Εκδήλωση στο ΣΕΦ: Με τα μάτια του μετανάστη

Από την Παρα­σκευή που μ’ έφε­ρε το αερο­πλά­νο στην Αθή­να από 4000 χιλιό­με­τρα μακριά περί­με­να να πάει εξή­μι­σι από­γε­μα της Κυρια­κής για να βρε­θώ στο ΣΕΦ!

Διά­βα­σα μετά πως το πρωί της ίδιας μέρας τα ΚΚ της Ευρύ­τε­ρης Περιο­χής θα ερχό­ταν στην εκδή­λω­ση του ΚΚΕ για τα 100χρονια από την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση μετά την Συνά­ντη­σή τους για την Παλαιστίνη.

Όταν άκου­γα την ομι­λία του γραμ­μα­τέα και με στό­μα ανοι­χτό έβλε­πα μετά την Νεο­λαία θεα­τρι­κά να εξι­στο­ρεί την Επα­νά­στα­ση, τον πάγο να σπά­ει και να γίνε­ται κόκ­κι­νος έγι­να για λίγο Λιβα­νέ­ζος, Αιγύ­πτιος, Αλγε­ρι­νός , Ισπα­νός και Πέρ­σης κομ­μου­νι­στής και διε­θνι­στής και μονο­λο­γού­σα. Πόσο τυχε­ρός αισθα­νό­μουν που ήμουν κι εγώ εδώ! Πόσο σημα­ντι­κό, κορυ­φαίο και πάντα επί­και­ρο γεγο­νός ήταν και είναι η Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση. Και με την υπερ­βο­λή της ”ελλη­νι­κό­τη­τας” που φου­ντώ­νει συνή­θως στον Έλλη­να μετα­νά­στη ανα­τρί­χια­σα μέσα στις χιλιά­δες κόκ­κι­νες σημαί­ες και συν­θή­μα­τα ανα­ρω­τή­θη­κα πώς είναι δυνα­τόν να μην ακο­λου­θούν όλοι οι εργα­ζό­με­νοι τους Έλλη­νες κομμουνιστές;

Πάνος Αλε­πλιώ­της