Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι εκπομπές μεθανίου στην ατμόσφαιρα αυξάνονται για άγνωστο λόγο

Το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα είναι το πιο άφθο­νο «αέριο του θερ­μο­κη­πί­ου» στην ατμό­σφαι­ρα, αλλά το μεθά­νιο το πιο ισχυ­ρό. Οι εκπο­μπές του τελευ­ταί­ου αυξά­νο­νται συνε­χώς τα τελευ­ταία χρό­νια, προ­κα­λώ­ντας ανη­συ­χία στους επι­στή­μο­νες, καθώς συνι­στούν μια πρό­σθε­τη απει­λή που μπο­ρεί να «εκτρο­χιά­σει» τη Συμ­φω­νία του Παρι­σιού για συγκρά­τη­ση της ανό­δου της θερ­μο­κρα­σί­ας και έλεγ­χο της κλι­μα­τι­κής αλλαγής.

Οι ατμο­σφαι­ρι­κές συγκε­ντρώ­σεις του μεθα­νί­ου αυξή­θη­καν ξανά το 2018 κατά 10,77 ppb (μέρη ανά δισε­κα­τομ­μύ­ριο μόρια αέρα), φθά­νο­ντας τα 1.858 ppb και συμ­βάλ­λο­ντας πλέ­ον κατά το ένα έκτο στην παγί­δευ­ση της θερ­μό­τη­τας στη Γη, ένα­ντι των δύο τρί­των που είναι η συμ­βο­λή του διο­ξει­δί­ου του άνθρα­κα, σύμ­φω­να με τα νέα στοι­χεία της Εθνι­κής Υπη­ρε­σί­ας Ωκε­α­νών και Ατμό­σφαι­ρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ.

Όχι μόνο συνε­χί­στη­κε η ανο­δι­κή τάση των τελευ­ταί­ων ετών, αλλά η περυ­σι­νή αύξη­ση υπήρ­ξε η δεύ­τε­ρη υψη­λό­τε­ρη ετή­σια άνο­δος των δύο τελευ­ταί­ων δεκα­ε­τιών. Οι επι­στή­μο­νες δυσκο­λεύ­ο­νται να βρουν μια εξή­γη­ση γι’ αυτή την εξέλιξη.

ο μεθά­νιο «ζει» λιγό­τε­ρο χρό­νο από το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα στην ατμό­σφαι­ρα (γύρω στα εννέα χρό­νια), αλλά είναι πολύ πιο ισχυ­ρό «αέριο του θερ­μο­κη­πί­ου» (κατά περί­που 28 φορές). Προ­έρ­χε­ται τόσο από φυσι­κές-βιο­λο­γι­κές, όσο και από ανθρω­πο­γε­νείς πηγές. Εμφα­νί­ζει αυξη­τι­κή τάση στην ατμό­σφαι­ρα από το 2007, η οποία έχει επι­τα­χυν­θεί κατά την τελευ­ταία πεντα­ε­τία για άγνω­στο λόγο. Μετα­ξύ 2013–2018 οι εκπο­μπές μεθα­νί­ου αυξή­θη­καν κατά 50% περί­που σε σχέ­ση με την προη­γού­με­νη πεντα­ε­τία 2007–2012.

Αν τα επί­πε­δα του μεθα­νί­ου συνε­χί­σουν να αυξά­νουν με αυτό το ρυθ­μό, τότε θα είναι πολύ δύσκο­λο να επι­τευ­χθεί ο στό­χος της Συμ­φω­νί­ας του Παρι­σιού, δηλα­δή να περιο­ρι­σθεί η άνο­δος της θερ­μο­κρα­σί­ας το πολύ στους δύο βαθ­μούς Κελ­σί­ου σε σχέ­ση με τα προ­βιο­μη­χα­νι­κά επί­πε­δα και να κατα­βλη­θεί προ­σπά­θεια η άνο­δος να μην ξεπε­ρά­σει τον ενά­μι­ση βαθ­μό (ήδη έχει αυξη­θεί κατά ένα βαθ­μό), σύμ­φω­να με το New Scientist, την «Ιντι­πέ­ντεντ» και τους «Φαϊ­νάν­σιαλ Τάιμς».

«Το ενο­χλη­τι­κό είναι ότι δεν ξέρου­με ποιες δια­δι­κα­σί­ες ευθύ­νο­νται για την τόσο ταχεία αύξη­ση του μεθα­νί­ου», δήλω­σε ο χημι­κός Εντ Ντλου­γκο­κέν­κι της ΝΟΑΑ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο