ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ

Γρά­φει ο Γιάν­νης Βεντού­ρας //

Παρα­βρέ­θη­κα χτες στην εκδή­λω­ση της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης του δήμου Αχαρ­νών, το γνω­στό σε όλους μας Μενί­δι, όπου θα γινό­ταν παρου­σί­α­ση των υπο­ψή­φιων δημο­τι­κών συμ­βού­λων για τις εκλο­γές του Μαΐ­ου.  Παρα­τη­ρού­σα τα πρό­σω­πα των ανθρώ­πων που είχαν συγκε­ντρω­θεί στην αίθου­σα. Άνθρω­ποι του λαού, άνθρω­ποι του μερο­κά­μα­του, της εργα­σί­ας, νέοι φοι­τη­τές, γυναί­κες, συντα­ξιού­χοι, άνθρω­ποι της διπλα­νής πόρ­τας. Στα μάτια τους υπήρ­χε μια σπιρ­τά­δα, μια ζωντά­νια και το πρό­σω­πό τους φώτι­ζε ένα χαμό­γε­λο, από εκεί­να τα χαμό­γε­λα που σου φωνά­ζουν ότι «εμείς δεν το βάζου­με κάτω, εμείς απαι­τού­με το δίκιο μας».

Τέτοια πρό­σω­πα δεν θα συνα­ντή­σεις σε συγκε­ντρώ­σεις υπο­ψη­φί­ων άλλων πολι­τι­κών χώρων. Αυτοί που πηγαί­νουν στις μαζώ­ξεις εκεί­νες, πηγαί­νουν για να εκλι­πα­ρή­σουν ένα ρου­σφέ­τι, για να ανταλ­λά­ξουν την ψήφο τους με μια διευ­κό­λυν­ση. Οι άλλοι υπο­ψή­φιοι δήμαρ­χοι, οι άλλοι υπο­ψή­φιοι περι­φε­ρειάρ­χες και οι σύμ­βου­λοί τους, κατε­βαί­νουν με την ταμπέ­λα του δήθεν «Ανε­ξάρ­τη­του», επει­δή θέλουν να κρύ­ψουν από τον λαό τήν κομ­μα­τι­κή τους ταυ­τό­τη­τα. Άσε που, αφού όλοι τους συμ­φω­νούν στα βασι­κά πολι­τι­κά προ­στάγ­μα­τα, δεν το έχουν σε τίπο­τα να μετα­πη­δούν από την μία παρά­τα­ξη στην άλλη. Όλοι αυτοί όμως, είναι απο­λύ­τως εξαρ­τη­μέ­νοι από τους εργο­λά­βους, τα μελε­τη­τι­κά γρα­φεία και τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμφέροντα.

Αντί­θε­τα, ο κόσμος που συμ­με­τέ­χει στις εκδη­λώ­σεις της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης, γνω­ρί­ζει πολύ καλά ότι εκεί βρί­σκο­νται οι κομ­μου­νι­στές, ότι όποιος ψηφί­σει Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση συμπο­ρεύ­ε­ται με τους κομ­μου­νι­στές. Αυτό είναι ξεκά­θα­ρο σε όλους. Κανείς εδώ δεν κρύ­βει ούτε την πολι­τι­κή του ταυ­τό­τη­τα, ούτε την πολι­τι­κή του εξάρ­τη­ση. Εδώ είναι όλοι ΔΕΣΜΕΥΜΈΝΟΙ με τα συμ­φέ­ρο­ντα του λαού και ενά­ντια στους κάθε λογής εργο­λά­βους και τους πολι­τι­κούς τους εκπροσώπους.

Ο κόσμος που συντο­νί­ζει το βήμα του με τη λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση, δεν έρχε­ται για να ζητή­σει ένα ρου­σφε­τά­κι ή κάποια ψίχου­λα από το καρ­βέ­λι των πλου­σί­ων. Ο κόσμος αυτός, ζητά­ει να έχει ολό­κλη­ρο το καρβέλι.

Αυτοί που συμ­με­τέ­χουν στις εκδη­λώ­σεις της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης, δεν έρχο­νται για να ζητή­σουν κάποια χάρη για να μπα­λώ­σουν πρό­χει­ρα το πρό­βλη­μά τους, για να προ­σθέ­σουν ένα ακό­μα μαντά­ρι­σμα στο τριμ­μέ­νο ρού­χο τους. Αυτοί που συμ­με­τέ­χου­με εδώ, δεν θέλου­με το μπά­λω­μα, απαι­τού­με ολό­κλη­ρο το ρούχο.

Γνω­ρί­ζου­με ότι εδώ, από την παρά­τα­ξη των κομ­μου­νι­στών, δεν πρό­κει­ται να λάβου­με κάποια δωρά­κια για να που­λή­σου­με την ψήφο μας. Αντί­θε­τα, εδώ πρέ­πει να συνει­σφέ­ρου­με τον αγώ­να μας, όχι για να κάνου­με απλά λίγο καλύ­τε­ρη τη ζωή μας, αλλά για να τα αλλά­ξου­με όλα.

Στην Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση δεν είμα­στε ανεξάρτητοι.

Συμπο­ρευό­μα­στε και συστρα­τευό­μα­στε με τους κομ­μου­νι­στές, για να αλλά­ξου­με τον κόσμο όλο!

________________________________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Βεντούρας είναι οικονομολόγος – συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και σπούδασε στο οικονομικό τμήμα της σχολής ΝΟΕ του ΑΠΘ. Εργάσθηκε σαν οικονομικός διευθυντής και οικονομικός σύμβουλος σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, μελετώντας από τα «μέσα» το καπιταλιστικό σύστημα. Συμμετέχει ενεργά στο λαϊκό κίνημα και είναι μέλος στο Δ.Σ. των συνταξιούχων του Μενιδίου. Είναι εκλεγμένος τοπικός σύμβουλος στον Δήμο Αχαρνών.  Κάνει δωρεάν σεμινάρια Πολιτικής Οικονομίας σε συλλόγους και εργατικά σωματεία.  facebook  // email: [email protected]