Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Ιούνιος του 2019 ήταν ο θερμότερος Ιούνιος παγκοσμίως

Ο Ιού­νιος του 2019 ήταν ο θερ­μό­τε­ρος μήνας Ιού­νιος που κατα­γρά­φη­κε ποτέ παγκο­σμί­ως, ιδί­ως λόγω του πρω­τό­γνω­ρου καύ­σω­να που έπλη­ξε πρό­σφα­τα την Ευρώπη.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ευρω­παϊ­κής υπη­ρε­σί­ας Copernicus για την κλι­μα­τι­κή αλλα­γή, ο υδράρ­γυ­ρος ανέ­βη­κε τον μήνα Ιού­νιο 0,1 βαθ­μό Κελ­σί­ου υψη­λό­τε­ρα σε σύγκρι­ση με το προη­γού­με­νο ρεκόρ του μήνα Ιου­νί­ου (2016), όμως είναι κυρί­ως η Ευρώ­πη που ζεστά­θη­κε, με μια θερ­μο­κρα­σία περί­που 2 βαθ­μών Κελ­σί­ου υψη­λό­τε­ρη από τα φυσιο­λο­γι­κά για την επο­χή επίπεδα.

Ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ καταρ­ρί­φθη­καν την προη­γού­με­νη εβδο­μά­δα σε πολ­λές ευρω­παϊ­κές χώρες, που ασφυ­κτιού­σαν από την αφό­ρη­τη ζέστη λόγω, κυρί­ως, του θερ­μού αέρα από τη Σαχά­ρα. Οι θερ­μο­κρα­σί­ες ξεπέ­ρα­σαν τα φυσιο­λο­γι­κά για την επο­χή επί­πε­δα κατά 10 βαθ­μούς Κελ­σί­ου στη Γερ­μα­νία, τη βόρεια Ισπα­νία, την Ιτα­λία και τη Γαλ­λία, όπου κατα­γρά­φη­κε το από­λυ­το ρεκόρ των 45,9 βαθ­μών Κελ­σί­ου την περα­σμέ­νη Παρασκευή.

Συν­δυά­ζο­ντας δορυ­φο­ρι­κά και ιστο­ρι­κά δεδο­μέ­να, η υπη­ρε­σία Copernicus υπο­λό­γι­σε ότι η θερ­μο­κρα­σία του μήνα Ιου­νί­ου στην Ευρώ­πη ήταν 3 βαθ­μούς Κελ­σί­ου υψη­λό­τε­ρη από τον μέσο όρο το διά­στη­μα 1850–1900.

«Τα δεδο­μέ­να μας κατα­δει­κνύ­ουν ότι οι θερ­μο­κρα­σί­ες στη νοτιο­δυ­τι­κή Ευρώ­πη την περα­σμέ­νη εβδο­μά­δα ήταν αφύ­σι­κα αυξη­μέ­νες» σχο­λί­α­σε ο επι­κε­φα­λής της υπη­ρε­σί­ας Ζαν Νοέλ Τεπό.

«Αν και ήταν πρω­τό­γνω­ρο, είναι πιθα­νόν ότι θα ζήσου­με περισ­σό­τε­ρα τέτοια επει­σό­δια στο μέλ­λον εξαι­τί­ας της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής» συμπλή­ρω­σε ο επιστήμονας.

Η ομά­δα του Copernicus σημεί­ω­σε ότι είναι δύσκο­λο να απο­δο­θεί το εν λόγω ρεκόρ «απευ­θεί­ας» στην κλι­μα­τι­κή αλλα­γή, όμως μια ομά­δα επι­στη­μό­νων που εξέ­τα­σε τον καύ­σω­να στη Γαλ­λία, συμπέ­ρα­νε σήμε­ρα η υπερ­θέρ­μαν­ση του πλα­νή­τη από μόνη της κατέ­στη­σε το φαι­νό­με­νο αυτό «του­λά­χι­στον πέντε φορές πιθα­νό­τε­ρο» σε σύγκρι­ση με το αν ο άνθρω­πος δεν είχε προ­κα­λέ­σει φθο­ρά στο κλίμα.

Η ομά­δα του δικτύ­ου World Weather Attribution είχε ως ανα­φο­ρά τις τρεις δια­δο­χι­κές θερ­μό­τε­ρες ημέ­ρες του Ιού­νιου στη Γαλ­λία, την 26η, 27η, 28η Ιου­νί­ου, με έναν μέσο όρο θερ­μο­κρα­σί­ας στους 27,5 βαθ­μούς Κελ­σί­ου (ο μέσος όρος των θερ­μο­κρα­σιών την ημέ­ρα και τη νύχτα στο σύνο­λο των μητρο­πο­λι­τι­κών εδα­φών» και τα συνέ­κρι­νε με άλλες δια­δο­χι­κές περιό­δους τριών ημε­ρών καύ­σω­να τον Ιού­νιο από το 1901.

Πιο έντονοι καύσωνες

Ένα τέτοιο φαι­νό­με­νο «είναι του­λά­χι­στον πέντε φορές πιθα­νό­τε­ρο εξαι­τί­ας της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής που οφεί­λε­ται στις ανθρώ­πι­νες δρα­στη­ριό­τη­τες και του­λά­χι­στον δέκα φορές πιθα­νό­τε­ρο σε γενι­κό­τε­ρες γραμ­μές, όταν προ­σθέ­του­με κι άλλους παρά­γο­ντες» όμως τον ρόλο των εδα­φών ή των αστι­κών νησί­δων ζέστης, διευ­κρί­νι­σε η Φρε­ντε­ρί­κε Ότο, του Environmental Change Institute της Οξφόρδης.

Επι­ση­μαί­νο­ντας τη δυσκο­λία των μετε­ω­ρο­λο­γι­κών μοντέ­λων να λάβουν υπό­ψη τους το σύνο­λο αυτών των παρα­γό­ντων, οι ερευ­νη­τές υιο­θέ­τη­σαν ένα προ­σε­κτι­κό συμπέ­ρα­σμα για το κομ­μά­τι που απο­δί­δε­ται στην κλι­μα­τι­κή αλλαγή.

Σημειώ­νουν επί­σης την αύξη­ση της έντα­σης των καυ­σώ­νων. Επο­μέ­νως, «τον Ιού­νιο, φαί­νε­ται πως οι καύ­σω­νες θα είναι ζεστό­τε­ροι κατά 4 βαθ­μούς Κελ­σί­ου σε σύγκρι­ση με πριν από 60 ή 100 χρό­νια» είπε ο Γκέ­ερτ Γιαν φαν Όλντερ­μποργ, του Royal Netherlands Meteorological Institute.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο