Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η κατάπτυστη Συμφωνία του Camp David

  Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Στις 17 Σεπτεμ­βρί­ου του 1978 ο Αιγύ­πτιος Πρό­ε­δρος Ανουάρ Σαντάτ και ο ισραη­λι­νός πρω­θυ­πουρ­γός Μένα­χεμ Μπέ­γκιν κάτω από την αιγί­δα του Τζί­μι Κάρ­τερ Προ­έ­δρου των ΗΠΑ υπέ­γρα­ψαν την συμ­φω­νία του Καμπ Ντέι­βιντ στην θερι­νή κατοι­κία του Αμε­ρι­κά­νου Προέδρου.

Για πρώ­τη φορά στην αιμα­τη­ρή παρου­σία του Ισρα­ήλ στην Μέση Ανα­το­λή γίνε­ται ανα­γνώ­ρι­ση του κρά­τους του από ένα Άρα­βα ηγέ­τη. Το Ισρα­ήλ από την μεριά του υπο­σχέ­θη­κε να λύσει το Παλαι­στι­νια­κό με ειρη­νι­κό τρό­πο, να δοθεί αυτο­νο­μία στην Δυτι­κή όχθη και στην λωρί­δα της Γάζας και να στα­μα­τή­σει τους εποι­κι­σμούς στην χερ­σό­νη­σο του Σινά.

Ο Αρα­βι­κός κόσμος και η Οργά­νω­ση για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Παλαι­στί­νης κατήγ­γει­λε την συμ­φω­νία, την χαρα­κτή­ρι­σε προ­δο­τι­κή και τον Σαντάτ προ­δό­τη αλλά και χωρίς κάποια πρα­κτι­κή αξία αφού δεν ανα­γνώ­ρι­ζε την Παλαι­στί­νη σαν κρά­τος, ούτε περιεί­χε την επι­στρο­φή των εδα­φών που οι Ισραη­λι­νοί είχαν καταλάβει.

250px-Begin,_Carter_and_Sadat_at_Camp_David_1978

Ο Μένα­χεμ Μπε­γκίν γνω­στός τρο­μο­κρά­της από το 1947, επι­κη­ρυγ­μέ­νος από τους Εγγλέ­ζους για την δολο­φο­νία με εκρη­κτι­κά 91 Εγγλέ­ζων στρα­τιω­τι­κών, και χρη­μα­το­δό­της βομ­βι­στι­κής επί­θε­σης ενα­ντί­ον του Γερ­μα­νού καγκε­λά­ριου Αντε­νά­ου­ερ έγι­νε πρω­θυ­πουρ­γός του Ισρα­ήλ κάνο­ντας κρι­τι­κή στην κυβέρ­νη­ση των Εργα­τι­κών που φαι­νό­ταν ότι προ­τι­μού­σε τον ειρη­νι­κό δρό­μο και υπο­σχό­με­νος τον μαζι­κό εποι­κι­σμό της Παλαι­στί­νης. Ενέ­χε­ται για την εισβο­λή στον Λίβα­νο, τους βομ­βαρ­δι­σμούς στο Ιράκ και για την σφα­γή στην Σάμπρα και Σατί­λα όπως και ο Σαρόν που ήταν υπουρ­γός Άμυνας.

Ο Σαντάτ, διά­δο­χος του Νάσερ, συν τω χρό­νω πλη­σί­α­σε την Αμε­ρι­κά­νι­κη πολι­τι­κή και τον ισλα­μι­σμό, κυνή­γη­σε άλλες θρη­σκευ­τι­κές ομά­δες, εγκα­τέ­λει­ψε την κοι­νω­νι­κή πολι­τι­κή του προ­κα­τό­χου του και με την βία προ­σπά­θη­σε να κατα­πνί­ξει την αυξα­νό­με­νη δυσα­ρέ­σκεια στην πολι­τι­κή του ιδιαί­τε­ρα μετά τον τρι­πλα­σια­σμό της τιμής του ψωμιού. Καλω­σό­ρι­σε και φιλο­ξέ­νη­σε τον Σάχη μετά την εκδί­ω­ξη του από το Ιράν. Απέ­λα­σε τους Σοβιε­τι­κούς συμ­βού­λους και τον πρέ­σβη της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης κατη­γο­ρώ­ντας τους για ανά­μι­ξη στην εσω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή και υπο­νό­μευ­ση του.

Santat

Δολο­φο­νή­θη­κε το 1981 από στρα­τιω­τι­κούς σε μια επί­θε­ση που κόστι­σε έντε­κα νεκρούς και πολ­λούς τραυ­μα­τί­ες μετα­ξύ των οποί­ων και τον Μπού­τρος Γκά­λι, τότε ΓΓ του ΟΗΕ, που ήταν προ­σκε­κλη­μέ­νος σε μια μεγά­λη παρέ­λα­ση μνή­μης για τον πόλε­μο του 1973, γνω­στό σαν πόλε­μο του Οκτω­βρί­ου που έλη­ξε με στρα­τιω­τι­κή στην ουσία ήττα και της Αιγύ­πτου και της Συρί­ας από το Ισραήλ.

Ο Μπε­γκίν και ο Σαντάτ πήραν το Νόμπελ Ειρή­νης τo 1978 για αυτή την συμ­φω­νία που δεν είχε ποτέ κάποια πρα­κτι­κή εφαρ­μο­γή στη­ριγ­μέ­νη μόνο σε υπο­σχέ­σεις των Ισραη­λι­νών που δεν τηρή­θη­καν ποτέ. Αντί­θε­τα έδω­σε επί­ση­μη κρα­τι­κή υπό­στα­ση στο κρά­τος δολο­φό­νο που συνε­χί­ζει αστα­μά­τη­τα να δολο­φο­νεί τον Παλαι­στι­νια­κό λαό και να αρπά­ζει τα εδά­φη του πάντα όπως και τότε υπό την αιγί­δα του Αμε­ρι­κά­νι­κου και τα τελευ­ταία χρό­νια και του ιμπε­ρια­λι­σμού της ΕΕ.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο