Ν. Αμπατιέλος: Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη απάντηση στη βαρβαρότητα που ζει ο λαός και η νεολαία

Δεσμευό­μα­στε να κάνου­με ό,τι περ­νά­ει από το χέρι μας για να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας της νεο­λαί­ας στην Ελλά­δα για τα δικαιώ­μα­τά της, για τη νίκη της εργα­τι­κής τάξης, για τον σοσια­λι­σμό, τόνι­σε ο απερ­χό­με­νος γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπα­τιέ­λος, στην εισή­γη­σή του προς το 12ο Συνέ­δριο της ΚΝΕ, οι εργα­σί­ες του οποί­ου άρχι­σαν σήμε­ρα το από­γευ­μα στον Περισ­σό με σύν­θη­μα: «Πιο πολ­λοί και πιο ικα­νοί, ανοί­γου­με τον δρό­μο για το πραγ­μα­τι­κά σύγ­χρο­νο και νέο, για έναν κόσμο ‘στο μπόι των ονεί­ρων και των ανθρώ­πων’, τον σοσιαλισμό!».

Την έναρ­ξη των εργα­σιών του συνε­δρί­ου παρα­κο­λού­θη­σε πλή­θος προ­σκε­κλη­μέ­νων, ανά­με­σά τους βετε­ρά­νοι του ΚΚΕ, άνθρω­ποι των τεχνών, των γραμ­μά­των του αλη­τι­σμού, συν­δι­κα­λι­στές, από­στρα­τοι αξιω­μα­τι­κοί των ενό­πλων δυνά­με­ων και των σωμά­των ασφα­λεί­ας, οι πρέ­σβεις της Κού­βας και του Βιετ­νάμ, ο επι­τε­τραμ­μέ­νος της Βενε­ζου­έ­λας, εκπρό­σω­πος της Πρε­σβεί­ας της Παλαι­στί­νης και οι δήμαρ­χοι Πάτρας, Πετρού­πο­λης, Και­σα­ρια­νής και Χαϊ­δα­ρί­ου. Τις εργα­σί­ες παρα­κο­λου­θεί πολυ­με­λής αντι­προ­σω­πεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επι­κε­φα­λής τον γενι­κό γραμ­μα­τέα της, Δημή­τρη Κουτσούμπα.

Επί­σης, το προ­ε­δρείο του συνε­δρί­ου καλω­σό­ρι­σε τις 30 αντι­προ­σω­πεί­ες Κομ­μου­νι­στι­κών Νεο­λαιών και αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων Νεο­λαί­ας από όλο τον κόσμο που συμ­με­τέ­χουν στο συνέ­δριο (ανά­με­σά τους και η κυπρια­κή ΠΟΔΝ με τον πρό­ε­δρό της), καθώς και τους αντι­προ­σώ­πους της ΠΣΟ που παρα­βρέ­θη­καν στην εκδή­λω­ση της έναρ­ξης, ενώ στην αίθου­σα αντή­χη­σε το σύν­θη­μα «στον ιμπε­ρια­λι­σμό καμιά υπο­τα­γή — η μόνη υπερ­δύ­να­μη είναι οι λαοί».

«Δεσμευό­μα­στε ότι με όλες μας τις δυνά­μεις συνε­χί­ζου­με την προ­σπά­θεια στο πλευ­ρό του Κόμ­μα­τός μας για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος σε επα­να­στα­τι­κή βάση» τόνι­σε ο Ν. Αμπατιέλος.

«Ο σοσια­λι­σμός είναι η μόνη απά­ντη­ση στη βαρ­βα­ρό­τη­τα που ζει ο λαός και η νεο­λαία, είναι το πραγ­μα­τι­κά σύγ­χρο­νο και νέο. Η απε­λευ­θέ­ρω­ση των σύγ­χρο­νων δυνα­το­τή­των της κοι­νω­νί­ας μπο­ρεί να γίνει μόνο με την κατάρ­γη­ση της καπι­τα­λι­στι­κής ιδιο­κτη­σί­ας, την ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας της, την εδραί­ω­ση της εργα­τι­κής εξου­σί­ας» υπογράμμισε.

Ο απερ­χό­με­νος γραμ­μα­τέ­ας, δήλω­σε επί­σης για μια ακό­μη φορά, από το βήμα του 12ου Συνε­δρί­ου, την αλλη­λεγ­γύη της ΚΝΕ στο λαό της Βενε­ζου­έ­λας, «έναν λαό που είναι στο επί­κε­ντρο της προ­ώ­θη­σης αιμα­το­βαμ­μέ­νων ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχεδίων».

Τόνι­σε ότι η ΚΝΕ φθά­νει στο συνέ­δριό της με αυτο­πε­ποί­θη­ση ως Νεο­λαία του ΚΚΕ και έτοι­μη να αντα­πο­κρι­θεί στις προ­κλή­σεις της επο­χής μας, έχο­ντας ως οδη­γό το σύγ­χρο­νο επα­να­στα­τι­κό Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ, τις απο­φά­σεις του 20ου συνε­δρί­ου του, τα συμπε­ρά­σμα­τα από τη μελέ­τη της ιστο­ρί­ας του κόμ­μα­τος, την από­φα­ση της Πανελ­λα­δι­κής Συν­διά­σκε­ψης για τη Νεο­λαία και συνο­λι­κά τις επε­ξερ­γα­σί­ες του κόμματος.

Ο Ν. Αμπα­τιέ­λος ανα­φέρ­θη­κε στην πλού­σια 4μηνη προ­συ­νε­δρια­κή δρα­στη­ριό­τη­τα της ΚΝΕ, και τόνι­σε ότι οι στό­χοι είναι «ΚΝΕ πιο μαζι­κή, πιο γερή πολι­τι­κά, ιδε­ο­λο­γι­κά, οργα­νω­τι­κά για να γίνου­με πιο ικα­νοί να αντα­πο­κρι­θού­με στις σύγ­χρο­νες, σύν­θε­τες ανά­γκες του ταξι­κού αγώνα».

Είπε, ότι παρά τα λεγό­με­να της κυβέρ­νη­σης «τα μέτρα των τελευ­ταί­ων χρό­νων έχουν αφή­σει ανε­ξί­τη­λη σφρα­γί­δα στις ζωές και στο μέλ­λον των νέων της χώρας μας», ενώ και «οι όποιοι ελιγ­μοί κάνει προ­ε­κλο­γι­κά η κυβέρ­νη­ση και ως απο­τέ­λε­σμα της αγω­νι­στι­κής διεκ­δί­κη­σης και δρά­σης του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, που δεν θα πει ‘κι ευχα­ρι­στώ’, δεν μπο­ρούν να συγκρι­θούν με τις απώ­λειες που είχαν και θα έχουν οι εργα­ζό­με­νοι, δεν αναι­ρούν την ουσία της πολι­τι­κής της».

Είπε ότι η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση παί­ζει πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην προ­ώ­θη­ση των αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, έχο­ντας μετα­τρέ­ψει τη χώρα σε αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κή βάση και ευρι­σκό­με­νη στην πρώ­τη γραμ­μή για την ΝΑΤΟϊ­κή ολο­κλή­ρω­ση των Δ. Βαλ­κα­νί­ων με βασι­κό στοι­χείο τη Συμ­φω­νία των Πρεσπών.

Σημεί­ω­σε ότι η όξυν­ση των αντα­γω­νι­σμών στην περιο­χή, κάνει πιο ισχυ­ρό τον κίν­δυ­νο μιας σύρ­ρα­ξης στην περιο­χή ή ενός γενι­κευ­μέ­νου ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου, και υπο­γράμ­μι­σε ότι το «όχι» των κομ­μου­νι­στών στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο είναι μέρος της πάλης κατά των αιτιών που τον προ­κα­λούν, κατη­γο­ρη­μα­τι­κή κατα­δί­κη του καπι­τα­λι­σμού που τον γεννά».

Ανα­φε­ρό­με­νος στις εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις, είπε ότι μόνο το ΚΚΕ μπο­ρεί να συμ­βά­λει και να εμπνεύ­σει για μαζι­κή συμ­με­το­χή στον αγώ­να για σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα και κάλε­σε τους νέους «να κάνουν τη δια­φο­ρά», ενι­σχύ­ο­ντας στην κάλ­πη το ΚΚΕ, σημειώ­νο­ντας ότι η ενί­σχυ­ση αυτή «είναι η μόνη που σημα­το­δο­τεί ενί­σχυ­ση του αγώ­να για ριζι­κές αλλα­γές στην εξου­σία και στην οικο­νο­μία υπέρ του εργα­ζό­με­νου λαού». Τόνι­σε, επί­σης, ότι «η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ είναι καρ­φί στο μάτι του ναζι­σμού, του ρατσι­σμού και του εθνικισμού».

«Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη αντι­συ­στη­μι­κή ψήφος. Για­τί ανα­δει­κνύ­ει την αλή­θεια χωρίς να υπο­λο­γί­ζει κόστος, για­τί η πρό­τα­σή του για την εργα­τι­κή εξου­σία εκφρά­ζει ό,τι πιο προ­ο­δευ­τι­κό, ανα­τρε­πτι­κό και νέο. Το ΚΚΕ έχει πρό­γραμ­μα, οργά­νω­ση και σχέ­διο, που οδη­γεί σε μία ανώ­τε­ρη οργά­νω­ση της οικο­νο­μί­ας και της κοι­νω­νί­ας» υπογράμμισε.