Ισραήλ: Ψήφισε ρατσιστικό νόμο (περί «εβραϊκού έθνους-κράτους») που επιβάλλει την ανωτερότητα των Εβραίων!!!

Η Κνέ­σετ, το κοι­νο­βού­λιο του Ισρα­ήλ, ενέ­κρι­νε την Πέμ­πτη έναν νόμο που ορί­ζει ότι μόνο στους Εβραί­ους ανα­γνω­ρί­ζε­ται το δικαί­ω­μα της αυτο­διά­θε­σης στη χώρα, κάτι που μέλη της αρα­βι­κής μειο­νό­τη­τας απο­κά­λε­σαν ρατσι­στι­κή από­φα­ση που μετα­τρέ­πει τη χώρα σε καθε­στώς απαρτχάιντ.

Ο νόμος περί «εβραϊ­κού έθνους-κρά­τους», υπέρ του οποί­ου είχε ταχθεί η δεξιά κυβέρ­νη­ση, εγκρί­θη­κε με 62 ψήφους υπέρ ένα­ντι 55 κατά, ενώ δύο από τα 120 μέλη του ισραη­λι­νού κοι­νο­βου­λί­ου απεί­χαν, έπει­τα από πολύ­μη­νες πολι­τι­κές αντε­γκλή­σεις. Ορι­σμέ­νοι ισραη­λι­νοί άρα­βες βου­λευ­τές φώνα­ζαν κι έσχι­ζαν αντί­γρα­φα του κει­μέ­νου μετά την ψηφοφορία.

«Αυτή είναι μια καθο­ρι­στι­κή στιγ­μή στα χρο­νι­κά του Σιω­νι­σμού και στην ιστο­ρία του Κρά­τους του Ισρα­ήλ», ανήγ­γει­λε ο πρω­θυ­πουρ­γός Βενια­μίν Νετα­νιά­χου ενώ­πιον των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών μετά το πέρας της διαδικασίας.

Ο νόμος, που κάθε άλλο παρά έχει απλά συμ­βο­λι­κή σημα­σία, εγκρί­θη­κε λίγο και­ρό μετά την 70ή επέ­τειο από την εγκα­θί­δρυ­ση του κρά­τους του Ισρα­ήλ. Ορί­ζει πως «το Ισρα­ήλ είναι η ιστο­ρι­κή πατρί­δα του Εβραϊ­κού λαού και αυτός έχει το απο­κλει­στι­κό δικαί­ω­μα στην εθνι­κή αυτο­διά­θε­ση σε αυτό».

Ο νόμος καταρ­γεί την ανα­γνώ­ρι­ση της αρα­βι­κής ως επί­ση­μης γλώσ­σας, ισό­τι­μης με την εβραϊ­κή, υπο­βαθ­μί­ζο­ντάς τη σε ένα «ειδι­κό καθε­στώς», επι­τρέ­πο­ντας πάντως τη συνέ­χι­ση της χρή­σης της σε κάποιους κρα­τι­κούς θεσμούς.

Οι Ισραη­λι­νοί Άρα­βες αριθ­μούν περί­που 1,8 εκατ., είναι περί­που το 20% του πλη­θυ­σμού του Ισρα­ήλ (9 εκατ.).

Οι προη­γού­με­νες εκδο­χές του κει­μέ­νου ήταν ακό­μα πιο ακραί­ες: επι­κρι­τές του εντός κι εκτός χώρας είχαν επι­ση­μά­νει πως προ­ω­θού­σε ανοι­χτά δια­κρί­σεις σε βάρος των Ισραη­λι­νών Αρά­βων, που καταγ­γέλ­λουν εδώ και χρό­νια πως αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως πολί­τες δεύ­τε­ρης κατηγορίας.

Οι δια­τά­ξεις του νόμου που απα­λεί­φθη­καν από το τελι­κό κεί­με­νο, έπει­τα από σφο­δρή μάχη που συνε­χι­ζό­ταν ως την τελευ­ταία στιγ­μή, και μόνο έπει­τα από ενστά­σεις που πρό­βα­λαν ο πρό­ε­δρος της χώρας και ο υπουρ­γός Δικαιο­σύ­νης, προ­έ­βλε­παν την εγκα­θί­δρυ­ση απο­κλει­στι­κά εβραϊ­κών κοι­νο­τή­των και έδι­ναν τη δυνα­τό­τη­τα στα δικα­στή­ρια να απο­φαί­νο­νται με βάση το εβραϊ­κό θρη­σκευ­τι­κό κι εθι­μι­κό δίκαιο, στις περι­πτώ­σεις εκεί­νες που δεν υπήρ­χαν νομι­κά προηγούμενα.

Αντ’ αυτών των δια­τά­ξε­ων, προ­ω­θή­θη­κε μια αρκε­τά πιο αόρι­στη δια­τύ­πω­ση. Το κεί­με­νο ανα­φέ­ρει πως το κρά­τος «βλέ­πει την ανά­πτυ­ξη των εβραϊ­κών οικι­σμών ως εθνι­κή αξία» και άρα θα «ενερ­γή­σει για να ενθαρ­ρύ­νει και να προ­ω­θή­σει την εγκα­θί­δρυ­σή τους».

Ακό­μη και μετά τις τρο­πο­ποι­ή­σεις των πιο επί­μα­χων δια­τυ­πώ­σε­ων όμως, οι επι­κρι­τές της δεξιάς ισραη­λι­νής κυβέρ­νη­σης επι­ση­μαί­νουν πως ο νόμος θα βαθύ­νει κι άλλο το αίσθη­μα απο­ξέ­νω­σης της αρα­βι­κής μειονότητας.

«Σας ανα­κοι­νώ­νω με σοκ και θλί­ψη τον θάνα­το της δημο­κρα­τί­ας», δήλω­σε ο Άχμεντ Τίμπι, άρα­βας κοι­νο­βου­λευ­τι­κός, σε δημοσιογράφους.

Ο Νετα­νιά­χου υπε­ρα­σπί­ζε­ται τον νόμο. «Θα συνε­χί­σου­με να εγγυώ­με­θα τα αστι­κά δικαιώ­μα­τα στη δημο­κρα­τία του Ισρα­ήλ, αλλά η πλειο­ψη­φία έχει επί­σης δικαιώ­μα­τα και η πλειο­ψη­φία απο­φα­σί­ζει», δήλω­σε την περα­σμέ­νη εβδομάδα.

«Η από­λυ­τη πλειο­ψη­φία θέλει να εξα­σφα­λι­στεί ο εβραϊ­κός χαρα­κτή­ρας του κρά­τους μας για γενε­ές και γενε­ές», πρόσθεσε.

Η αρα­βι­κή μειο­νό­τη­τα στο Ισρα­ήλ απο­τε­λεί­ται κυρί­ως από από­γο­νους των Παλαι­στί­νιων που παρέ­μει­ναν στη γη τους παρά τη σύγκρου­ση μετα­ξύ των Αρά­βων και των Εβραί­ων που κορυ­φώ­θη­κε με τον πόλε­μο του 1948 αμέ­σως μετά την εγκα­θί­δρυ­ση του κρά­τους. Εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες άλλοι Παλαι­στί­νοι εξα­να­γκά­στη­καν να εγκα­τα­λεί­ψουν τα σπί­τια τους ή έφυ­γαν για να σωθούν.

Όσοι παρέ­μει­ναν θεω­ρη­τι­κά απο­λαύ­ουν ίσα δικαιώ­μα­τα βάσει του νόμου, αλλά τονί­ζουν πως αντι­με­τω­πί­ζουν συνε­χείς δια­κρί­σεις, κατώ­τε­ρης στάθ­μης δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες, άδι­κη κατα­νο­μή πόρων για την παι­δεία, την υγεία, τη στέγη.

Στη Μαα­λότ Ταρ­σί­χα, έναν δήμο στο βόρειο Ισρα­ήλ που δημιουρ­γή­θη­κε με την ένω­ση της εβραϊ­κής πόλης Μαα­λότ και της αρα­βι­κής πόλης Ταρ­σί­χα, το κυρί­αρ­χο αίσθη­μα μετα­ξύ των περισ­σό­τε­ρων Αρά­βων ήταν η οργή.

«Νομί­ζω ότι αυτός είναι ένας ρατσι­στι­κός νόμος από μια ακρο­δε­ξιά κυβέρ­νη­ση που θεσπί­ζει ριζο­σπα­στι­κούς νόμους και φυτεύ­ει τον σπό­ρο για να δημιουρ­γη­θεί ένα κρά­τος απαρτ­χάιντ», σχο­λί­α­σε ο για­τρός Μπα­σάμ Μπι­σά­ρα, 71 ετών.

«Ο σκο­πός αυτού του νόμου είναι (να εφαρ­μο­στεί) μια πολι­τι­κή δια­κρί­σε­ων. Θέλουν να ξεφορ­τω­θούν τους Άρα­βες εντε­λώς», υπο­στή­ρι­ξε ο Γιού­σεφ Φαράζ, 53 ετών, από το κοντι­νό χωριό Γιά­νουχ, όπου κατοι­κούν κυρί­ως Δρού­ζοι. «Οι Ισραη­λι­νοί θέλουν να κατα­στρέ­ψουν όλες τις αρα­βι­κές θρη­σκεί­ες», πρό­σθε­σε ο ίδιος.

Το Adalah, το νομι­κό κέντρο για τα δικαιώ­μα­τα της αρα­βι­κής μειο­νό­τη­τας στο Ισρα­ήλ, χαρα­κτή­ρι­σε τον νόμο αυτό μια από­πει­ρα να επι­βλη­θεί «η ανω­τε­ρό­τη­τα μιας εθνο­τι­κής ομά­δας», διά της προ­ώ­θη­σης «ρατσι­στι­κών πολιτικών».