Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Εργοδοτικό έγκλημα στο Πλατύ Ημαθίας

Εργά­της δεν άντε­ξε την πίε­ση και τους εκβια­σμούς της εργο­δο­σί­ας στο εργο­στά­σιο της «ΔΕΛΤΑ» και αυτοκτόνησε

Ενας 38χρονος εργά­της έδω­σε τέλος στη ζωή του την Παρα­σκευή, μην μπο­ρώ­ντας να αντέ­ξει τις εργο­δο­τι­κές πιέ­σεις και τους εκβια­σμούς σε βάρος του ίδιου και των συνα­δέλ­φων του στο εργο­στά­σιο της «ΔΕΛΤΑ» στο Πλα­τύ Ημαθίας.

Πρό­κει­ται για το εργο­στά­σιο που η εται­ρία βάζει λου­κέ­το, μετα­φέ­ρο­ντας την παρα­γω­γή στο εξω­τε­ρι­κό. Για να απαλ­λα­γεί από τους εργα­ζό­με­νους και τις αντι­δρά­σεις τους, ανα­κοί­νω­σε πρό­γραμ­μα «εθε­λού­σιων» απο­λύ­σε­ων, με ασφυ­κτι­κά μάλι­στα χρο­νο­δια­γράμ­μα­τα, για να εντεί­νει τον εκβια­σμό, αξιο­ποιώ­ντας όλο το αντερ­γα­τι­κό οπλο­στά­σιο της σημε­ρι­νής και των προη­γού­με­νων κυβερνήσεων.

Θυμί­ζου­με πως το «Γάλα Βλά­χας» που μεγά­λω­νε επί 45 χρό­νια «γερά παι­διά» κλεί­νει το εργο­στά­σιο  στο Πλα­τύ Ημα­θί­ας μετα­φέ­ρο­ντας την αλυ­σί­δα «στο άγνω­στο» (εκτός Ελλά­δας) λίγο μετά το άλλο λου­κέ­το (στη μονά­δα της Ελλη­νι­κής Βιο­μη­χα­νί­ας Ζάχαρης)

Τώρα τα πάλαι ποτέ «Τρέ­ξε τρέ­ξε μικρού­λη, γίνε άνδρας μικρού­λη, άνδρας ωραί­ος γερός. Γάλα Βλά­χας εβα­πο­ρέ, μεγα­λώ­νει μεγα­λώ­νει, μεγα­λώ­νει τα παι­διά» μετά τις απα­νω­τές μετα­βι­βά­σεις — πωλή­σεις από την Nestle στην τότε ΔΕΛΤΑ (Οκτ-2005 αντί 2,8 εκατ. ευρώ) κλπ  η νυν δια­χει­ρί­στρια Vivartia ανα­κοί­νω­σε πως είναι σε συζη­τή­σεις με εται­ρεία του εξω­τε­ρι­κού ώστε να πάει η παρα­γω­γή εκτός συνό­ρων, ενώ για τους 82 υπαλ­λή­λους ανα­φέ­ρει ότι «η εται­ρία έχει εκπο­νή­σει προ­νο­μια­κό πρό­γραμ­μα εθε­λου­σί­ας εξό­δου που θα υλο­ποι­η­θεί σε συνερ­γα­σία και συμ­φω­νία με τους εργα­ζο­μέ­νους» (sic!!).

Ο 38χρονος εργα­ζό­με­νος, που μαζί με την Ομο­σπον­δία και άλλους εργα­ζό­με­νους του κλά­δου διεκ­δι­κού­σε να δια­σφα­λι­στούν οι θέσεις εργα­σί­ας, ανα­γκά­στη­κε τελι­κά την Τρί­τη, κάτω από μεγά­λες πιέ­σεις να υπο­γρά­ψει την «εθε­λού­σια» από­λυ­ση, ύστε­ρα από 10 χρό­νια δου­λειάς στο εργο­στά­σιο. Την επό­με­νη μέρα, όμως, επέ­στρε­ψε και ζήτη­σε να ανα­κα­λέ­σει την υπο­γρα­φή του, πράγ­μα που αρνή­θη­κε η εργο­δο­σία. Λίγα 24ωρα μετά, έδι­νε τέλος στη ζωή του, στην Αλε­ξάν­δρεια Ημα­θί­ας όπου κατοικούσε.

Ο θάνατός του μπορεί να καταγράφεται ως αυτοκτονία, πρόκειται όμως για ένα ακόμα καραμπινάτο εργοδοτικό έγκλημα, αφού οι αφόρητες πιέσεις και οι εκβιασμοί, για να διασφαλίσει η επιχείρηση την κερδοφορία της, είναι αυτά που οδήγησαν τον εργαζόμενο στην αυτοχειρία.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο