Ιμπεριαλιστικός εμπαιγμός

Η Τουρ­κία συνε­χί­ζει να κατέ­χει στρα­τιω­τι­κά το βόρειο τμή­μα της Κύπρου και να εντεί­νει το έγκλη­μα του εποι­κι­σμού, μπλο­κά­ρο­ντας με την αδιαλ­λα­ξία της κάθε προ­σπά­θεια ακό­μη και για κλεί­σι­μο του Κυπρια­κού. Για να μην ανα­φερ θού­με στο στρα­τιω­τι­κό «μπες — βγες» σε Συρία και Ιράκ και το μακε­λειό ενά­ντια στους Κούρ­δους και εντός συνόρων.

Το Ισρα­ήλ συνε­χί­ζει να κατέ­χει στρα­τιω­τι­κά την Παλαι­στί­νη και να κλι μακώ­νει τα βάρ­βα­ρα φονι­κά κατο­χι­κά εγκλή­μα τα, περι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του εποι­κι­σμού, ενώ δεν συζη­τά πλέ­ον τη δημιουρ­γία παλαι­στι­νια­κού κρά­τους, έστω στα σύνο­ρα του 1967. Για να μην ανα­φερ­θού­με στην κατο­χή συρια­κών εδα­φών, στις απει­λές κατά του Λιβά­νου και τα στρα­τιω­τι­κά κτυ­πή­μα­τα στη Συρία.

Κι όμως ο Ερντο­γάν και ο Νετα­νιά­χου, ως γνή­σιοι ιμπε­ρια­λι­στές, εμπαί­ζουν τη νοη­μο­σύ­νη μας. Πέραν των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών δια­γκω­νι­σμών τους (που δεν αγγί­ζουν την οικο­νο­μι­κή συνερ­γα­σία), ο πρώ­τος το παί­ζει «προ­στά­της» των Παλαι­στι­νί­ων και ο δεύ­τε­ρος «υπε­ρα­σπι­στής» των Κούρδων…

Γκά­νταλφ / Χαραυγή