Μαύρες… ράχες

Πριν ξεκι­νή­σει επί­ση­μα η νέα αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δος (1η Μάη) και με τις πρώ­τες δασι­κές πυρ­κα­γιές να έχουν κατα­κά­ψει ήδη χιλιά­δες στρέμ­μα­τα δάσους, άρχι­σε το γνω­στό «μασα­ζά­κι» από τα κυβερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη και τα παπα­γα­λά­κια τους, για την «κλι­μα­τι­κή κρί­ση» που δεί­χνει ξανά τα δόντια της, για το «δύσκο­λο καλο­καί­ρι» που μας περι­μέ­νει και βέβαια για την «ατο­μι­κή ευθύ­νη», που θα κρί­νει το τελι­κό μέγε­θος της κατα­στρο­φής. Κανείς τους δεν λέει βέβαια ότι η αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δος ξεκι­νά­ει με του­λά­χι­στον 4.000 ελλεί­ψεις σε πυρο­σβέ­στες, με τερά­στια κενά σε μέσα πυρό­σβε­σης και, το κυριό­τε­ρο, με το γνω­στό «πάμε κι όπου βγει» …σχέ­διο πρό­λη­ψης από από την κυβέρ­νη­ση και το κρά­τος. Δεν είναι τυχαίο ότι στα Πιέ­ρια Όρη η φωτιά έκαι­γε για μέρες «βιο­μά­ζα» που έχει συσ­σω­ρευ­τεί στο έδα­φος εδώ και δεκα­ε­τί­ες, αφού καμιά μέρι­μνα δεν υπάρ­χει για τον καθα­ρι­σμό, την προ­λη­πτι­κή προ­στα­σία και την ολο­κλη­ρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση των δασών με ευθύ­νη του κράτους.