Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μ. Σελέκος: Όλα τα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς, χωρίς τροφεία, με μόνιμο προσωπικό (Συνέντευξη)

Στην ΕΡΤopen και στην εκπο­μπή Ατέ­χνως μίλη­σε ο δήμαρ­χος Χαϊ­δα­ρί­ου Μιχά­λης Σελέ­κος για τους παι­δι­κούς σταθ­μούς. Ο κ. Σελέ­κος επι­σή­μα­νε ότι το σημα­ντι­κό­τε­ρο είναι αίτη­μα όλα τα παι­διά να έχουν πρό­σβα­ση σε παι­δι­κούς σταθ­μούς, χωρίς τρο­φεία και με το ανα­γκαίο μόνι­μο προ­σω­πι­κό. Εστί­α­σε επί­σης στο πόσο σημα­ντι­κή είναι η προ­σχο­λι­κή αγω­γή στην ισόρ­ρο­πη ανά­πτυ­ξη του παι­διού και γι΄αυτό στο Δήμο Χαϊ­δα­ρί­ου βασι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα κάθε χρό­νο είναι να εξα­σφα­λι­στεί η δυνα­τό­τη­τα να απορ­ρο­φη­θούν όλα τα παι­διά. Υπήρ­ξε σχε­τι­κή μέρι­μνα από το δήμο να υπάρ­χουν παι­δι­κοί σταθ­μοί και το ανα­γκαίο προσωπικό.

«Χρό­νια τώρα ζω την αγω­νία των γονιών που προ­σπα­θούν να ικα­νο­ποι­ή­σουν, αυτό το δικαί­ω­μα που έχουν όλοι, να στεί­λουν τα παι­δά­κια τους δηλα­δή στους παι­δι­κούς σταθ­μούς, να γίνε­ται παι­χνί­δι στα χέρια και κυβερ­νή­σε­ων και δημο­τι­κών αρχών, και τελι­κά να περ­νά και­ρός μέχρι να δουν οι οικο­γέ­νειες αν τα παι­δά­κια τους θα πάνε στον παι­δι­κό σταθ­μό ή όχι.

Εγώ ξεκι­νώ από μια αρχή, ότι πρέ­πει όλα τα παι­δά­κια να πηγαί­νουν στους παι­δι­κούς σταθ­μούς,. χωρίς απο­κλει­σμούς, χωρίς να μπαί­νουν διά­φο­ρα ζητή­μα­τα με Vaoucher ή με εισο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια, αν είναι άνερ­γοι γονείς ή όχι. Όλες οι οικο­γέ­νειες έχουν το δικαί­ω­μα να στέλ­νω το παι­δά­κι τους στους παι­δι­κούς σταθ­μούς. Κάτι που δυστυ­χώς το στε­ρού­νται όλα αυτά τα χρόνια.

Καυ­χιό­νταν οι κυβερ­νώ­ντες ότι φέτος δε θα μεί­νουν πολ­λές χιλιά­δες παι­διά απ’ έξω, παί­ζουν με διά­φο­ρους αριθ­μούς, 30 χιλ., 40 χιλ., λες κι αυτές δεν είναι ανθρώ­πι­νες ζωές, πίσω από κάθε παι­δά­κι δεν κρύ­βε­ται μια οικο­γέ­νεια που δίνει τον καθη­με­ρι­νό της αγώ­να για να τα βγά­λει πέρα, και αυτή τη στιγ­μή δεν υπάρ­χει άλλη δυνα­τό­τη­τα, μια οικο­γέ­νεια αν δεν πάει το παι­δά­κι της στον παι­δι­κό σταθ­μό να το αφή­σει κάπου αλλού. Ή θα πρέ­πει να προ­σφύ­γει σε κάποιες ακρι­βές λύσεις που οι περισ­σό­τε­ροι βέβαια δεν έχουν τη δυνα­τό­τη­τα, ή να αφή­σουν το παι­δά­κι τους στο σπί­τι αν υπάρ­χει μια για­γιά ή ένας παπ­πούς. Με ό,τι αυτό σημαί­νει βέβαια για την ανά­πτυ­ξη την ισόρ­ρο­πη και την καλ­λιέρ­γεια της προ­σω­πι­κό­τη­τας του παι­διού, ό,τι παίρ­νει το παι­δί στην προ­σχο­λι­κή ηλι­κία και είναι πάρα πολ­λά σημα­ντι­κά στοι­χεία που δια­μορ­φώ­νουν την προ­σω­πι­κό­τη­τά του. Κοι­νω­νι­κο­ποιεί­ται το παι­δί, απο­κτά παρέ­ες, μαθαί­νει πάρα πολ­λά πράγ­μα­τα.  Βγαί­νει από αυτό το στε­νό κύκλο της οικο­γέ­νειας, την οποία βέβαια αυτή τη φρο­ντί­δα η οικο­γέ­νεια τη δίνει τις υπό­λοι­πες ώρες. Και πρέ­πει να υπάρ­χει κι αυτό.

Τα στοι­χεία είναι γνω­στά πια, δημο­σιο­ποιού­νται, θα μεί­νουν του­λά­χι­στον 30–40 χιλιά­δες παι­διά εκτός παι­δι­κών σταθ­μών και φέτος.

Εμείς στο δήμο μας, αυτή τη στιγ­μή και με την εικό­να την οποία έχου­με, θα πάρου­με όλα τα παι­δά­κια και μέσω ΕΣΠΑ και όλα τα παι­δά­κια που έχουν κάνει αιτή­σεις. και αυτό οφεί­λε­ται στο ότι έχου­με αυτή τη στιγ­μή παι­δι­κούς σταθ­μούς, έχου­με φρο­ντί­σει να έχου­με προ­σω­πι­κό για τους παι­δι­κούς σταθ­μούς. Δηλα­δή υπάρ­χουν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να φιλο­ξε­νή­σου­με όλα τα παι­διά. Αυτό όμως δε σημαί­νει τίπο­τα με το συνο­λι­κό πρό­βλη­μα που αντι­με­τω­πί­ζουν οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες, και αυτό είναι το σημα­ντι­κό, να μπει ένα τέλος σε αυτή την ομη­ρεία όλων αυτών των οικο­γε­νειών που δεν έχουν πρό­σβα­ση στο δημό­σιο παι­δι­κό σταθ­μό. Αυτό μπο­ρεί να γίνει ως εξής: Να δημιουρ­γη­θούν παι­δι­κοί σταθ­μοί σε όλους τους δήμους. Μιλά­με για χιλιά­δες ανέρ­γους οικο­δό­μους, μηχα­νι­κούς, βρε­φο­νη­πιο­κό­μους, καθα­ρί­στριες, μαγεί­ρους, που θα μπο­ρού­σαν, αν γίνο­νταν οι παι­δι­κοί σταθ­μοί αυτό­μα­τα να δου­λέ­ψουν πολ­λές χιλιά­δες άνθρω­ποι. Δεύ­τε­ρο και πολύ σημα­ντι­κό για εμάς, είναι αδια­νό­η­το να μπαί­νουν τρο­φεία στους παι­δι­κούς σταθ­μούς. Είναι ένα σοβα­ρό θέμα που δεν ανα­δει­κνύ­ε­ται ιδιαί­τε­ρα, αλλά δεν μπο­ρού­με σήμε­ρα να μιλά­με για επι­βο­λή τρο­φεί­ων. Δηλα­δή, για να πάει μια οικο­γέ­νεια το παι­δά­κι της στον παι­δι­κό σταθ­μό να πλη­ρώ­νει 50, 100, 200 ευρώ το μήνα. Άρα παράλ­λη­λα θα πρέ­πει να γίνει και αγώ­νας για την κατάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων στους παι­δι­κούς σταθ­μούς. Δηλα­δή, γεν­ναία χρη­μα­το­δό­τη­ση από την πολι­τεία, δημιουρ­γία νέων παι­δι­κών σταθ­μών, πρό­σλη­ψη μόνι­μου προ­σω­πι­κού που είναι απα­ραί­τη­το για να λει­τουρ­γή­σουν οι παι­δι­κοί σταθ­μοί, και βέβαια κατάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων για να έχουν δικαί­ω­μα όλα τα παι­διά να είναι στους παι­δι­κούς σταθμούς.

Σε αρκε­τούς δήμους είναι πολύ δύσκο­λο να απορ­ρο­φη­θούν όλα τα παι­διά για­τί αν δεν υπάρ­χουν υπο­δο­μές, είναι πολύ δύσκο­λο να φτιά­ξεις μέσα σε μικρό διά­στη­μα πολ­λές υπο­δο­μές. Πάντως αν υπάρ­χει ένας σχε­δια­σμός, δηλα­δή εμείς προ­σπα­θή­σα­με, φτιά­ξα­με έναν και­νού­ριο παι­δι­κό σταθ­μό, λει­τούρ­γη­σε, πήρα­με προ­σω­πι­κό, ο σταθ­μός εξο­πλί­στη­κε. Προ­σπα­θή­σα­με αντί να πάνε κάπου αλλού τα χρή­μα­τα να τα κατευ­θύ­νου­με για τη λει­τουρ­γία του παι­δι­κού σταθ­μού για να καλύ­ψου­με ανά­γκες. Δηλα­δή, είναι και θέμα προ­σα­να­το­λι­σμού του δήμου, είναι και θέμα της πολι­τεί­ας, το πώς ενι­σχύ­ει αυτές τις προσπάθειες.

Για παρά­δειγ­μα η κ. Φωτί­ου πριν από μερι­κούς μήνες μέσω κάποιου προ­γράμ­μα­τος χρη­μα­το­δο­τεί από 50 μέχρι 75 χιλιά­δες κάποιους δήμους για να κάνουν κάποια τμή­μα­τα σε παι­δι­κούς σταθ­μούς. Πρώ­τον μπαί­νουν τερά­στια γρα­φειο­κρα­τι­κά προ­βλή­μα­τα που δε λύνο­νται εύκο­λα και , δεύ­τε­ρον, δεν μπο­ρείς με 50 χιλιά­δες να κάνεις τμή­μα­τα βρε­φο­νη­πια­κών σταθ­μών. Αυτά είναι ψίχου­λα και χρη­σι­μο­ποιεί­ται και σαν άλλο­θι, ότι εγώ σας δίνω, φτιάξ­τε, αλλά στην ουσία να μην μπο­ρεί­τε να τους φτιάξετε.

Και κάτι ακό­μη, όλη αυτή η κατά­στα­ση που υπάρ­χει σήμε­ρα οδη­γεί χιλιά­δες παι­διά στους ιδιω­τι­κούς παι­δι­κούς σταθ­μούς. Όπως γίνε­ται αυτή τη στιγ­μή μέσω Vaucher αν δεν βρουν οι γονείς παι­δι­κό σταθ­μό δημό­σιο ή δημο­τι­κό που να δώσουν το Vaucher και να πάρει ο δήμος το παι­δά­κι τους τότε οδη­γεί­ται στον ιδιω­τι­κό παι­δι­κό σταθ­μό. Δηλα­δή, όλη αυτή η προ­σπά­θεια είναι και μια προ­σπά­θεια ενί­σχυ­σης των ιδιω­τι­κών παι­δι­κών σταθ­μών. Όπως επί­σης και η μη πρό­σλη­ψη μόνι­μου προ­σω­πι­κού στους παι­δι­κούς σταθ­μούς οδη­γεί στη δημιουρ­γία είτε ΚΟΙΝΣΕΠ είτε να μπουν ΜΚΟ είτε να έχεις βρε­φο­νη­πι­κό­μους και προ­σω­πι­κό που θα τους παίρ­νεις με πολύ μικρές χρο­νι­κά σχέ­σεις εργα­σί­ας, που αυτό κατα­λα­βαί­νε­τε τι σημαί­νει όταν μέσα στη διάρ­κεια του χρό­νου, όταν παίρ­νεις με δίμη­νο ή πεντά­μη­νο ένα παι­δα­γω­γό, τι σημαί­νει αυτό για το παι­δί. Να αλλά­ζει μέσα στη διάρ­κεια του χρό­νου δύο και τρεις εκπαιδευτικούς.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο