Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος: Κινητοποίηση αύριο (21/9) στα Προπύλαια και πορεία στο υπουργείο Εργασίας

Κάλε­σμα συμ­με­το­χής στην κινη­το­ποί­η­ση που διορ­γα­νώ­νει αύριο, για να ακου­στεί δυνα­τά η φωνή των μου­σι­κών, απευ­θύ­νει ο  Πανελ­λή­νιος Μου­σι­κός Σύλ­λο­γος. Το ραντε­βού είναι στις 11.30 π.μ. στα Προ­πύ­λαια, για να ακο­λου­θή­σει πορεία προς το υπουρ­γείο Εργασίας.

«Η κυβέρ­νη­ση με από­φα­ση που εξέ­δω­σε την Παρα­σκευή στα­μα­τά κάθε δρα­στη­ριό­τη­τα για το επάγ­γελ­μα μας, λόγω της αύξη­σης των κρου­σμά­των στην Αττι­κή. Αδια­φο­ρεί για το πώς θα ζήσου­με αφή­νο­ντας το 80% των εργα­ζό­με­νων στον Πολι­τι­σμό χωρίς καμία επι­δό­τη­ση. Ταυ­τό­χρο­να βάζει όριο στις συνα­θροί­σεις περιο­ρί­ζο­ντας το δικαί­ω­μά μας να δια­δη­λώ­σου­με», σημειώ­νει ο Πανελ­λή­νιος Μου­σι­κός Σύλλογος.

«Τους απα­ντά­με πως δε θα το επι­τρέ­ψου­με! Αντί­θε­τα, θα δια­δη­λώ­σου­με κρα­τώ­ντας τις απα­ραί­τη­τες απο­στά­σεις, φορώ­ντας τις μάσκες μας, παίρ­νο­ντας όλα τα ανα­γκαία μέτρα. Αν η κυβέρ­νη­ση ανη­συ­χεί για τη διά­δο­ση του κορο­νοϊ­ού, την καλού­με να πάρει μέτρα για το συνω­στι­σμό που επι­κρα­τεί στα Μέσα Μετα­φο­ράς και στις σχο­λι­κές τάξεις που στρι­μώ­χνο­νται τα παι­διά μας», προ­σθέ­τει, σημειώ­νο­ντας «πως η συμ­με­το­χή στην κινη­το­ποί­η­ση της Δευ­τέ­ρας είναι η δική μας απά­ντη­ση στη δύσκο­λη κατά­στα­ση που βιώ­νου­με όλους αυτούς τους μήνες και θα κορυ­φω­θεί το χει­μώ­να που έρχε­ται. Απά­ντη­ση που για είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κή πρέ­πει να έχει και πολ­λούς αποδέκτες».

Ο Πανελ­λή­νιος Μου­σι­κός Σύλ­λο­γος υπο­γραμ­μί­ζει επί­σης ότι με την αυρια­νή κινητοποίηση:

  • «Απα­ντά­με στην κυβέρ­νη­ση: που μας κοροϊ­δεύ­ει δίνο­ντας 18€ τη μέρα για δύο μόνο μήνες, στο 20% των εργα­ζο­μέ­νων στον Πολι­τι­σμό. Που λόγω Covid στα­μα­τά κάθε επαγ­γελ­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα και μας δηλώ­νει ότι είναι “ατο­μι­κή μας ευθύ­νη” να πλη­ρώ­σου­με την εφο­ρία, τις τρά­πε­ζες, τους λογα­ρια­σμούς σε ρεύ­μα, νερό, τηλέ­φω­νο, το νοί­κι μας, την υγεία της οικο­γέ­νειάς μας, τη μόρ­φω­ση των παι­διών μας.
  • Απα­ντά­με στην εργο­δο­σία: που μας πιέ­ζει να μειώ­σου­με ακό­μα περισ­σό­τε­ρο τις απαι­τή­σεις για να ξεπε­ρά­σουν την κρί­ση τους, που μας μιλά­ει λες κι είμα­στε συνε­ταί­ροι. Αν θέλουν να μοι­ρα­στού­με την κρί­ση, ας μας μοι­ρά­σουν και τις επι­δο­τή­σεις, τις απαλ­λα­γές, τις χρη­μα­το­δο­τή­σεις που ήδη έχουν πάρει. Ας μοι­ρά­σουν τα κέρ­δη των προη­γού­με­νων χρό­νων που βγή­καν από τη δου­λειά μας και τώρα τα κρα­τά­νε καλά φυλαγ­μέ­να για την επό­με­νη μέρα.
  • Απα­ντά­με στον εργο­δο­τι­κό και κυβερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό: που στον κλά­δο μας εκφρά­ζε­ται και από την πλειο­ψη­φία στην ΠΟΘΑ. Που με “αγω­νι­στι­κό” προ­φίλ μας φέρ­νει σαν συνο­μι­λη­τές και συνερ­γά­τες υπουρ­γούς και εργο­δό­τες. Που αντί να οργα­νώ­νει τους αγώ­νες βάζο­ντας μπρο­στά τις ανά­γκες μας, πιέ­ζει για αλλα­γές υπουρ­γών και παρου­σιά­ζει σαν ελπί­δα την εναλ­λα­γή των κυβερ­νή­σε­ων. Πόσο γρή­γο­ρα νομί­ζουν ότι θα ξεχά­σου­με ποιος έδω­σε τη χαρι­στι­κή βολή στην κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση; Ποιος πήγε όλους τους καλ­λι­τέ­χνες για σύντα­ξη στα 67 χρόνια;
  • Απα­ντά­με στην αστυ­νο­μο­κρα­τία και την κατα­στο­λή: που οξύ­νε­ται τις τελευ­ταί­ες εβδο­μά­δες απέ­να­ντι στις δίκαιες διεκ­δι­κή­σεις και τις μαζι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις μας. Αντί να απα­γο­ρεύ­ουν τις δίκαιες δια­μαρ­τυ­ρί­ες μας, ζητά­με να καλύ­ψουν την επι­βί­ω­ση χιλιά­δων εργα­ζό­με­νων στον Πολι­τι­σμό που δεν μπο­ρούν να δου­λέ­ψουν. Θα μας βρουν απέ­να­ντι στο νέο νόμο που ετοι­μά­ζουν για τον έλεγ­χο και τον περιο­ρι­σμό της δρά­σης των Σωματείων.
  • Απα­ντά­με στη συντο­νι­σμέ­νη προ­σπά­θεια Μέσων Ενη­μέ­ρω­σης: που έθα­ψαν κυριο­λε­κτι­κά τη μεγα­λειώ­δη κινη­το­ποί­η­ση της περα­σμέ­νης Πέμ­πτης. Που με στη­μέ­να ρεπορ­τάζ απο­κρύ­πτουν τη συλ­λο­γι­κή δρά­ση και διεκ­δί­κη­ση των εργα­ζό­με­νων στον Πολι­τι­σμό μέσα από τα Σωμα­τεία, εμφα­νί­ζο­ντάς μας σαν μια άβου­λη μάζα που εκπρο­σω­πεί­ται από γνω­στούς καλ­λι­τέ­χνες που έχουν φιλι­κές σχέ­σεις με τον πρω­θυ­πουρ­γό και την αρμό­δια υπουρ­γό. Παρου­σιά­ζο­ντας ως μόνους διεκ­δι­κη­τές των αιτη­μά­των μας τις ενώ­σεις των εργο­δο­τών και εμάς σαν «ανα­κου­φι­σμέ­νους».

Ο δρό­μος της Συλ­λο­γι­κής οργά­νω­σης και διεκ­δί­κη­σης είναι δύσκο­λος και μακρύς. Όμως άλλο δρό­μο δεν έχου­με! Και σ’ αυτό το δρό­μο είμα­στε πολύ περισσότεροι!

Σήμε­ρα έχου­με κατα­φέ­ρει πράγ­μα­τα που πριν ένα χρό­νο δεν τα φαντα­ζό­μα­σταν. Έχου­με στρι­μώ­ξει την κυβέρ­νη­ση, έχου­με ανη­συ­χή­σει την εργο­δο­σία. Είναι κρί­σι­μο να είμα­στε έτοι­μοι μπρο­στά στις δυσκο­λί­ες της επό­με­νης μέρας. Είναι πολύ σημα­ντι­κό το ότι σήμε­ρα μπο­ρού­με να συζη­τά­με με απαι­τή­σεις την οργά­νω­ση απεργίας».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο