Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η επαφή για δύο ώρες την εβδομάδα με την φύση αρκούν για καλύτερη υγεία και ευεξία

Η επα­φή για δύο ώρες (120 λεπτά) την εβδο­μά­δα με τη φύση, μέσω περι­πά­των και δρα­στη­ριο­τή­των στην ύπαι­θρο, βοη­θά σημα­ντι­κά στη δια­τή­ρη­ση της σωμα­τι­κής υγεί­ας και της ψυχι­κής ευε­ξί­ας, σύμ­φω­να με μια νέα βρε­τα­νο-σου­η­δι­κή επι­στη­μο­νι­κή έρευνα.

Η πρω­το­τυ­πία είναι πως για πρώ­τη φορά μια μελέ­τη δεν αρκέ­στη­κε στη δια­πί­στω­ση ότι η φύση είναι ωφέ­λι­μη, αλλά απά­ντη­σε στο ερώ­τη­μα πόση ακρι­βώς επα­φή είναι αρκε­τή. Η έρευ­να κατέ­λη­ξε στο συμπέ­ρα­σμα ότι κάτω από 120 λεπτά την εβδο­μά­δα δεν βελ­τιώ­νουν τη σωμα­τι­κή και ψυχι­κή υγεία, ενώ πάνω από τα 200 λεπτά το πρό­σθε­το όφε­λος βαί­νει συνε­χώς μειού­με­νο έως τα 300 λεπτά (πέντε ώρες), πέρα από τις οποί­ες δεν βελ­τιώ­νε­ται περαι­τέ­ρω η υγεία.

Οι ερευ­νη­τές, με επι­κε­φα­λής τον δρα Μάθιου Ουάιτ της Ιατρι­κής Σχο­λής του Πανε­πι­στη­μί­ου του Έξε­τερ, που έκα­ναν τη σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση στο περιο­δι­κό “Scientific Reports”, μελέ­τη­σαν στοι­χεία για 19.800 ενη­λί­κους, ανα­λύ­ο­ντας πόσο χρό­νο μέσα στην εβδο­μά­δα περ­νού­σαν σε φυσι­κό περι­βάλ­λον (όχι στον κήπο του σπι­τιού τους) και πώς αυτή η χρο­νι­κή διάρ­κεια σχε­τι­ζό­ταν με την κατά­στα­ση της υγεί­ας τους.

Βρέ­θη­κε έτσι ότι τα 120 λεπτά (δύο ώρες) είναι ο ιδα­νι­κός χρό­νος για επα­φή με τη φύση και αυτό αφε­νός άσχε­τα με το πόσο μεγά­λος είναι ο χώρος (πάρ­κο, άλσος, βου­νό, δάσος, παρα­λία κ.α.) και αφε­τέ­ρου ανε­ξάρ­τη­τα με το φύλο, την ηλι­κία, το εισό­δη­μα, το επάγ­γελ­μα και το κατά πόσο κάποιος έχει χρό­νια προ­βλή­μα­τα υγείας.

Επί­σης, φαί­νε­ται να μην έχει σημα­σία αν κανείς περ­νά­ει αυτές τις δύο ώρες την εβδο­μά­δα μαζε­μέ­νες σε μια μόνο εξόρ­μη­ση (π.χ. την Κυρια­κή) ή αν «σπά­ει» αυτό το δίω­ρο σε μικρό­τε­ρα χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα σε περισ­σό­τε­ρες μέρες. Ούτε υπάρ­χει κάποια σημα­ντι­κή δια­φο­ρά αν η φύση βρί­σκε­ται κοντά ή μακριά από το σπί­τι κάποιου.

«Δύο ώρες την εβδο­μά­δα είναι, καλώς εχό­ντων των πραγ­μά­των, ένας ρεα­λι­στι­κός στό­χος για πολ­λούς ανθρώ­πους, ιδί­ως αν ληφθεί υπό­ψη ότι αυτός ο χρό­νος μπο­ρεί να απλω­θεί μέσα σε όλη την εβδο­μά­δα. Επι­πλέ­ον, δεν χρειά­ζε­ται να τρέ­χει κανείς γύρω-γύρω στο πάρ­κο, αρκεί ακό­μη και να κάθε­ται σε ένα παγκά­κι», δήλω­σε ο δρ Ουάιτ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο