Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δήμος Χαϊδαρίου: Θερμή αγκαλιά στα προσφυγόπουλα με το «πρώτο κουδούνι»

Τους πρό­σφυ­γες μαθη­τές, που ξεκί­νη­σαν τα μαθή­μα­τά τους στα σχο­λεία της πόλης, καλω­σό­ρι­σε ο Δήμος Χαϊ­δα­ρί­ου, ευχό­με­νος ολό­ψυ­χα καλή αρχή στην περι­πέ­τεια της γνώ­σης. Η υπο­δο­χή τους πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με μια όμορ­φη γιορ­τή από τους μαθη­τές και τις μαθή­τριες του 4ου Γυμνα­σί­ου και Λυκεί­ου, ενώ νωρί­τε­ρα μοι­ρά­στη­καν συμ­βο­λι­κά σχο­λι­κά είδη, κατά την είσο­δο των νέων μαθη­τών, από την κοι­νω­νι­κή υπη­ρε­σία του δήμου.

Όπως σημειώ­νει ο Δήμος Χαϊ­δα­ρί­ου, «τα προη­γού­με­να χρο­νιά ανέ­δει­ξαν ότι τα παι­διά μας μόνο οφέ­λη μπο­ρούν να έχουν από τη φοί­τη­ση σε σχο­λεία μαζί με προ­σφυ­γό­που­λα. Για­τί έμα­θαν τις αξί­ες της αλλη­λεγ­γύ­ης, της φιλο­ξε­νί­ας, της συνα­δέλ­φω­σης, γνω­ρί­ζουν νέους φίλους, εφό­δια που δεν τα γρά­φουν τα βιβλία, ούτε υπάρ­χουν στα καλύ­τε­ρα σχο­λεία του κόσμου».

Παράλ­λη­λα, υπο­γραμ­μί­ζει ότι «η συμ­με­το­χή προ­σφύ­γων μαθη­τών στα σχο­λεία μας διδά­σκει μικρούς και μεγά­λους. Ανέ­δει­ξε σε όλους ότι η προ­σφυ­γιά είναι απο­τέ­λε­σμα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων, των επεμ­βά­σε­ων των καπι­τα­λι­στών για το μοί­ρα­σμα των αγο­ρών, των ενερ­γεια­κών δρό­μων και του ορυ­κτού πλού­του. Ο πόλε­μος στη Συρία μπο­ρεί να φτά­νει στο τέλος του, αλλά το Αιγαίο βάφτη­κε κόκ­κι­νο, ενώ θα συνε­χί­σει για και­ρό η Μεσό­γειος να θαλασ­σο­πνί­γει ανθρώ­πους που έφυ­γαν από τη χώρα τους για να γλι­τώ­σουν από τον πόλε­μο, αλλά βρή­καν το θάνα­το παλεύ­ο­ντας με τα κύμα­τα. Σήμε­ρα, η εμπλο­κή της Ελλά­δας στην επα­να­χά­ρα­ξη συνό­ρων στα Βαλ­κά­νια, ως πρω­το­ψάλ­της των ΝΑΤΟ­α­με­ρι­κα­νών, δια­μορ­φώ­νει πολύ επι­κίν­δυ­να ενδε­χό­με­να για τις ζωές των λαών της ευρύ­τε­ρης περιοχής».

Τέλος, καλεί για μία ακό­μα χρο­νιά τους Χαϊ­δα­ριώ­τες «με μια φωνή να απαι­τή­σουν να στα­μα­τή­σουν οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις, να στη­ρί­ξουν και να υπο­δε­χθούν τα προ­σφυ­γό­που­λα στα σχο­λεία τους, όπως έκα­ναν όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια, δίνο­ντας έμπρα­κτη απά­ντη­ση στο ρατσι­σμό και την ξενοφοβία».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο