Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κεντρική Μακεδονία: Πιστή στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική η διοίκηση Τζιτζικώστα

H «Λαϊκή Συσπείρωση» Κεντρικής Μακεδονίας για τον ετήσιο απολογισμό της περιφερειακής αρχής.

«Οι εκλεγ­μέ­νοι περι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι με τη “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” και τη χρο­νιά που πέρα­σε, στη­ρί­ξα­με στην πρά­ξη όλα τα δίκαια αιτή­μα­τα και τους αγώ­νες λαού της περιο­χής για ουσια­στι­κά μέτρα απέ­να­ντι στην παν­δη­μία, για τη στή­ρι­ξη του εισο­δή­μα­τος απέ­να­ντι στην ακρί­βεια, για την ανα­βάθ­μι­ση της ποιό­τη­τας ζωής», επι­ση­μαί­νει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, για τον ετή­σιο απο­λο­γι­σμό της περι­φε­ρεια­κής αρχής, προ­σθέ­το­ντας πως «κατα­θέ­σα­με πλή­θος προ­τά­σε­ων και Επε­ρω­τή­σε­ων και κάνα­με παρεμ­βά­σεις για μια σει­ρά κρί­σι­μα ζητή­μα­τα που αφο­ρούν τις υπη­ρε­σί­ες της Περι­φέ­ρειας Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, υπο­δο­μές (αντι­πλημ­μυ­ρι­κά κλπ.), προ­στα­σία περι­βάλ­λο­ντος, Υγεία, ενη­με­ρώ­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να τον λαό της περιοχής».

Τονί­ζει, επί­σης, πως ο ετή­σιος απο­λο­γι­σμός «δεν συνι­στά μια ουσια­στι­κή δια­δι­κα­σία εξέ­τα­σης των προ­βλη­μά­των στην ΠΚΜ αλλά μια επι­κοι­νω­νια­κού τύπου προ­βο­λή των πεπραγ­μέ­νων της διοί­κη­σης» ‚λέγο­ντας πως «η προ­σπά­θεια δια­μόρ­φω­σης μιας “εικο­νι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας” για μια Περι­φέ­ρεια που δήθεν “αλλά­ζει προς όφε­λος των πολι­τών της” με την απα­ρίθ­μη­ση απο­σπα­σμα­τι­κών και ανε­παρ­κών έργων και υπο­δο­μών, καταρ­ρέ­ει στο έδα­φος της σκλη­ρής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που αντι­με­τω­πί­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα στην περιο­χή της Κεντρι­κής Μακεδονίας».

Άλλω­στε, ανα­φέ­ρει, η διοί­κη­ση της Περι­φέ­ρειας «είχε όλο το χρό­νο αν ήθε­λε να οργα­νώ­σει θεμα­τι­κές συζη­τή­σεις για κάθε Περι­φε­ρεια­κή Ενό­τη­τα ή π.χ. για την αντι­πλημ­μυ­ρι­κή προ­στα­σία, να απα­ντή­σει έγκαι­ρα σε Επε­ρω­τή­σεις της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” που βάζουν στο επί­κε­ντρο τις τρα­γι­κές ελλεί­ψεις σε υπο­δο­μές, την υπο­στε­λέ­χω­ση και ανε­πάρ­κεια των υπη­ρε­σιών της Περι­φέ­ρειας, άλλα σημα­ντι­κά κοι­νω­νι­κά προβλήματα».

Υπο­γραμ­μί­ζει πως «η διοί­κη­ση της ΠΚΜ σε όλα τα κρί­σι­μα ζητή­μα­τα όπως η παν­δη­μία, η ακρί­βεια, τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, το επί­πε­δο των υπο­δο­μών πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, η προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος, στή­ρι­ξε και εφάρ­μο­σε μια πολι­τι­κή που όχι μόνο δεν λύνει, αλλά διο­γκώ­νει τα προ­βλή­μα­τα» και προ­σθέ­τει ότι «οι Περι­φέ­ρειες, έτσι κι αλλιώς, είναι τμή­μα του εχθρι­κού απέ­να­ντι στο λαό και ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κού για την προ­στα­σία της ανθρώ­πι­νης ζωής αστι­κού κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού. Είναι μέρος του προ­βλή­μα­τος και όχι της λύσης του».

Έτσι, κάνει σαφές πως «συνο­λι­κά κρί­νε­ται πάνω από όλα από το γεγο­νός ότι συμ­φω­νεί και στη­ρί­ζει την αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή, τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ, έναν δρό­μο ανά­πτυ­ξης που έχει ως βασι­κό κρι­τή­ριο τη στή­ρι­ξη της κερ­δο­φο­ρί­ας των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Σε αυτό το πλαί­σιο δημιουρ­γού­νται νέα και οξύ­νο­νται προ­βλή­μα­τα για τη μεγά­λη κοι­νω­νι­κή πλειο­ψη­φία. Ταυ­τό­χρο­να δεν διεκ­δι­κεί στην πρά­ξη ως όφει­λε την απα­ραί­τη­τη χρη­μα­το­δό­τη­ση και στε­λέ­χω­ση των υπηρεσιών».

Επι­πλέ­ον τονί­ζει πως «στα παρα­πά­νω κρί­σι­μα ζητή­μα­τα έχει την ουσια­στι­κή συμ­φω­νία των “Κοι­τά­με Μπρο­στά” του κ. Γιαν­νού­λη (ΣΥΡΙΖΑ), των “Πρά­ξε­ων για τη Μακε­δο­νία” (ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ) του κ. Παπα­στερ­γί­ου, άλλων παρα­τά­ξε­ων, αλλά και της ναζι­στι­κής ΧΑ και των “ορφα­νών” της που έχουν προ­σχω­ρή­σει στο μόρ­φω­μα του κατα­δι­κα­σμέ­νου Κασιδιάρη».

Κατα­λή­γο­ντας υπεν­θυ­μί­ζει πως η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» στή­ρι­ξε ένα μαχη­τι­κό πλαί­σιο διεκ­δί­κη­σης με κρι­τή­ριο τις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, για χρη­μα­το­δό­τη­ση και προ­σλή­ψεις στην Περι­φέ­ρεια, για έργα πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, αντι­πλημ­μυ­ρι­κά και άλλα, για προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος και βελ­τί­ω­ση των όρων ζωής με αιχ­μή την αντι­με­τώ­πι­ση της βιο­μη­χα­νι­κής ρύπαν­σης — δυσο­σμί­ας, για άμε­ση παύ­ση της καύ­σης απορ­ριμ­μά­των και δια­χεί­ρι­σή τους με ολο­κλη­ρω­μέ­να κρι­τή­ρια. Ακό­μα για επέ­κτα­ση και ανά­πτυ­ξη ελεύ­θε­ρων χώρων με δια­σφα­λι­σμέ­νη χρη­μα­το­δό­τη­ση, χωρίς αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα, άμε­σα μέτρα βελ­τί­ω­σης της τρα­γι­κής κατά­στα­σης στις αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες, επε­κτά­σεις του Μετρό κ.ά. Και φυσι­κά για έργα στή­ρι­ξης της αγρο­τι­κής κτη­νο­τρο­φι­κής παρα­γω­γής με εγγειο­βελ­τιω­τι­κά, απο­στραγ­γι­στι­κά, αρδευ­τι­κά, αγρο­τι­κής οδο­ποι­ί­ας κ.ά.

Κατα­λή­γο­ντας ξεκα­θα­ρί­ζει πως «σε αυτό το δρό­μο συνε­χί­ζου­με και θα κατα­βά­λου­με όλες μας τις δυνά­μεις τόσο για την άμε­ση βελ­τί­ω­ση της κατά­στα­σης και την άμβλυν­ση των προ­βλη­μά­των όσο και για μια άλλη προ­ο­πτι­κή με ριζι­κές αλλα­γές σε επί­πε­δο εξου­σί­ας και οικο­νο­μί­ας. Ριζι­κές αλλα­γές που θα επι­τρέ­ψουν όχι μόνο την ολο­κλη­ρω­μέ­νη αντι­με­τώ­πι­ση των προ­βλη­μά­των που αντι­με­τω­πί­ζου­με, αλλά και την κατο­χύ­ρω­ση ενός πολύ ανώ­τε­ρου επι­πέ­δου ζωής σύμ­φω­να με τις δυνα­τό­τη­τες του 21ου αιώνα».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο