Ελληνική Λύση- Βελόπουλος: Πατρίς, θρησκεία, χριστεμπορία… στην υπηρεσία του συστήματος

Θυμά­στε τις προ πεντα­ε­τί­ας δηλώ­σεις του δημο­σιο­γρά­φου του ΣΚΑΪ Μπ. Παπα­δη­μη­τρί­ου περί «μιας σοβα­ρό­τε­ρης Χρυ­σής Αυγής» που ενδε­χο­μέ­νως θα μπο­ρού­σε να συμ­με­τά­σχει σε κυβέρ­νη­ση συνασπισμού;

Το ρόλο αυτό — μιας light έκδο­σης της Χρυ­σής Αυγής- έρχε­ται σήμε­ρα να παί­ξει η «Ελλη­νι­κή Λύση» του Κ. Βελό­που­λου. Έχει απο­δει­χθεί άλλω­στε πως, σε συν­θή­κες κρί­σης, το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα ανα­συ­γκρο­τεί­ται, ανα­δια­μορ­φώ­νει τις δυνά­μεις που το συν­θέ­τουν και μαζί το πολι­τι­κό του προ­σω­πι­κό, ανά­λο­γα με τις εκά­στο­τε περι­στά­σεις. Στην παρού­σα φάση, ο Βελό­που­λος και το κόμ­μα του καλεί­ται να παί­ξει, ως γρα­νά­ζι του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, το δικό του ρόλο στα δεξιά της ΝΔ.

Πολι­τι­κό τέκνο του ΛΑ.Ο.Σ — του κόμ­μα­τος που ανέ­δει­ξε «αστέ­ρες» της ακρο­δε­ξιάς όπως οι Γεωρ­γιά­δης, Βορί­δης, Πλεύ­ρης — ο Βελό­που­λος συν­διά­ζει όλα εκεί­να τα στοι­χεία που χρειά­ζο­νται για να προ­σελ­κύ­σει σημα­ντι­κή μερί­δα των πλέ­ον συντη­ρη­τι­κών και θρη­σκό­λη­πτων ψηφοφόρων.

Άλλω­στε, ο πρό­ε­δρος της Ελλη­νι­κής Λύσης συν­δυά­ζει όλα εκεί­να τα στοι­χεία που χρειά­ζο­νται για να συγκι­νή­σουν πολι­τι­κά τους θια­σώ­τες του «Πατρίς-Θρη­σκεία-Οικο­γέ­νεια»:

Χρι­στε­μπο­ρία-Πατρι­δε­μπο­ρία

Τη δεκα­ε­τία του ’90 ο Κ. Βελό­που­λος έκα­νε την εμφά­νι­ση του σε τοπι­κούς τηλε­ο­πτι­κούς σταθ­μούς της Βόρειας Ελλά­δας που­λώ­ντας βιβλία εθνι­κι­στι­κού περιε­χο­μέ­νου (από αρχαία Ελλά­δα μέχρι για το Μακε­δο­νι­κό). Με τον και­ρό, καθιε­ρώ­θη­κε ως γρα­φι­κή τηλε­ο­πτι­κή φιγού­ρα της βορειο­ελ­λα­δί­τι­κης ακρο­δε­ξιάς, απο­κτώ­ντας πεί­ρα στις τηλε­πω­λή­σεις και επε­κτεί­νο­ντας το επι­χει­ρη­μα­τι­κό του δαιμόνιο.

Απο­κο­ρύ­φω­μα αυτού υπήρ­ξε η πώλη­ση… «ιδιό­χει­ρων επι­στο­λών του Ιησού», για τις οποί­ες μάλι­στα καμά­ρω­νε πως ήταν ο μονα­δι­κός άνθρω­πος στον κόσμο που είχε το προ­νό­μιο να τις έχει στα χέρια του! Οι… «θεϊ­κές» επι­στο­λές, βέβαια, συμπλη­ρώ­νο­νταν από τις απα­ραί­τη­τες «ευλο­γη­μέ­νες» αλοι­φές από το Άγιο Όρος που προ­ο­ρί­ζο­νταν να θερα­πεύ­σουν «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν».

“Επι­στο­λές του Ιησού Χρι­στού του ιδί­ου! Γρά­φει ο ίδιος ο Ιησούς Χρι­στός! Επι­στο­λή δική του! Νάτη! Αυτή εδώ είναι, την έγρα­ψε ο ίδιος, ο ίδιος ο Θεός μας, ο Χρι­στός μας, γρά­φει επι­στο­λή! Νάτη, ρε παι­διά, η επι­στο­λή του Ιησού μας! Ο ίδιος ο Ιησούς τις έγρα­ψε! Εδώ μέσα είναι”!

Ναζι­σμός… με το μέτρο

Του Βελό­που­λου — κατά δική του ομο­λο­γία- τα “πολύ ναζι­στι­κά” τον βρί­σκουν αντί­θε­το. Αυτό δήλω­σε σε χθε­σι­νή του συνέ­ντευ­ξη στον ΑΝΤ1. Σε αντί­θε­ση με τους Κασι­διά­ρη­δες και τους Λαγούς, ο Βελό­που­λος εκφρά­ζει τον εξευ­γε­νι­σμέ­νο φασισμό.

Δεν του αρέ­σουν τα μαχαι­ρώ­μα­τα και τα τάγ­μα­τα εφό­δου αλλά δεν έχει κανέ­να δισταγ­μό — όπως ο ίδιος έχει δηλώ­σει — να μετα­τρέ­ψει τον Έβρο σε ναρ­κο­πέ­διο (για πρό­σφυ­γες και Τούρ­κους), να χτί­σει τεί­χος 6 μέτρων από το δέλ­τα του Έβρου μέχρι το τριε­θνές ώστε να μη μπο­ρούν να εισέλ­θουν οι «λαθροει­σβο­λείς», όπως απο­κα­λεί τους μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες, και να επα­να­φέ­ρει τη θανα­τι­κή ποι­νή για συγκε­κρι­μέ­νες κατη­γο­ρί­ες αδικημάτων.

Πονη­ρός μέσα στη γρα­φι­κό­τη­τα του, ο Βελό­που­λος ουσια­στι­κά πλα­σά­ρει την χρυ­σαυ­γί­τι­κη νοο­τρο­πία με άλλο περι­τύ­λιγ­μα. Δεν υμνεί τον Χίτλερ όπως οι χρυ­σαυ­γί­τες, αλλά είναι θαυ­μα­στής του φασί­στα Μετα­ξά. Δεν χαι­ρε­τά ναζι­στι­κά, αλλά δε χάνει ευκαι­ρία να κάνει λόγο για.. «αλύ­τρω­τες πατρί­δες» ρίχνο­ντας νερό στο μύλο του εθνι­κι­σμού-σωβι­νι­σμού. Δεν κυνη­γά εξα­θλιω­μέ­νους μετα­νά­στες στο κέντρο της Αθή­νας, αλλά δεν έχει κανέ­να πρό­βλη­μα να πυρο­βο­λού­νται οι πρό­σφυ­γες που επι­χει­ρούν να περά­σουν τα σύνορα.

«Νόμος και τάξη»

Από το στό­χα­στρο του Βελό­που­λου, όπως είναι φυσι­κό, δεν θα μπο­ρού­σαν να λεί­πουν τα Εξάρ­χεια. Θια­σώ­της του «νόμος, τάξη και ασφά­λεια», ο Βελό­που­λος έχει δημο­σί­ως κάνει λόγο για χρή­ση του στρα­τού ώστε «να μπει τάξη» στα Εξάρχεια.

Διό­λου τυχαία, την ίδια θέση έχει εκφρά­σει στο πρό­σφα­το παρελ­θόν ο Θ. Πάγκα­λος αλλά και ο νυν αντι­πρό­ε­δρος της ΝΔ Άδω­νις Γεωργιάδης.

Βέβαια, όλους αυτούς, δεν τους πήρε ο καη­μός για την «προ­στα­σία του πολί­τη», ούτε η αγω­νία για την «κατα­πο­λέ­μη­ση της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας». Βαθύ­τε­ρος στό­χος τους είναι η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της κατα­στο­λής απέ­να­ντι στο οργα­νω­μέ­νο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα. Η θεω­ρία του «νόμος και τάξη» έχει στο στό­χα­στρο τα εργα­τι­κά-λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, την κατα­στο­λή απερ­για­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων, τη δημιουρ­γία κλί­μα­τος αστυ­νο­μο­κρα­τί­ας και φόβου.

Με τον πολι­τι­κό του μέντο­ρα Γ.Καρατζαφέρη, όταν ήταν εκπρό­σω­πος τύπου του ΛΑΟΣ.

Ο μύθος του «πετυ­χη­μέ­νου επιχειρηματία»

Αν προ­σέ­ξει κανείς τις τελευ­ταί­ες συνε­ντεύ­ξεις του προ­έ­δρου της Ελλη­νι­κής Λύσης, θα δια­πι­στώ­σει την συνε­χή επα­νά­λη­ψη ορι­σμέ­νων τσι­τά­των: «Εγώ δου­λεύω» / «Είμαι επι­χει­ρη­μα­τί­ας, παρά­γω πλού­το» / «Η Ελλά­δα χρειά­ζε­ται έναν πετυ­χη­μέ­νο επι­χει­ρη­μα­τία» και άλλα τέτοια. Οι ανα­φο­ρές αυτές του Βελό­που­λου δεν είναι τυχαί­ες. Εντάσ­σο­νται στο πλαί­σιο της προ­ώ­θη­σης του- υπο­τι­θέ­με­να- «αυτο­δη­μιούρ­γη­του» επι­χει­ρη­μα­τία που «παρά­γει πλού­το» και «δίνει ψωμί σε εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νους». Απο­κρύ­βει, βέβαια, τη θεμε­λιώ­δη αλή­θεια ότι τον πλού­το τον παρά­γουν οι εργα­ζό­με­νοι με τον ιδρώ­τα τους και οι επι­χει­ρη­μα­τί­ες τον καπηλεύονται.

Να πως ο Βελό­που­λος προ­ω­θεί συνει­δη­τά το «παρα­μυ­θά­κι» της αστι­κής τάξης περί ικα­νού και αυτο­δη­μιούρ­γη­του επι­χει­ρη­μα­τία, περί «υγιούς επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας», ταξι­κής ειρή­νης-συνερ­γα­σί­ας και τα συνα­φή. Πίσω απ’ αυτό το ιδε­ο­λό­γη­μα κρύ­βε­ται η σαπί­λα της εκμε­τάλ­λευ­σης και το γεγο­νός ότι οι πλού­σιοι έγι­ναν πλού­σιοι και γίνο­νται πλου­σιό­τε­ροι επει­δή ακρι­βώς λυμαί­νο­νται λυστρι­κά τον παρα­γό­με­νο απ’ τους εργα­ζό­με­νους πλούτο.

Άλλο ενα δεκανίκι του συστήματος

Η ξαφ­νι­κή εμφά­νι­ση και άνο­δος της «Ελλη­νι­κής Λύσης» εντάσ­σε­ται στο πλαί­σιο της μερι­κής ανα­μόρ­φω­σης του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Το κόμ­μα του Βελό­που­λου έρχε­ται να καλύ­ψει ενα κενό ανά­με­σα στη ΝΔ και την συρ­ρι­κνω­μέ­νη ναζι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή. Ποντά­ρο­ντας στα εθνι­κι­στι­κά αντα­να­κλα­στι­κά τμή­μα­τος της ελλη­νι­κής κοι­νω­νί­ας, με έντο­να λαϊ­κί­στι­κη ρητο­ρι­κή και μπό­λι­κη πατρι­δο­κα­πη­λεία, ο Βελό­που­λος φιλο­δο­ξεί να παί­ξει ρόλο αντί­στοι­χο με αυτόν που είχε ο — πολι­τι­κός του μέντο­ρας — Καρα­τζα­φέ­ρης με το ΛΑΟΣ στις αρχές του 2000.

Το σίγου­ρο είναι ότι το ακρο­δε­ξιό μόρ­φω­μα της «Ελλη­νι­κής Λύσης» απο­τε­λεί άλλο ενα δεκα­νί­κι του συστή­μα­τος, ταγ­μέ­νο στην εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων της άρχου­σας τάξης και των μονοπωλίων.

Οι εργα­ζό­με­νοι, τα φτω­χά λαϊ­κά στρώ­μα­τα που έπε­σαν στην παγί­δα να εμπι­στευ­τούν τέτοιου είδους τσαρ­λα­τά­νους της πολι­τι­κής, πρέ­πει να ξανα­σκε­φτούν την επι­λο­γή τους. Να απορ­ρί­ψουν το κάλ­πι­κο δίπο­λο πρό­ο­δος-ακρο­δε­ξιά, να προ­σπε­ρά­σουν τα ψεύ­τι­κα διλήμ­μα­τα και στις επερ­χό­με­νες εθνι­κές εκλο­γές να ενι­σχύ­σουν με την ψήφο τους τον πραγ­μα­τι­κό πολέ­μιο του φασι­σμού, της ακρο­δε­ξιάς και του σάπιου συστή­μα­τος που τα θρέ­φει: Να συντα­χθούν με το ΚΚΕ.