ΗΠΑ: Πόλωση και βία στο επίκεντρο των ενδιάμεσων εκλογών

Σε κλί­μα έντο­νης πόλω­σης και όξυν­σης της ενδο­α­στι­κής κόντρας σε «νευ­ραλ­γι­κά» ζητή­μα­τα, διε­ξά­γο­νται την Τρί­τη 6 Νοέμ­βρη στις ΗΠΑ οι ενδιά­με­σες βου­λευ­τι­κές και πολι­τεια­κές εκλο­γές. Αφο­ρούν την ανα­νέ­ω­ση των 435 μελών της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων και των 35 εδρών της 100μελούς Γερου­σί­ας, την ανά­δει­ξη νέων κυβερ­νη­τών σε 39 πολι­τεί­ες και δημο­ψη­φί­σμα­τα για διά­φο­ρα οικο­νο­μι­κά και κοι­νω­νι­κά θέματα.

Φέτος, πολύ περισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλη φορά, οι ενδιά­με­σες εκλο­γές (λέγο­νται έτσι για­τί διε­ξά­γο­νται στη μέση της 4ετούς προ­ε­δρι­κής θητεί­ας) προ­βάλ­λουν ως έμμε­σο «δημο­ψή­φι­σμα» της κυβέρ­νη­σης του Προ­έ­δρου των ΗΠΑ, Ντό­ναλντ Τραμπ. Οι προ­ε­κλο­γι­κές εκστρα­τεί­ες επι­κε­ντρώ­νο­νται σε θέμα­τα που αφο­ρούν τη σκλή­ρυν­ση της μετα­να­στευ­τι­κής πολι­τι­κής, την κατά­στα­ση της οικο­νο­μί­ας (που είναι σε ασθε­νι­κή ανά­πτυ­ξη) και την πιθα­νή «μεταρ­ρύθ­μι­ση» του συστή­μα­τος Ασφά­λι­σης. Αντί­θε­τα, ελά­χι­στα απα­σχο­λούν τα προ­ε­κλο­γι­κά επι­τε­λεία των υπο­ψη­φί­ων θέμα­τα εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής. Σε κάθε περί­πτω­ση, οι ψηφο­φό­ροι, όσοι προ­σέλ­θουν (στις αντί­στοι­χες εκλο­γές το 2014 η συμ­με­το­χή ήταν στο 36,4%) καλού­νται για άλλη μια φορά να δια­λέ­ξουν μετα­ξύ «Σκύλ­λας» και «Χάρυ­βδης» από τα κόμ­μα­τα του κεφαλαίου.

Η όξυν­ση της πόλω­σης στο εσω­τε­ρι­κό των ΗΠΑ χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από κλι­μά­κω­ση της «πολε­μι­κής» ρητο­ρι­κής Δημο­κρα­τι­κών και Ρεπου­μπλι­κά­νων, αλλά και από δια­δο­χι­κά κρού­σμα­τα μισαλ­λό­δο­ξης βίας (π.χ. πρό­σφα­τη πολύ­νε­κρη επί­θε­ση σε εβραϊ­κή συνα­γω­γή), όπως και από την προ­βο­λή του «μπα­μπού­λα» των μετα­να­στών, με αφορ­μή τα καρα­βά­νια φτω­χών που κινού­νται από την Κεντρι­κή Αμε­ρι­κή μέσω Μεξι­κού προς τις ΗΠΑ, με την αμε­ρι­κα­νι­κή κυβέρ­νη­ση να κατε­βά­ζει χιλιά­δες στρα­τού. Στο προ­πα­γαν­δι­στι­κό επί­πε­δο, το επι­τε­λείο Τραμπ για τη στή­ρι­ξη Ρεπου­μπλι­κά­νων υπο­ψη­φί­ων κυκλο­φο­ρεί ένα κυνι­κό βίντεο που εμφα­νί­ζει έναν Μεξι­κα­νό εγκλη­μα­τία ο οποί­ος σκό­τω­σε δύο αστυ­νο­μι­κούς και την «ομο­λο­γία» ότι θα σκό­τω­νε κι άλλους, και στη συνέ­χεια «παί­ζει» συνειρ­μι­κά με πλά­να από τα καρα­βά­νια στα σύνο­ρα, με το «μήνυ­μα» «Πόσους τέτοιους θα αφή­σουν οι Δημο­κρα­τι­κοί να περά­σουν;» και την κατά­λη­ξη ότι «ο Τραμπ και οι Ρεπου­μπλι­κά­νοι θα κάνουν την Αμε­ρι­κή και πάλι ασφα­λή». Στην αντι­πα­ρά­θε­ση μπαί­νει και η σκλή­ρυν­ση της στά­σης των ΗΠΑ απέ­να­ντι στη Βενε­ζου­έ­λα, με τον σύμ­βου­λο Ασφα­λεί­ας Τζον Μπόλ­τον να ανα­κοι­νώ­νει την Πέμ­πτη νέες κυρώ­σεις, αυτή τη φορά σε κρα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις που ασχο­λού­νται με το εμπό­ριο χρυ­σού. Επί­σης ο Μπόλ­τον κατη­γό­ρη­σε τη Βενε­ζου­έ­λα ότι μαζί με την Κού­βα και τη Νικα­ρά­γουα απο­τε­λούν την «τρόι­κα της τυραν­νί­ας» στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. Απεί­λη­σε μάλι­στα ότι αυτή η «τρόι­κα δεν θα διαρ­κέ­σει για πολύ» και ότι οι ΗΠΑ θα στη­ρί­ξουν τους «μαχη­τές της ελευ­θε­ρί­ας», δηλα­δή επι­βε­βαί­ω­σε τις κινή­σεις για ανα­τρο­πή κυβερ­νή­σε­ων. Την ίδια φυσι­κά στό­χευ­ση είχαν και οι Δημο­κρα­τι­κοί, αλλά με άλλη τακτική.

Στο παιχνίδι και η «παρέμβαση στις εκλογές από Ρωσία και Κίνα»

Σε αυτό το σκη­νι­κό, φου­ντώ­νει και ο «πόλε­μος» Δημο­κρα­τι­κών και Ρεπου­μπλι­κά­νων σχε­τι­κά με από­πει­ρες «αλλοί­ω­σης» του εκλο­γι­κού απο­τε­λέ­σμα­τος από Ρωσία και Κίνα. Στο «παι­χνί­δι» μπή­κε το Σεπτέμ­βρη και ο Τραμπ, που σε συνε­δρί­α­ση του Συμ­βου­λί­ου Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ κατη­γό­ρη­σε την Κίνα ότι προ­σπα­θεί να ανα­μει­χθεί στις ενδιά­με­σες εκλο­γές, για­τί είναι «ο πρώ­τος Πρό­ε­δρος που προ­κα­λεί την Κίνα στο θέμα του εμπο­ρί­ου». Προη­γου­μέ­νως, ο ανε­ξάρ­τη­τος ανα­κρι­τής Ρόμπερτ Μιού­λερ κατη­γό­ρη­σε αξιω­μα­τι­κούς της στρα­τιω­τι­κής υπη­ρε­σί­ας πλη­ρο­φο­ριών της Ρωσί­ας ότι είχαν «παρει­σφρή­σει» στους ηλε­κτρο­νι­κούς υπο­λο­γι­στές της πρώ­ην υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών και υπο­ψή­φιας των Δημο­κρα­τι­κών στις προ­ε­δρι­κές εκλο­γές του 2016, Χίλα­ρι Κλίντον.

Κουρ­νια­χτός σηκώ­νε­ται και για την «ασφά­λεια του μηχα­νι­σμού διε­ξα­γω­γής των εκλο­γών», με αφορ­μή έκθε­ση του Κογκρέ­σου, τον περα­σμέ­νο Γενά­ρη, για πεπα­λαιω­μέ­να, ευά­λω­τα και τρω­τά σε επι­θέ­σεις χάκερς ηλε­κτρο­νι­κά συστή­μα­τα ψηφο­φο­ρί­ας, τα οποία έχουν στή­σει τρεις μεγά­λες εται­ρεί­ες που μοι­ρά­ζο­νται την «πίτα» κρα­τι­κών επιχορηγήσεων.

Οπως και να ‘χει, η ενδο­α­στι­κή κόντρα θα συνε­χι­στεί στις ΗΠΑ, ανε­ξάρ­τη­τα από το αν θα επι­κρα­τή­σουν στο Κογκρέ­σο οι Δημο­κρα­τι­κοί (το πιθα­νό­τε­ρο) ή εάν θα εξα­κο­λου­θούν να ελέγ­χουν οι Ρεπου­μπλι­κά­νοι και τους τρεις θεσμι­κούς «πυλώ­νες» (Ανώ­τα­το Δικα­στή­ριο, Κογκρέ­σο και κυβέρ­νη­ση). Πάντως τα τελευ­ταία χρό­νια ξεσπά­νε κάποιες εργα­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σε διά­φο­ρους κλά­δους (π.χ. εκπαι­δευ­τι­κοί, νοση­λευ­τές, εργά­τες σε πολυ­κα­τα­στή­μα­τα, ηλε­κτρο­νι­κό εμπό­ριο κ.α.), ενώ οι τεντου­πό­λεις αστέ­γων σε αστι­κά κέντρα, όπως αυτά του Λος Αντζε­λες, αυξά­νο­νται. Η κατά­στα­ση ωστό­σο για το λαό δεν πρό­κει­ται να αλλά­ξει αν δεν υπάρ­ξει ισχυ­ρό ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα αμφι­σβή­τη­σης του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστήματος.

Ριζο­σπά­στης.