Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν — Η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα όλων των εποχών

Στις 16 Δεκεμ­βρί­ου 1770 γεν­νιέ­ται στη Βόν­νη της Γερ­μα­νί­ας ο Λού­ντ­βιχ Βαν Μπε­τό­βεν, ο μεγα­λύ­τε­ρος ίσως μου­σουρ­γός όλων των εποχών. 

Από το 1792 έζη­σε στη Βιέν­νη, όπου μελέ­τη­σε με πολ­λούς δασκά­λους, ανά­με­σά τους και τον Χάι­ντν, και έδω­σε συναυ­λί­ες σαν πια­νί­στας. Προ­σβλή­θη­κε, όμως, νωρίς από πάθη­ση των αυτιών και βαθ­μιαία έχα­σε την ακοή του. Έτσι, δεν άκου­σε ποτέ τις τελευ­ταί­ες του συν­θέ­σεις, όπως η Συμ­φω­νία αρ. 9. 

Υπήρ­ξε από τους πρώ­τους σημα­ντι­κούς συν­θέ­τες, που με το έργο τους εκφρά­ζουν την προ­σω­πι­κό­τη­τα, τα βιώ­μα­τα και το πεπρω­μέ­νο τους. Έγρα­ψε πάνω από εκα­τό περί­φη­μα έργα (2 λει­τουρ­γί­ες, 9 συμ­φω­νί­ες, 4 εισα­γω­γές, 7 κον­σέρ­τα, 1 όπε­ρα, 32 σονά­τες για πιά­νο, 10 για βιο­λί, 5 για βιο­λον­τσέ­λο κλπ.). Ο Μπε­τό­βεν ήταν άνθρω­πος με ελεύ­θε­ρες και προ­ο­δευ­τι­κές ιδέες. 

Η Γαλ­λι­κή Επα­νά­στα­ση του 1789 άσκη­σε σημα­ντι­κή επί­δρα­ση στο έργο του. Η συμ­φω­νία του αριθ. 9 είναι το δια­ση­μό­τε­ρο έργο της κλα­σι­κής μου­σι­κής. Η «Ενά­τη» κατα­λή­γει σε ένα χορω­δια­κό φινά­λε, βασι­σμέ­νο στο ποί­η­μα «Ωδή στη χαρά» του μεγά­λου Γερ­μα­νού Φρί­ντριχ φον Σίλερ. Όπως και στην όπε­ρά του «Φιντέ­λιο» και σε πολ­λά άλλα έργα του, έτσι και στην «Ενά­τη», απει­κο­νί­ζε­ται το όρα­μα της ελευ­θε­ρί­ας και της κοι­νω­νι­κής αρμονίας.

Πέθα­νε στις 26 Μαρ­τί­ου 1827 στη Βιέννη.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο