Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νάκμπα, Εurovision… ένας λαός αποδεκατίζεται

Αρι­στε­ρά, «ελεύ­θε­ρος σκο­πευ­τής» στο πανη­γύ­ρι των πιθή­κων, σε μια Ευρώ­πη αξιο­λύ­πη­των πολι­τών. Στό­χος η δημιουρ­γία τετε­λε­σμέ­νων.

Δεξιά, ένας από τους χιλιά­δες δια­δη­λω­τές των τελευ­ταί­ων ημε­ρών στη Γάζα. Για το δικαί­ω­μα να ξυπνούν το πρωί και να μην ανη­συ­χούν ποιο μέλος της οικο­γέ­νειάς τους θα πεθά­νει στη διάρ­κεια της ημέ­ρας (είτε από σφαί­ρα ελεύ­θε­ρου σκο­πευ­τή είτε από την έλλει­ψη στοι­χειω­δών εξαι­τί­ας του εξο­ντω­τι­κού απο­κλει­σμού που επι­βάλ­λει το κρά­τος δολοφόνο)

Ένας λαός απο­δε­κα­τί­ζε­ται, χρό­νια τώρα. Κι όμως ακα­τά­βλη­τος διεκ­δι­κεί το δικαί­ω­μα να ζει στον τόπο που γεν­νή­θη­κε, ελεύ­θε­ρος και με αξιοπρέπεια.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο