπέν.

Ο συγκε­κρι­μέ­νος εξή­γη­σε ότι στό­χος της νέας «κίνη­σης» είναι «να ενώ­σει ανθρώ­πους από όλους τους πολι­τι­κούς χώρους, να καθο­δη­γή­σει προ­βλη­μα­τι­σμούς και να βρει λύσεις… Ενα κίνη­μα όπου δεν θα υπάρ­χουν μπλό­κα (δρό­μων) κ.τ.λ.».

Αλλο χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα απο­τε­λεί ένα κεί­με­νο που δια­κι­νή­θη­κε πλα­τιά τον περα­σμέ­νο Μάη, με τίτλο «Για μια μεί­ω­ση στις τιμές των καυ­σί­μων», με συντά­κτρια μια 33χρονη ιδιο­κτή­τρια αλυ­σί­δας πώλη­σης βιο­λο­γι­κών καλ­λυ­ντι­κών από την περιο­χή Σαβι­νί λε Τεμπλ στο δια­μέ­ρι­σμα Σεν-ε-Μαρν (κεντρι­κή Γαλ­λία), που σήμε­ρα θεω­ρεί­ται μία από τις ηγε­τι­κές φυσιο­γνω­μί­ες των «κίτρι­νων γιλέκων».

Το κεί­με­νο — που κάποιοι λαν­σά­ρουν και ως ένα είδος «μανι­φέ­στου» των «κίτρι­νων γιλέ­κων», επει­δή συγκέ­ντρω­σε ένα εκα­τομ­μύ­ριο υπο­γρα­φές μέσω ίντερ­νετ — επι­κρί­νει τις αυξή­σεις στα καύ­σι­μα που προ­ω­θεί η κυβέρ­νη­ση, με επι­ση­μάν­σεις του τύπου «ακό­μα εξαρ­τώ­μα­στε από τις τιμές του πετρε­λαί­ου» και μετα­ξύ άλλων δια­τυ­πώ­νει προ­τά­σεις όπως: Να προ­χω­ρή­σει στα­δια­κά η «κατάρ­γη­ση των ντι­ζε­λο­κί­νη­των και γενι­κά των βεν­ζι­νο­κί­νη­των αυτο­κι­νή­των», ώστε τελι­κά «να μεί­νει χώρος» για τα υβρι­δι­κά και τα ηλε­κτρο­κί­νη­τα ή προ­τά­σεις για «διευ­κό­λυν­ση των εργα­ζο­μέ­νων να δου­λεύ­ουν και από το σπί­τι», δήθεν για να περιο­ρι­στεί η κυκλο­φο­ρία των αυτο­κι­νή­των και να γλι­τώ­σει έξοδα.

Τέτοιες προ­τά­σεις, στον ένα ή στον άλλο βαθ­μό εξυ­πη­ρε­τούν και ανα­δια­τά­ξεις σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς κλά­δους, προ­σπά­θειες μονο­πω­λια­κών ομί­λων να μην απο­κλει­στούν από την ανά­πτυ­ξη νέων πεδί­ων κερ­δο­φο­ρί­ας. Επί­σης, δεν είναι μυστι­κό ότι η υψη­λή φορο­λό­γη­ση των πιο «παρα­δο­σια­κών» μορ­φών καυ­σί­μων προ­κά­λε­σε μεγά­λες αντι­δρά­σεις στα τμή­μα­τα της «παρα­δο­σια­κής» αυτο­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νί­ας, που βλέ­πουν το μερί­διό τους να κιν­δυ­νεύ­ει από αντα­γω­νι­στές τους (Γερ­μα­νούς, Κινέ­ζους κ.τ.λ.) που έχουν κατορ­θώ­σει να εντα­χθούν πιο έγκαι­ρα και δυνα­μι­κά σε «νεο­α­να­πτυσ­σό­με­νους» κλάδους.

Προ­σπά­θειες να δοθεί ένας δια­φο­ρε­τι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός στον αγώ­να των εργα­τών κάνουν 8 ομο­σπον­δί­ες όπου πρω­τα­γω­νι­στεί αυτή της Χημι­κής Βιο­μη­χα­νί­ας, που είναι στη δύνα­μη της Παγκό­σμιας Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας, για τη διορ­γά­νω­ση απερ­για­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων στις 14 Δεκέμ­βρη ενά­ντια στην αντερ­γα­τι­κή πολι­τι­κή συνολικά.

Κίνημα από ποιον και για ποιον;

Με δεδο­μέ­να όλα αυτά, δεν είναι τυχαίο ότι τα «κίτρι­να γιλέ­κα» εκθειά­ζο­νται και στην Ελλά­δα από δυνά­μεις που είχαν ενερ­γό συμ­με­το­χή στο «κίνη­μα των πλα­τειών» και των «αγα­να­κτι­σμέ­νων» π.χ. ΛΑΕ κ.ά.

Τα ίδια πάνω — κάτω λέγο­νταν και το 2012 στις «πλα­τεί­ες», μαζί με το «έξω τα συν­δι­κά­τα», εκεί όπου «αρι­στε­ρές» και ακρο­δε­ξιές δυνά­μεις δια­δή­λω­ναν μαζί κάτω από την ταμπέ­λα του «αντι­μνη­μο­νια­κού», καλ­λιερ­γώ­ντας το έδα­φος για την πολι­τι­κή ανά­δει­ξη των αυτα­πα­τών και των ψευ­δαι­σθή­σε­ων που έφε­ραν τον ΣΥΡΙΖΑ στη δια­κυ­βέρ­νη­ση, και ταυ­τό­χρο­να για την άνο­δο του εθνι­κι­σμού και την ενί­σχυ­ση μορ­φω­μά­των όπως η Χρυ­σή Αυγή. Κατ’ ανα­λο­γία με τα «κίτρι­να γιλέ­κα», στο κίνη­μα των «αγα­να­κτι­σμέ­νων» παρε­νέ­βαι­ναν απρο­κά­λυ­πτα αστι­κές δυνά­μεις, που συνέ­δε­αν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους με μια «άλλη» δια­πραγ­μά­τευ­ση με την ΕΕ, με την «αντί­θε­ση στο μνη­μό­νιο» και πάει λέγοντας.

Ο λαός στην Ελλά­δα έχει πεί­ρα για να δια­βά­σει σωστά τις εξε­λί­ξεις. Ιδιαί­τε­ρα η τελευ­ταία 10ετία προ­σφέ­ρει πολ­λά παρα­δείγ­μα­τα για την ικα­νό­τη­τα του κεφα­λαί­ου, των αστι­κών κομ­μά­των και επι­τε­λεί­ων να παρεμ­βαί­νουν ακό­μα πιο σχε­δια­σμέ­να και να χει­ρα­γω­γούν αγω­νι­στι­κές δια­θέ­σεις των λαϊ­κών στρω­μά­των, ιδιαί­τε­ρα σε χώρες που δεν υπάρ­χει ισχυ­ρό ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα και κομ­μου­νι­στι­κό κόμ­μα με επα­να­στα­τι­κή στρατηγική.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης