Η πλούσια χώρα που θα σταματήσει να κατοικείται εφόσον…

Μπο­ρεί να απο­τε­λεί μία από τις πλου­σιό­τε­ρες χώρες του κόσμου. Εκεί που κατοι­κούν μερι­κοί από τους πλέ­ον ισχυ­ρούς, εκεί που παρά­γε­ται ένα μεγά­λο μέρος του ορυ­κτού πλού­του της Γης.
Είναι ταυ­τό­χρο­να, όμως, και ένα από τα κρά­τη, όπου η ζωή γίνε­ται ‑για τους φτω­χούς ολο­έ­να και πιο ανυ­πό­φο­ρη, ολο­έ­να και πιο δύσκο­λη. Άλλω­στε, συνι­στά μία τις πιο καυ­τές ‑στην κυριο­λε­ξία- για αυτούς γωνιές του πλα­νή­τη. 

Ο λόγος για το Κου­βέιτ, το οποίο στα­δια­κά μετα­τρέ­πε­ται σε ένα αφι­λό­ξε­νο τόπο για το λαό του και τη φύση, παρά τα «πλού­σια» ορυ­κτά κοι­τά­σμα­τα. 

Πέρυ­σι, για πρώ­τη φορά, το θερ­μό­με­τρο ξεπέ­ρα­σε τους 50 βαθ­μούς Κελ­σί­ου για τον μήνα Ιού­νιο, αρκε­τές εβδο­μά­δες πριν το καθιε­ρω­μέ­νο peak της θερ­μο­κρα­σί­ας, το οποίο συνή­θως συνα­ντά­ται τον Ιού­λιο και τον Αύγου­στο. 

Το 2016, ο υδράρ­γυ­ρος έφθα­σε τους 54 οC, η υψη­λό­τε­ρη θερ­μο­κρα­σία που έχει σημειω­θεί στον πλα­νή­τη τα τελευ­ταία 76 χρό­νια.  

Σύμ­φω­να με τους επι­στή­μο­νες, σε ορι­σμέ­νες περιο­χές του Κου­βέιτ η μέση θερ­μο­κρα­σία θα μπο­ρού­σε να είναι από το 2071 έως και 4,5 βαθ­μούς υψη­λό­τε­ρη σε σχέ­ση με τα προ-βιο­μη­χα­νι­κά επί­πε­δα. 

Κάτι που εφό­σον επι­βε­βαιω­θεί, θα κατα­στή­σει ένα μεγά­λο μέρος της χώρας αφι­λό­ξε­νο για την ανθρώ­πι­νη ζωή. 

Για την άγρια ζωή, εξάλ­λου, έχει ήδη συμ­βεί κάτι ανά­λο­γο. Τους ζεστούς καλο­και­ρι­νούς μήνες, νεκρά που­λιά πέφτουν από τον ουρα­νό, καθώς δεν μπο­ρούν να βρουν σκιά ή νερό. Ακό­μη και άγριες αλε­πού­δες, εκπαι­δευ­μέ­νες στη ζέστη, πεθαί­νουν στην έρημο.

«Γι’ αυτό βλέ­που­με ολο­έ­να και λιγό­τε­ρη άγρια ζωή στο Κου­βέιτ. Επει­δή τα ζώα δεν μπο­ρούν να ζήσουν καθ’ όλη τη διάρ­κεια του χρό­νου» παρα­δέ­χε­ται η Tamara Qabazard, ακτι­βί­στρια στο Κου­βέιτ.  

Το 2021, τρεις στις τέσ­σε­ρις ημέ­ρες στα τέλη του Ιου­λί­ου είχαν υψη­λή υγρα­σία, πολύ ζέστη και μηδε­νι­κό αέρα. «Πολ­λά ζώα άρχι­σαν να έχουν ανα­πνευ­στι­κά προ­βλή­μα­τα» προ­σθέ­τει η ίδια. 

Κι όλα αυτά, ενώ το Κου­βέιτ είναι η τέταρ­τη μεγα­λύ­τε­ρη πετρε­λαιο­πα­ρα­γω­γός χώρα του ΟΠΕΚ, με το “κρα­τι­κό” ταμείο (των εμί­ρη­δων) του πλού­του να είναι το τρί­το μεγα­λύ­τε­ρο παγκο­σμί­ως, με περιου­σία άνω των 700 δισ. $.

Επο­μέ­νως, η προ­σαρ­μο­γή στη νέα πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και η αντι­με­τώ­πι­ση της κλι­μα­τι­κής κρί­σης δεν είναι ζητή­μα­τα έλλει­ψης χρη­μά­των, όπως συμ­βαί­νει στις φτω­χό­τε­ρες χώρες της Νότιας Αμε­ρι­κής ή της Αφρι­κής. Συν­δέ­ο­νται περισ­σό­τε­ρο με το εκεί πολι­τι­κό status.

Ακό­μη και οι γεί­το­νες του Κου­βέιτ, οι οποί­οι επί­σης εξαρ­τώ­νται από το πετρέ­λαιο, έχουν λάβει (στα λόγια) ισχυ­ρό­τε­ρες δεσμεύ­σεις για το κλί­μα, όπως για παρά­δειγ­μα η Σαου­δι­κή Αρα­βία και τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα. 

Ο απα­στρά­πτων κόσμος του πλούτου

Το Κου­βέιτ έχει δεσμευ­τεί να μειώ­σει τις εκπο­μπές αερί­ων του θερ­μο­κη­πί­ου μόλις κατά 7,4% έως το 2035, όταν ο κοι­νός στό­χος της Συμ­φω­νί­ας των Παρι­σί­ων (σσ. των μεγά­λων καπι­τα­λι­στι­κών ομί­λων) ορί­ζε­ται στο 45% … 

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από Bloomberg.