Δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου: Το χρονικό — Ελεύθερος ο Κορκονέας λόγω σύννομου βίου!!!!

Δεκα­πέ­ντε χρό­νια από την ημέ­ρα που ο 15χρονος Αλέ­ξης Γρη­γο­ρό­που­λος άφη­σε την τελευ­ταία του πνοή στη συμ­βο­λή των οδών Τζα­βέλ­λα και Μεσο­λογ­γί­ου στα Εξάρ­χεια. Θύμα μιας εν ψυχρώ δολο­φο­νί­ας από αστυ­νο­μι­κό εν υπη­ρε­σία. Ο δολο­φό­νος του σήμε­ρα είναι ελεύ­θε­ρος για­τί το Εφε­τείο του ανα­γνώ­ρι­σε το ελα­φρυ­ντι­κό του σύν­νο­μου βίου.

Ήταν 6 Δεκεμ­βρί­ου 2008 στις 9 το βρά­δυ μια σφαί­ρα του ειδι­κού φρου­ρού της Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας Επα­μει­νών­δα Κορ­κο­νέα, δια­πέ­ρα­σε την καρ­διά του Αλέ­ξαν­δρου Γρη­γο­ρό­που­λου με απο­τέ­λε­σμα να βρει ακα­ριαίο θάνατο.

Δεν πέρα­σε πολ­λή ώρα από την είδη­ση της εν ψυχρώ δολο­φο­νί­ας του έφη­βου μαθη­τή για να ξεση­κω­θεί ο κόσμος. Αμέ­σως έγι­ναν πορεί­ες στο κέντρο της Αθή­νας και χιλιά­δες νέοι άνθρω­ποι κινη­το­ποι­ή­θη­καν και κατέ­βη­καν στους δρόμους.

Από την πρώ­τη μέρα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κάλε­σαν σε συγκέ­ντρω­ση στην Ομό­νοια και πορεία στο Σύνταγ­μα, κατα­δι­κά­ζο­ντας τη δολο­φο­νία και την κρα­τι­κή κατα­στο­λή. Τους φανε­ρούς, αλλά και κρυ­φούς μηχα­νι­σμούς κατα­στο­λής του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος είχε καταγ­γεί­λει δημό­σια η ΚΝΕ, που σε σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση της σημεί­ω­νε, ανά­με­σα σε άλλα:

Συγκε­ντρώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας πραγ­μα­το­ποι­η­θή­καν στις περισ­σό­τε­ρες πόλεις της χώρας. Στον Πει­ραιά, Θεσ­σα­λο­νί­κη, Πάτρα, Ηρά­κλειο, Λάρι­σα, Ιωάν­νι­να, Χανιά, Κομο­τη­νή, Βόλο, Ρόδο, Μυτι­λή­νη, Κέρ­κυ­ρα, Αγρί­νιο, Τρί­κα­λα, Τρί­πο­λη. Η ΟΛΜΕ, η Ομο­σπον­δία Ιδιω­τι­κών Εκπαι­δευ­τι­κών και οι δάσκα­λοι κήρυ­ξαν 24ωρη απερ­γία, ενώ τρι­ή­με­ρη απερ­γία κήρυ­ξε και η Ομο­σπον­δία των Πανεπιστημιακών.

Για αρκε­τές ημέ­ρες συνε­χί­στη­καν οι μαζι­κές δια­μαρ­τυ­ρί­ες με χιλιά­δες μαθη­τές, φοι­τη­τές, αλλά και πολί­τες να ξεση­κώ­νο­νται, να δια­δη­λώ­νουν, να εξεγείρονται.

Σε κυβερ­νη­τι­κό επί­πε­δο, μετά το αρχι­κό σοκ, ο υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών Προ­κό­πης Παυ­λό­που­λος, πολι­τι­κός προϊ­στά­με­νος της αστυ­νο­μί­ας εκεί­νη την περί­ο­δο, και ο υφυ­πουρ­γός του Πανα­γιώ­της Χηνο­φώ­της υπέ­βα­λαν για λόγους ευθι­ξί­ας τις παραι­τή­σεις τους στον πρω­θυ­πουρ­γό Κώστα Καρα­μαν­λή, ο οποί­ος δεν τις έκα­νε αποδεκτές.

Στο ίδιο μήκος κύμα­τος και ο πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Κάρο­λος Παπού­λιας. Την επο­μέ­νη, 7 Δεκεμ­βρί­ου, σε συλ­λυ­πη­τή­ριο τηλε­γρά­φη­μα προς την οικο­γέ­νεια του μαθη­τή, χαρα­κτή­ρι­σε το θάνα­τό του ως τραύ­μα στη λει­τουρ­γία του κρά­τους δικαί­ου και εξέ­φρα­σε τη βεβαιό­τη­τα ότι θα απο­δο­θούν ευθύ­νες στους υπαι­τί­ους. Ανα­κοι­νώ­σεις για το συμ­βάν εξέ­δω­σαν και τα πολι­τι­κά κόμ­μα­τα, που απέ­δω­σαν ευθύ­νες στην κυβέρ­νη­ση Καραμανλή.

Από την πλευ­ρά της, η Εισαγ­γε­λία Αθη­νών άσκη­σε ποι­νι­κή δίω­ξη για ανθρω­πο­κτο­νία από πρό­θε­ση και παρά­νο­μη οπλο­χρη­σία σε βάρος του Επα­μει­νών­δα Κορ­κο­νέα και για απλή συνέρ­γεια στον Βασί­λη Σαραλιώτη.

Στο δικα­στι­κό σκέ­λος της δολο­φο­νί­ας Γρη­γο­ρό­που­λου, στις 10 Δεκεμ­βρί­ου οι δύο ειδι­κοί φρου­ροί κρί­θη­καν προ­φυ­λα­κι­στέ­οι μετά την απο­λο­γία τους στον ανα­κρι­τή. Και οι δύο κατη­γο­ρού­με­νοι παρέ­δω­σαν στον ανα­κρι­τή δια του συνη­γό­ρου τους Αλέ­ξη Κού­για απο­λο­γη­τι­κά υπο­μνή­μα­τα. Ο Κορ­κο­νέ­ας ισχυ­ρί­στη­κε ότι δεν είχε πρό­θε­ση να δολο­φο­νή­σει τον Γρη­γο­ρό­που­λο και ότι έρι­ξε δύο προει­δο­ποι­η­τι­κές βολές στον αέρα, ευρι­σκό­με­νος, αυτός και ο συνά­δελ­φός του, σε καθε­στώς φόβου, καθώς είχαν δεχθεί επί­θε­ση με πέτρες και δοκά­ρια από ομά­δα τριά­ντα αναρ­χι­κών. Ανέ­φε­ρε ότι οι νέοι αυτοί, ενώ είναι γόνοι πλού­σιων οικο­γε­νειών, συνη­θί­ζουν να συχνά­ζουν στα Εξάρ­χεια, αλλά και σε διά­φο­ρα γήπε­δα, όπου προ­κα­λούν επει­σό­δια. Επί­σης, είπε ότι ο θανών είχε απο­βλη­θεί από τη Σχο­λή Μωρα­ΐ­τη και άλλα­ζε συχνά σχο­λεία, γεγο­νός που απο­τυ­πώ­νει μία απο­κλί­νου­σα συμπε­ρι­φο­ρά. Η Σχο­λή Μωρα­ΐ­τη, σε ανα­κοί­νω­σή της διέ­ψευ­σε τους ισχυ­ρι­σμούς του αστυνομικού.

Στις 18 Δεκεμ­βρί­ου κατα­τέ­θη­κε στον ανα­κρι­τή το πόρι­σμα της βαλ­λι­στι­κής εξέ­τα­σης, σύμ­φω­να με το οποίο υπάρ­χουν «στοι­χεία απο­λύ­τως συμ­βα­τά με πρό­σκρου­ση της βολί­δας σε σκλη­ρή – ανέν­δο­τη επι­φά­νεια με το πλαϊ­νό τμή­μα της και στη συνέ­χεια επο­στρα­κι­σμού της από την επι­φά­νεια αυτή». Στις 14 Ιανουα­ρί­ου 2009 παρα­δό­θη­κε στον ανα­κρι­τή η έκθε­ση της βλη­τι­κής αυτο­ψί­ας. Οι πραγ­μα­το­γνώ­μο­νες δέχο­νται ότι η σφαί­ρα επο­στρα­κί­στη­κε σε τσι­με­ντέ­νια μπά­λα και στη συνέ­χεια έπλη­ξε το θύμα. Αντί­θε­τα, οι τεχνι­κοί σύμ­βου­λοι της οικο­γέ­νειας Γρη­γο­ρό­που­λου δεν δέχτη­καν τον επο­στρα­κι­σμό της σφαί­ρας, ισχυ­ρι­ζό­με­νοι ότι «πρό­κει­ται για μία πολυ­συ­ζη­τη­μέ­νη λέξη, για την οποία έχει ανα­πτυ­χθεί φιλο­λο­γία και παρα­φι­λο­λο­γία, η οποία στην ουσία δεν προσ­διο­ρί­ζει τίποτα».

Στις 24 Αυγού­στου 2009 το Συμ­βού­λιο Εφε­τών Αθη­νών επι­κύ­ρω­σε το πρω­το­βάθ­μιο βού­λευ­μα (του Συμ­βου­λί­ου Πλημ­με­λειο­δι­κών Αθη­νών) και διέ­τα­ξε την παρα­πο­μπή των δύο ειδι­κών φρου­ρών στο Μει­κτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο, προ­κει­μέ­νου να δικα­στούν για ανθρω­πο­κτο­νία με ενδε­χό­με­νο δόλο ο Κορ­κο­νέ­ας και για απλή συνέρ­γεια σε ανθρω­πο­κτο­νία με ενδε­χό­με­νο δόλο ο Σαραλιώτης.

Η δίκη της υπό­θε­σης ορί­στη­κε για τις 15 Δεκεμ­βρί­ου 2009 στο Μικτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο Χαλ­κί­δας, ωστό­σο έπει­τα από έντο­νες δια­μαρ­τυ­ρί­ες και ενστά­σεις από φορείς της πόλης, το ποι­νι­κό τμή­μα του Αρεί­ου Πάγου παρέ­πεμ­ψε την υπό­θε­ση στο Μικτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο Άμφισ­σας με απο­τέ­λε­σμα η δίκη να ξεκι­νή­σει στις 20 Ιανουα­ρί­ου 2010. Στις 11 Οκτω­βρί­ου 2010, το μικτό ορκω­τό δικα­στή­ριο της Άμφισ­σας έκρι­νε ένο­χο και κατα­δί­κα­σε τον Επα­μει­νών­δα Κορ­κο­νέα σε ισό­βια κάθειρ­ξη για ανθρω­πο­κτο­νία από πρό­θε­ση με άμε­σο δόλο. Ένο­χος κρί­θη­κε και ο Βασί­λης Σαρα­λιώ­της, ο οποί­ος ήταν παρών στο περι­στα­τι­κό, σε 10 χρό­νια φυλά­κι­ση για συνέρ­γεια. Ωστό­σο, ο Σαρα­λιώ­της ένα χρό­νο μετά την κατα­δί­κη του αφέ­θη­κε ελεύ­θε­ρος με περιο­ρι­στι­κούς όρους, καθώς το Εφε­τείο έκα­νε δεκτή την αίτη­σή του για ανα­στο­λή της εκτέ­λε­σης της ποινής.

Οι δύο πρώ­ην αστυ­νο­μι­κοί-ειδι­κοί φρου­ροί απο­τά­χθη­καν από το Σώμα της Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας, πέντε χρό­νια μετά τη δολοφονία.

Η κατ’ έφε­ση δίκη ξεκί­νη­σε στις 9 Νοεμ­βρί­ου 2016 στο Μικτό Ορκω­τό Εφε­τείο Λαμί­ας και ολο­κλη­ρώ­θη­κε στις 28 Ιου­λί­ου 2019 με την έκδο­ση της από­φα­σης. Ο Επα­μει­νών­δας Κορ­κο­νέ­ας κατα­δι­κά­στη­κε σε κάθειρ­ξη 13 ετών, αφού το δικα­στή­ριο του ανα­γνώ­ρι­σε το ελα­φρυ­ντι­κό του προ­τέ­ρου συν­νό­μου βίου και απο­φυ­λα­κί­στη­κε δύο ημέ­ρες αργό­τε­ρα. Αντι­θέ­τως το δικα­στή­ριο έκρι­νε ομό­φω­να αθώο λόγω αμφι­βο­λιών τον συγκα­τη­γο­ρού­με­νό του Βασί­λειο Σαραλιώτη.

Τον Ιού­λιο του 2019, ο πρώ­ην ειδι­κός φρου­ρός Επα­μει­νών­δας Κορ­κο­νέ­ας απο­φυ­λα­κί­στη­κε μόλις μία ημέ­ρα μετά την από­φα­ση του Μει­κτού Ορκω­τού Εφε­τεί­ου Λαμίας.

Σήμε­ρα ο Επ. Κορ­κο­νέ­ας παρα­μέ­νει ελεύ­θε­ρος μετά την τελευ­ταία ανα­βο­λή της εκδί­κα­σης στο ΣΤ’ Τμή­μα του Αρεί­ου Πάγου (Νοέμ­βριος του 2023) σχε­τι­κά με την αίτη­ση αναί­ρε­σης της από­φα­σης του Μει­κτού Ορκω­τού Εφε­τεί­ου Λαμί­ας, με την οποία χορη­γή­θη­κε για δεύ­τε­ρη φορά, το ελα­φρυ­ντι­κό του προ­τέ­ρου συν­νό­μου βίου στον πρώ­ην ειδι­κό φρουρό.

Να ακου­στεί μέχρι τη Γάζα: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ