Γρίβας — Μέρτζος: Η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει να προσβάλλει και να βιάζει την ιστορία

Όπως φαί­νε­ται, μετά τις αντι­δρά­σεις σε Ελλά­δα και Κύπρο, η κυβέρ­νη­ση Τσί­πρα έκα­νε πίσω και ο υπουρ­γός Άμυ­νας δε θα παρα­στεί και χαι­ρε­τί­σει σε ημε­ρί­δα  στην Κύπρο αφιε­ρω­μέ­νη στον Γρίβα.

Του­λά­χι­στον αυτό ισχυ­ρί­ζε­ται η ηλε­κτρο­νι­κή έκδο­ση της «Αυγής» με σημε­ρι­νή ανάρ­τη­ση: «Δεν υπάρ­χει θέμα συμ­με­το­χής του Πάνου Καμ­μέ­νου σε ημε­ρί­δα στην Κύπρο προς τιμήν του Γ. Γρί­βα, σύμ­φω­να με ασφα­λείς πλη­ρο­φο­ρί­ες της Αυγής».

Όμως παρα­μέ­νει συν­διορ­γα­νω­τής το Ελλη­νι­κό Γενι­κό Επι­τε­λείο Στρατού!!!

(Ο Γρί­βας υπήρ­ξε τυφλός αντι­κομ­μου­νι­στής, στην Κατο­χή ηγή­θη­κε αντι­κομ­μου­νι­στι­κής οργά­νω­σης που έφε­ρε το όνο­μα “Χ” —  γνω­στή για την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή τρο­μο­κρα­τι­κή δρά­ση της  — συνερ­γά­της των Βρε­τα­νών αργό­τε­ρα στην Κύπρο, αλλά και ιδρυ­τής της εθνι­κι­στι­κής παρα­στρα­τιω­τι­κής οργά­νω­σης ΕΟΚΑ Β’ το 1971).

Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό το γεγο­νός που η κυβέρ­νη­ση Τσί­πρα προ­σβάλ­λει και βιά­ζει την ιστο­ρία αυτού του λαού.  Απρο­σε­ξία επι­κα­λέ­στη­κε ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς για τη παρα­ση­μο­φό­ρη­ση του χου­ντι­κού Μέρ­τζιου. Η επί­κλη­ση του βεβα­ρη­μέ­νου προ­γράμ­μα­τος του Προ­έ­δρου της Δημο­κρα­τί­ας έδω­σε τη λύση με την «ανα­βο­λή της παρασημοφόρησης».

Όμως η πρό­τα­ση Κοτζιά για να τιμη­θεί ο Χου­ντι­κός παρα­μέ­νει και αν δεν υπήρ­χε η ανα­κοί­νω­ση του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σθέ­ντων και Εξο­ρι­σθέ­ντων 1967–1974, που κατα­δι­κά­ζει την απρο­σχη­μά­τι­στη αντι­δη­μο­κρα­τι­κή πρό­κλη­ση των Κοτζιά – Παυ­λό­που­λου, και ο σάλος που προ­κλή­θη­κε η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ θα λοι­δο­ρού­σε ακό­μη μια φορά την ιστορία.

Δύο πρω­το­βου­λί­ες της κυβέρ­νη­σης που μόνο τυχαί­ες δεν είναι. Έχει προη­γη­θεί το τελευ­ταίο διά­στη­μα το ξέπλυ­μα της Χρυ­σής Αυγής (δις) και η προ­σπά­θεια παρα­χά­ρα­ξης της ιστο­ρί­ας με αφορ­μή την εκδή­λω­ση για τον Νίκο Μπελογιάννη.

Η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ ικα­νή στην καπη­λεία, πρω­τα­γω­νι­στεί και στην παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας. Γι’ αυτό και το ερώ­τη­μα πώς γίνε­ται να τιμά τον Μπε­λο­γιάν­νη και από τη άλλη να τιμά Μέρ­τζο και Γρί­βα, κατα­ντά ρητορικό.