Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Θα ψηφίσω ένα καλό … παιδί»

Γρά­φει ο Γιάν­νης Βεντού­ρας //

Πόσες φορές δεν έχεις ακού­σει μια κου­βέ­ντα σαν την παρα­κά­τω: «Εγώ θα ψηφί­σω τον … κου­μπά­ρο μου»,

ή «θα ψηφί­σω τον ξάδελ­φό μου που κατε­βαί­νει υπο­ψή­φιος σύμβουλος»,

ή ότι «ή μισή οικο­γέ­νεια θα ψηφί­σει τον κου­μπά­ρο και η άλλη μισή τον θείο για να μην κακο­καρ­δί­σου­με κανέναν»,

ή τέλος «εγώ θα ψηφί­σω ένα καλό παι­δί, που δεν είναι λαμό­γιο και φαί­νε­ται τίμιος».

Ο καθέ­νας τους όμως, όταν εκλε­γεί, θα πρέ­πει να πάρει απο­φά­σεις και να δια­χει­ρι­στεί τα θέμα­τα που αφο­ρούν τον δήμο, την περι­φέ­ρεια, το ίδιο το κρά­τος. Όλες τους οι απο­φά­σεις θα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, επει­δή όλα τα θέμα­τα έχουν πολι­τι­κό υπό­βα­θρο, έχουν σχέ­ση με την εφαρ­μο­γή κάποιου νόμου ή την άρνη­ση εφαρ­μο­γής του.

Για παρά­δειγ­μα, θα αυξή­σει τα δημο­τι­κά τέλη για να καλύ­ψει τις δαπά­νες του δήμου, ή θα διεκ­δι­κή­σει από το κεντρι­κό κρά­τος τα απα­ραί­τη­τα κονδύλια;

Θα παρα­χω­ρή­σει τα δημο­τι­κά έργα ή τα έργα της περι­φέ­ρειας, σε εργο­λα­βι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και μελε­τη­τι­κά γρα­φεία ή θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σει τα μέσα του δήμου για να εξοι­κο­νο­μή­σει χρήματα;

Τι θέση θα κρα­τή­σει στο θέμα των απορ­ριμ­μά­των; Θα εφαρ­μό­σει τις Ευρω­παϊ­κές κατευ­θύν­σεις για να ανα­λά­βουν ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες την καθα­ριό­τη­τα με μεγά­λη επι­βά­ρυν­ση των δημο­τών ή θα διεκ­δι­κή­σει την κρα­τι­κή επι­χο­ρή­γη­ση για πρό­σλη­ψη προ­σω­πι­κού και ανα­νέ­ω­ση του στό­λου των απορριμματοφόρων;

Τι θέση θα πάρει για το θέμα της υγεί­ας και το κλεί­σι­μο των περι­φε­ρεια­κών νοσο­κο­μεί­ων; Θα συμ­μορ­φω­θεί με τους νόμους του κρά­τους ή θα κινη­το­ποι­ή­σει τους δημό­τες του για να διεκ­δι­κή­σουν δωρε­άν και δημό­σια υγεία;

Θα συμ­μορ­φω­θεί με τις απο­φά­σεις για παρα­χώ­ρη­ση της δημό­σιας περιου­σί­ας στο ΤΑΙΠΕΔ και τους μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες ή θα διεκ­δι­κή­σει να παρα­χω­ρη­θούν για χρή­ση σε όλο το λαό;

Θα ξεση­κώ­σουν το λαό για να γίνουν αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, αντι­πυ­ρι­κά και αντι­σει­σμι­κά έργα ή θα υπα­κού­σει στις κατευ­θύν­σεις της ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τιών οι οποί­οι δεν τα θεω­ρούν ως έργα προτεραιότητας;

Θα διεκ­δι­κή­σει και θα στη­ρί­ξει τους αγώ­νες των αγρο­τών για μεί­ω­ση των φόρων στα καύ­σι­μα και γενι­κά του κόστους παρα­γω­γής ή θα υπα­κού­σει στις απο­φά­σεις του κράτους;

Θα μπουν μπρο­στά στους αγώ­νες του φιλει­ρη­νι­κού κινή­μα­τος για την απο­μά­κρυν­ση των πυρη­νι­κών όπλων και των Νατοϊ­κών βάσε­ων από τον Άρα­ξο, την Λάρισ­σα, την Κρή­τη, την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη και αλλού, που καθι­στούν το λαό της περιο­χής τους σαν στό­χο στρα­τιω­τι­κού πλήγματος;

Για όλα αυτά και για πολ­λά άλλα (για τους μισθούς, τις συντά­ξεις, την δωρε­άν παι­δεία, τις δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες κλπ) ο κάθε υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος, ο κάθε σύμ­βου­λος, ο κάθε περι­φε­ρειάρ­χης, θα πρέ­πει να λάβει πολι­τι­κές αποφάσεις.

Εσύ που θα του δώσεις την ψήφο σου, γνω­ρί­ζεις τις θέσεις που έχει σε αυτά τα θέμα­τα; Γνω­ρί­ζεις τι πρε­σβεύ­ει ο πολι­τι­κός χώρος στον οποίο ανή­κει και τι στά­ση έχει κρα­τή­σει μέχρι τώρα;

Δεκα­ε­τί­ες τώρα ο λαός μας ψηφί­ζει τον φίλο του, τον συγ­γε­νή, τον κου­μπά­ρο χωρίς να εξε­τά­ζει τις πολι­τι­κές του από­ψεις (προ­σβλέ­πο­ντας πιθα­νόν και σε κάποιο ρου­σφε­τά­κι), και δες σε ποια κατά­στα­ση μας έχει οδη­γή­σει αυτή η νοοτροπία.

Θες να συνε­χί­σει αυτή η κατάσταση;

Νομί­ζεις ότι αν απαρ­νη­θείς τον «παλαιο­κομ­μα­τι­κό» Γκόρ­τσο, θα σε σώσει ο νεα­ρός γόνος των μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τία Μαντά, από τη γνω­στή ται­νία «Τζέ­νη-Τζέ­νη»; Μπο­ρεί ο Μαντάς να είναι νέος και άφθαρ­τος, αλλά τα ίδια συμ­φέ­ρο­ντα με τον Γκόρ­τσο εξυ­πη­ρε­τεί, την ίδια πολι­τι­κή πρεσβεύει.

Εάν θέλεις πραγ­μα­τι­κά να απαλ­λα­γείς από όλο αυτό το σάπιο κατε­στη­μέ­νο, που κάθε φορά βρί­σκει τρό­πο να ανα­πα­ρά­γε­ται πατώ­ντας πάνω στις συνή­θειές σου και την απο­λί­τι­κη σκέ­ψη σου, τότε ψάξε να βρεις ανθρώ­πους πραγ­μα­τι­κά έντι­μους, αλλά ταυ­τό­χρο­να και αγω­νι­στές, που θα μπουν μπρο­στά στους αγώ­νες για την διεκ­δί­κη­ση των συμ­φε­ρό­ντων σου, κόντρα σε κάθε αντι­λαϊ­κή πολιτική.

Και τέτοιους θα βρεις στην Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση, στους δημάρ­χους, στους περι­φε­ρειάρ­χες, στους συμ­βού­λους, που στη­ρί­ζει το ΚΚΕ.

Στή­ρι­ξε τους κομ­μου­νι­στές, ψήφι­σε Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση, και πάψε να περι­φέ­ρε­σαι μετα­ξύ Γκόρ­τσου, Μαντά και Μαυρογιαλούρου!

________________________________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Βεντούρας είναι οικονομολόγος – συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και σπούδασε στο οικονομικό τμήμα της σχολής ΝΟΕ του ΑΠΘ. Εργάσθηκε σαν οικονομικός διευθυντής και οικονομικός σύμβουλος σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, μελετώντας από τα «μέσα» το καπιταλιστικό σύστημα. Συμμετέχει ενεργά στο λαϊκό κίνημα και είναι μέλος στο Δ.Σ. των συνταξιούχων του Μενιδίου. Είναι εκλεγμένος τοπικός σύμβουλος στον Δήμο Αχαρνών.  Κάνει δωρεάν σεμινάρια Πολιτικής Οικονομίας σε συλλόγους και εργατικά σωματεία.  facebook  // email: [email protected]
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο