Παρουσίαση Λευκώματος για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ

«100 χρό­νια ΚΚΕ-Με τον λαό για το Σοσια­λι­σμό-Σεμνή υπο­γρα­φή του λαού μας στις λεω­φό­ρους του μέλ­λο­ντος» είναι ο τίτλος ιστο­ρι­κού Λευ­κώ­μα­τος που είναι αφιε­ρω­μέ­νο στα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση του ΚΚΕ, το οποίο παρου­σιά­στη­κε σήμε­ρα το μεση­μέ­ρι σε χώρο εντός του Πάρ­κου Τρί­τση στο Ίλιον, όπου από σήμε­ρα το από­γευ­μα φιλο­ξε­νού­νται οι εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ «100 χρό­νια ΚΚΕ-50 χρό­νια ΚΝΕ».

Στην εκδή­λω­ση μίλη­σαν, παρου­σία του γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, ο γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπα­τιέ­λος και το μέλος του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας της ΚΕ του Κόμ­μα­τος και υπεύ­θυ­νος της ομά­δας που επι­με­λή­θη­κε την έκδο­ση, Φάνης Παρρής.

Στον χαι­ρε­τι­σμό του, ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ χαρα­κτή­ρι­σε το Λεύ­κω­μα «σπου­δαία συλ­λο­γι­κή δου­λειά» και ανέ­φε­ρε ότι η γνώ­ση της ιστο­ρί­ας τού επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος απο­τε­λεί πηγή έμπνευ­σης και συμπε­ρα­σμά­των για το σήμε­ρα και το αύριο.

«Αφο­ρούν όχι μόνο τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά όλον τον εργα­ζό­με­νο λαό και τις επό­με­νες γενιές, και η συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε μια κοι­νω­νία που θα καταρ­γή­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο» τόνι­σε, εκφρά­ζο­ντας την πεποί­θη­ση του ΚΚΕ ότι ο 21ος αιώ­νας, με εξε­γέρ­σεις και επα­να­στά­σεις, θα ανοί­ξει τον δρό­μο για τη νίκη του σοσιαλισμού.

Επί­σης, ο κ. Κου­τσού­μπας σημεί­ω­σε ότι φέτος ολο­κλη­ρώ­νε­ται ο πεντά­χρο­νος εορ­τα­σμός για τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση του ΚΚΕ, ενώ ανήγ­γει­λε ότι οι επό­με­νες εκδη­λώ­σεις, πέραν του Φεστι­βάλ, περιλαμβάνουν:

- Δίω­ρο ντο­κι­μα­ντέρ, αφιε­ρω­μέ­νο στα 100 χρό­νια του ΚΚΕ με ιστο­ρι­κό υλικό.

Έκδο­ση των τεσ­σά­ρων τόμων ιστο­ρί­ας του κόμ­μα­τος με τους δύο πρώ­τους τόμους να καλύ­πτουν την περί­ο­δο 1918 (έτος ίδρυσης)-1939 και τους επό­με­νους δύο την περί­ο­δο 1940–1949. Επί­σης, μελε­τά­ται η περί­ο­δος 1967–1974 και τίθε­νται τα θεμέ­λια για τη μελέ­τη της περιό­δου 1974–1991.

- Έκθε­ση αρχεια­κού υλι­κού στον πολυ­χώ­ρο «Μελί­να Μερ­κού­ρη» τον Νοέμβριο.

- Συναυ­λία με έργα του συν­θέ­τη Αλέ­κου Ξένου από τη Συμ­φω­νι­κή Ορχή­στρα της ΕΡΤ.

- Εκδή­λω­ση στο Βερο­λί­νο, στο κτί­ριο όπου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το 9ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ τον Δεκέμ­βριο του 1973.

- Διε­θνή συνά­ντη­ση κομ­μου­νι­στι­κών και εργα­τι­κών κομ­μά­των στην Αθήνα.

- Μεγά­λη πολι­τι­κή-πολι­τι­στι­κή εκδή­λω­ση στο Στά­διο Ειρή­νης και Φιλί­ας (ΣΕΦ) στις 25 Νοεμ­βρί­ου και ανά­λο­γη εκδή­λω­ση στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη.

- Συνέ­δριο για την επί­δρα­ση του επα­να­στα­τι­κού και κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος στην ελλη­νι­κή λογο­τε­χνία που θα πραγ­μα­τα­ποι­η­θεί περί τα μέσα Δεκεμβρίου.

Ο κ. Αμπα­τιέ­λος ανα­φέρ­θη­κε στην ιδιαί­τε­ρη σημα­σία του φετι­νού Φεστι­βαλ, 44ου στη χρο­νι­κή σει­ρά, το οποίο συμπί­πτει με τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση του κόμ­μα­τος και τα 50 χρό­νια από την ίδρυ­ση της ΚΝΕ.

Επί­σης, τόνι­σε ως ξεχω­ρι­στή την παρου­σία της 17χρονης Παλαι­στί­νιας Αχέντ Ταμί­μι «συμ­βό­λου του δίκαιου αγώ­να του παλαι­στι­νια­κού λαού» και της οικο­γέ­νειάς της στις εκδη­λώ­σεις του Φεστιβάλ.

«Θέλου­με να συνα­ντη­θούν χιλιά­δες νέοι με την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ και μέσα από τη συνά­ντη­ση αυτή να ζωντα­νέ­ψου­με το κεντρι­κό σύν­θη­μα του Φεστι­βάλ. Ήταν μακρύς ο δρό­μος ως εδώ. Δύσκο­λος δρό­μος!… Σίγου­ρος δρό­μος… Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρό­μος!» σημεί­ω­σε ο κ. Αμπα­τιέ­λος, επισημαίνοντας:«Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος».

Στην εκτε­νή παρου­σί­α­ση του Λευ­κώ­μα­τος προ­έ­βη ο κ. Παρ­ρής, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας ότι απο­τυ­πώ­νει την 100χρονη δρά­ση του ΚΚΕ, στη διάρ­κεις της οποί­ας «δεν υπέ­γρα­ψε ποτέ δήλω­ση μετα­νοί­ας» αλλά και τη σύγ­χρο­νη πρό­τα­σή του.

Η πλειο­ψη­φία των ντο­κου­μέ­ντων που περιέ­χο­νται στο λεύ­κω­μα προ­έρ­χο­νται από το ιστο­ρι­κό Αρχείο του ΚΚΕ.

Η πρώ­τη ενό­τη­τα αφο­ρά τα πρώ­τα σκιρ­τή­μα­τα του νεα­ρού εργα­τι­κού κινή­μα­τος στην Ελλά­δα, πριν την ίδρυ­ση του ΣΕΚΕ το 1918 ‑ΚΚΕ από το 1924- οπό­τε «η εργα­τι­κή τάξη απο­κτά το δικό της κόμ­μα, την συνει­δη­τή πρω­το­πο­ρία της».

Η δεύ­τε­ρη, η τρί­τη και η τέταρ­τη ενό­τη­τα ανα­φέ­ρο­νται στη δρά­ση του ΚΚΕ την περί­ο­δο του Μεσο­πο­λέ­μου, ενώ δημο­σιεύ­ο­νται για πρώ­τη φορά αρκε­τά ντο­κου­μέ­ντα «με κρι­τή­ριο τη δύνα­μη του παρα­δείγ­μα­τος» που εμπνέουν.

Όπως σημεί­ω­σε ο κ. Παρ­ρής, στη διάρ­κεια της δεκα­ε­τί­ας του ’30 το ΚΚΕ σφυ­ρη­λά­τη­σε ισχυ­ρούς δεσμούς με την εργα­τι­κή τάξη, ενώ συνο­λι­κά στη διάρ­κεια αυτής της περιό­δου το κόμ­μα υφί­στα­το συνε­χείς διώ­ξεις με το αντι­κομ­μου­νι­στι­κό θεσμι­κό πλαί­σιο των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων να αξιο­ποιεί­ται και από τη μετα­ξι­κή δικτα­το­ρία, στη διάρ­κεια της οποί­ας το αστι­κό κρά­τος «προ­σπά­θη­σε να δια­βρώ­σει το ΚΚΕ».

Η πέμ­πτη ενό­τη­τα «Έπος και διδάγ­μα­τα» ανα­φέ­ρε­ται στην περί­ο­δο 1940–1949, ενώ η επό­με­νη έκτη ενό­τη­τα έχει ντο­κου­μέ­ντα από την πάλη των κομ­μου­νι­στών στις φυλα­κές, τις εξο­ρί­ες και την πολι­τι­κή προ­σφυ­γιά, καθώς και απο­λο­γί­ες κομ­μου­νι­στών στα στρα­το­δι­κεία, όπου κατέρ­ρι­ψαν τις «αισχρές συκο­φα­ντί­ες για κατα­σκο­πεία». Στην ίδια ενό­τη­τα περι­λαμ­βά­νο­νται και ντο­κου­μέ­ντα για την περί­ο­δο «μετά το 1956 όπου με τις απο­φά­σεις της 6ης και 7ης ολο­μέ­λειας, κάτω και από την πίε­ση επι­λο­γών του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος, επήλ­θε δεξιά οπορ­του­νι­στι­κή στρο­φή, προ­κλή­θη­κε κρί­ση στις γραμ­μές του ΚΚΕ, το 1958 δια­λύ­θη­καν οι παρά­νο­μες κομ­μα­τι­κές οργα­νώ­σεις στην Ελλά­δα. Όμως ποτέ το κόμ­μα δεν απε­μπό­λη­σε τον στό­χο της πάλης για τον σοσια­λι­σμό, ποτέ δεν μετα­τρά­πη­κε σε ευρω­κομ­μου­νι­στι­κό κόμμα».

«Η 7η ενό­τη­τα αφο­ρά την πάλη στις συν­θή­κες της δικτα­το­ρί­ας (1967–74), όπου το ΚΚΕ κατά­φε­ρε να ανα­συ­γκρο­τη­θεί οργα­νω­τι­κά, να εκδιώ­ξει από τις γραμ­μές του τη δεξιά οπορ­του­νι­στι­κή ομά­δα στη 12η ολο­μέ­λεια του 1968. Και να ανα­συ­γκρο­τή­σει της δρά­ση του στην Ελλά­δα σε συν­θή­κες παρα­νο­μί­ας, ενώ το 1968 ιδρύ­θη­κε η ΚΝΕ».

Η όγδοη ενό­τη­τα περι­λαμ­βά­νει την περί­ο­δο 1974–1991 έως και «τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές και την κρί­ση στο Κόμ­μα και την ΚΝΕ».

Η ένα­τη ενό­τη­τα έχει ντο­κου­μέ­ντα από την περί­ο­δο ανα­συ­γκρό­τη­σης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, από το 1991 έως σήμε­ρα, ενώ ο κ. Παρ­ρής τόνι­σε ότι «έχει ιδιαί­τε­ρη σημα­σία το εξώ­φυλ­λο του Ριζο­σπά­στη τον Δεκέμ­βρη 1991, με την κόκ­κι­νη σημαία, την επό­με­νη μέρα της υπο­στο­λής της στην ΕΣΣΔ. Έχουν ξεχω­ρι­στή σημα­σία οι αφί­σες της ΚΝΕ ενά­ντια στον εθνι­κι­σμό, τη στιγ­μή που ο εθνι­κι­σμός ήταν στο απο­κο­ρύ­φω­μά του με τα συλ­λα­λη­τή­ρια για το Σκο­πια­νό το, Φλε­βά­ρη 1992. Έχουν ξεχω­ρι­στή σημα­σία οι κόκ­κι­νες σημαί­ες με τα σφυ­ρο­δρέ­πα­να στις δια­δη­λώ­σεις, τη στιγ­μή που στις χώρες της καπι­τα­λι­στι­κής παλι­νόρ­θω­σης η αστι­κή τάξη της κήρυτ­τε απα­γο­ρευ­μέ­να σύμ­βο­λα και μια σει­ρά Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα μεταλ­λάσ­σο­νταν ή αυτο­δια­λύ­ο­νταν εν μία νυκτί υπο­κύ­πτο­ντας στον άνε­μο της αντεπανάστασης».

Το ΚΚΕ ωρί­μα­σε «στρα­τη­γι­κά και προ­γραμ­μα­τι­κά και εξο­πλι­σμέ­νο αντι­με­τώ­πι­σε την καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μι­κή κρί­ση, τα αστι­κά και οπορ­του­νι­στι­κά επι­χει­ρή­μα­τα για τις αιτί­ες της. Με αυτά τα εφό­δια πήγε κόντρα στο ρεύ­μα της ενσω­μά­τω­σης που πίε­ζε αφό­ρη­τα για συμ­με­το­χή η στή­ρι­ξη σε αστι­κή κυβέρ­νη­ση. Απο­κά­λυ­ψε τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στη γενι­κό­τε­ρη ανα­μόρ­φω­ση του πολι­τι­κού σκη­νι­κού και τους ελιγ­μούς του για την από­σπα­ση της λαϊ­κής συγκα­τά­θε­σης. Το ψηφο­δέλ­τιο που κάλε­σε το ΚΚΕ να ρίξει ο λαός στο δημο­ψή­φι­σμα της 5ης Ιού­λη 2015, ενά­ντια στην κυβερ­νη­τι­κή απά­τη, έχει ξεχω­ρι­στή αξία να κατα­γρα­φεί» επι­σή­μα­νε ο κ. Παρ­ρής για την πολύ πρό­σφα­τη περίοδο.

Τέλος, μετά την παρου­σί­α­ση του Λευ­κώ­μα­τος, ακο­λού­θη­σε ξενά­γη­ση στην κεντρι­κή έκθε­ση του Φεστι­βάλ, με υλι­κά και ντο­κου­μέ­ντα από την 100χρονη δρά­ση του ΚΚΕ.