Θεσσαλονίκη: Σέρνουν στα δικαστήρια μέλη του ΣΦΕΑ — Η ιστορική μνήμη δεν παραχαράσσεται

Σε ανα­κοί­νω­σή του ο Σύν­δε­σμος Φυλα­κι­σθέ­ντων Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών 1967–1974 (ΣΦΕΑ) τονίζει:

Εκδι­κά­ζε­ται τη Δευ­τέ­ρα 10 Οκτω­βρί­ου στο Πολυ­με­λές Πρω­το­δι­κείο Θεσ­σα­λο­νί­κης η αγω­γή των απο­γό­νων του στρ. Αθ. Χρυ­σο­χό­ου – φρου­ράρ­χου Θεσ­σα­λο­νί­κης και Γενι­κού Διοι­κη­τή Μακε­δο­νί­ας επί ναζι­στι­κής Κατο­χής – για «προ­σβο­λή μνή­μης νεκρού» κατά των μελών του Συν­δέ­σμου μας, Αλέ­κου Γρί­μπα και Σπύ­ρου Σακέ­τα, ενώ η αγω­γή κατά του Τρια­ντά­φυλ­λου Μητα­φί­δη θα ‘εκδι­κα­στεί κατά την ειδι­κή δια­δι­κα­σία των περιου­σια­κών δια­φο­ρών από δημο­σιεύ­μα­τα’ – σύμ­φω­να με το κλη­τή­ριο θέσπισμα.

Η αγω­γή εκδι­κά­ζε­ται μετά την ακύ­ρω­ση της μετο­νο­μα­σί­ας της οδού Αθ. Χρυ­σο­χό­ου σε Αλμπέρ­του Ναρ από το Διοι­κη­τι­κό Εφε­τείο Θεσ­σα­λο­νί­κης, ενα­ντί­ον της οποί­ας έχουν ήδη κατα­θέ­σει έφε­ση στο ΣτΕ οι ενα­γό­με­νοι συνα­γω­νι­στές μας.

Συγκε­κρι­μέ­να οι από­γο­νοι του στρα­τη­γού Αθα­νά­σιου Χρυ­σο­χό­ου, άσκη­σαν την αγω­γή με την κατη­γο­ρία ότι οι δύο πρώ­τοι συνα­γω­νι­στές μας με ανοι­κτή επι­στο­λή τους προς το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λο­νί­κης που ανάρ­τη­σε ο τρί­τος στο δια­δί­κτυο, συκο­φά­ντη­σαν και δυσφή­μη­σαν τον πατέ­ρα τους: Ως συνερ­γά­τη των ναζι­στι­κών κατο­χι­κών δυνά­με­ων στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, οι οποί­ες τον διό­ρι­σαν Φρού­ραρ­χο της πόλης και Γενι­κό Διοι­κη­τή Μακε­δο­νί­ας. Ως ‘δεξί χέρι’ και υπε­ρα­σπι­στή του Ναζί, δήμιου της Θεσ­σα­λο­νί­κης, Μαξ Μέρ­τεν στο Ειδι­κό Δικα­στή­ριο Εγκλη­μα­τιών Πολέ­μου το 1959. Ως επί­ορ­κο ανώ­τα­το αξιω­μα­τι­κό που, αντί να αντι­στα­θεί στους κατα­κτη­τές, εντασ­σό­με­νος είτε στον Ελλη­νι­κό Στρα­τό της Μέσης Ανα­το­λής είτε στις δυνά­μεις της Εθνι­κής Αντί­στα­σης, όπως έπρα­ξε η πλειο­ψη­φία των μονί­μων αξιω­μα­τι­κών, επέ­λε­ξε να ανα­λά­βει αξιώ­μα­τα στο καθε­στώς της Κατο­χής. Ότι, ακό­μη, υπη­ρέ­τη­σε τον εχθρό, ανα­μεί­χθη­κε και ανέ­χθη­κε τα εγκλή­μα­τά του, με τον αφα­νι­σμό του 1/5 του πλη­θυ­σμού της πόλης – με την εξό­ντω­ση των εβραϊ­κής κατα­γω­γής συμπο­λι­τών μας στα κατα­να­γκα­στι­κά έργα και στα χιτλε­ρι­κά στρα­τό­πε­δα θανά­του – με τις εκτε­λέ­σεις 1500 αντι­στα­σια­κών και πολι­τών στο Επτα­πύρ­γιο και το στρα­τό­πε­δο Παύ­λου Μελά, με τους χιλιά­δες θανά­τους από πείνα.

Κι όλα αυτά μετά τη μετο­νο­μα­σία σε οδό Αλμπέρ­του Ναρ της οδού που έφε­ρε το όνο­μά του Αθ. Χρυ­σο­χό­ου – καθό­λου τυχαία από το 1971, με από­φα­ση του ΔΣΘ που διό­ρι­σε η χού­ντα, με βάση το κατά­πτυ­στο ΝΔ 179/1969 της δικτα­το­ρί­ας, που καταρ­γή­θη­κε το 1982. Η μετο­νο­μα­σία έγι­νε με από­φα­ση της αρμό­διας Επι­τρο­πής της Απο­κε­ντρω­μέ­νης Διοί­κη­σης Μακε­δο­νί­ας-Θρά­κης και του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου Θεσσαλονίκης.

Η αγω­γή αυτή πέραν του προ­κλη­τι­κού της χαρα­κτή­ρα – ζητούν ποσό 600.000 ευρώ επ’ απει­λή προ­σω­πι­κής κρά­τη­σης! – έχει και ιστο­ρι­κό και πολι­τι­κό συμ­βο­λι­σμό, διό­τι στρέ­φε­ται κατά τριών δεσμω­τών της Χού­ντας- αλλά ταυ­το­χρό­νως και παι­διών αντι­στα­σια­κών της Κατο­χής: ο σιδη­ρο­δρο­μι­κός πατέ­ρας του Αλέ­ξαν­δρου Γρί­μπα εκτε­λέ­στη­κε από τους Γερ­μα­νούς, ενώ του Σπύ­ρου Σακέτ­τα ήταν ταγ­μα­τάρ­χης του Ελλη­νι­κού Στρα­τού και των δυνά­με­ων του ΕΛΑΣ που απε­λευ­θέ­ρω­σαν τη Θεσ­σα­λο­νί­κη στις 30 ‑10–1944.

Έτσι η αγω­γή τους δικαί­ως μπο­ρεί να χαρα­κτη­ρι­στεί ως μια ακό­μα από­πει­ρα προ­σβο­λής της ιστο­ρι­κής μνή­μης, μέσα στο γενι­κό­τε­ρο διε­θνές κλί­μα ανα­θε­ώ­ρη­σης της Ιστο­ρί­ας και της αντι­φα­σι­στι­κής νίκης: άρνη­ση του Ολο­καυ­τώ­μα­τος, εξί­σω­ση ναζι­σμού – κομ­μου­νι­σμού, μετα­τρο­πή των θυτών σε θύμα­τα, όπως στην περί­πτω­ση των δοσι­λο­γι­κών Ταγ­μά­των Ασφα­λεί­ας – τη στιγ­μή μάλι­στα που η χώρα μας διεκ­δι­κεί την από­δο­ση των γερ­μα­νι­κών οφει­λών και την απο­ζη­μί­ω­ση των θυμά­των της ναζι­στι­κής θηριωδίας.

Σύμ­φω­να με τους αλχη­μι­στές του ιστο­ρι­κού ανα­θε­ω­ρη­τι­σμού, δεν υπάρ­χουν δωσί­λο­γοι, η ακρο­δε­ξιά είναι απλώς μια «δια­φο­ρε­τι­κή πολι­τι­κή άπο­ψη», ενώ η «ανά­πτυ­ξη του ανταρ­τι­κού κινή­μα­τος είχε ως συνέ­πεια εκα­τόμ­βες θυμά­των από τα γερ­μα­νι­κά αντίποινα» (!)

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι το Δ.Σ. του ΣΦΕΑ 1967–1974, με το από 7/3/2018 ψήφι­σμά του, είχε χαι­ρε­τή­σει τη μετο­νο­μα­σία της οδού Αθ. Χρυ­σο­χό­ου σε Αλβέρ­του Ναρ και είχε ζητή­σει από το Δήμο Θεσ­σα­λο­νί­κης «να προ­χω­ρή­σει στην επα­νε­ξέ­τα­ση των ονο­μα­το­θε­σιών που απο­φά­σι­σε το διο­ρι­σμέ­νο από τη Χού­ντα Δ.Σ.Θ.». Τη στιγ­μή μάλι­στα που από το 2016 η πόλη γιορ­τά­ζει επί­ση­μα την απο­λύ­τρω­σή της από τους Ναζί και έχει δρο­μο­λο­γη­θεί η ανέ­γερ­ση Μου­σεί­ου και Εκπαι­δευ­τι­κού Κέντρου του Ολοκαυτώματος.

Δηλώ­νου­με ότι θα υπε­ρα­σπί­σου­με τους ενα­γό­με­νους συνα­γω­νι­στές μας απέ­να­ντι στην απα­ρά­δε­κτη αυτή ενέρ­γεια των απο­γό­νων του Αθ. Χρυ­σο­χό­ου. Πιστεύ­ου­με ότι το ίδιο οφεί­λουν να πρά­ξουν και οι αντι­φα­σι­στι­κές αντι­στα­σια­κές οργα­νώ­σεις, το Δίκτυο Μαρ­τυ­ρι­κών Πόλε­ων και Χωριών 1941–1945, το Εθνι­κό Συμ­βού­λιο Διεκ­δί­κη­σης των Οφει­λών της Γερ­μα­νί­ας προς την Ελλά­δα, οι Ισραη­λι­τι­κές κοι­νό­τη­τες, οι ενώ­σεις θυμά­των της Κατο­χής, οι κοι­νω­νι­κοί – πολι­τι­κοί φορείς και οι πρω­το­βου­λί­ες που αγω­νί­ζο­νται κατά του ρατσι­σμού και του φασισμού.

Καλού­με τα μέλη του Συν­δέ­σμου μας και τους πολί­τες της Θεσ­σα­λο­νί­κης να εκφρά­σουν την υπο­στή­ρι­ξή τους στους διω­κό­με­νους συνα­γω­νι­στές μας τη Δευ­τέ­ρα 10 Οκτω­βρί­ου 2022, στην είσο­δο του Δικα­στι­κού Μεγά­ρου Θεσ­σα­λο­νί­κης, στις 9 π.μ.

Αθή­να 1-10-2022,

Για το Δ.Σ.

                    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Βαγ­γέ­λης Γκιου­γκής                                                   Νίκος Μανιός

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων