ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά, το παγκόσμιο σύμβολο των εργατικών — λαϊκών αγώνων

«Τιμού­με την Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά, το παγκό­σμιο σύμ­βο­λο των εργα­τι­κών — λαϊ­κών αγώ­νων», τονί­ζει η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, σε ανα­κοί­νω­σή της, για τα 80 χρό­νια από την αιμα­το­βαμ­μέ­νη Πρω­το­μα­γιά του 1944.

ΠΑΜΕ: Όλοι στην απερ­γία την 1η Μάη, η Πρω­το­μα­γιά δεν είναι αργία!

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ συμ­με­τέ­χει την Τετάρ­τη 1^η Μάη στις απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σ’ όλη τη χώρα, καθώς ‑όπως σημειώ­νει- «δια­δη­λώ­νου­με τη θέλη­σή μας να απαλ­λα­γού­με από τους άδι­κους πολέ­μους και τις βαριές συνέ­πειές τους».

Συνε­χί­ζο­ντας η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ανα­φέ­ρει τα εξής:

«Εμπνε­ό­μα­στε και παίρ­νου­με δύνα­μη από τους αγώ­νες και τις αιμα­τη­ρές θυσί­ες της εργα­τι­κής τάξης όλου του κόσμου, από το Σικά­γο το 1886, ως τις φετι­νές μεγά­λες απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις στη χώρα μας και τις μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις της εργα­τι­κής τάξης στη Γαλ­λία, στη Γερ­μα­νία, σε όλη την Ευρώπη.

Για τη χώρα μας ημε­ρο­μη­νία σταθ­μός είναι η 1η Μάη 1944. Αυτή την ημέ­ρα επέ­λε­ξαν οι Γερ­μα­νοί κατα­κτη­τές να εκτε­λέ­σουν 200 κομ­μου­νι­στές στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής, σε αντί­ποι­να χτυ­πή­μα­τος φάλαγ­γας γερ­μα­νι­κών αυτοκινήτων.

Την άνοι­ξη του 1944 η αντί­στα­ση του λαού μας στις πόλεις και τα χωριά φού­ντω­νε. Ο ΕΛΑΣ είχε απε­λευ­θε­ρώ­σει το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος της χώρας, είχαν δημιουρ­γη­θεί λαϊ­κοί θεσμοί στις απε­λευ­θε­ρω­μέ­νες περιο­χές, το Εθνι­κό Συμ­βού­λιο (Βου­λή) και η ΠΕΕΑ (κυβέρ­νη­ση). Όσο περισ­σό­τε­ρο έχα­ναν οι φασί­στες τις μάχες στην Ευρώ­πη και ιδιαί­τε­ρα με την προ­έ­λα­ση του Κόκ­κι­νου Στρα­τού και τις νίκες της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, τόσο με πιο μεγά­λη αγριό­τη­τα προ­χώ­ρη­σαν οι εκτε­λέ­σεις ομή­ρων και αμά­χων σε αντί­ποι­να για τις απώ­λειές τους.

Η εκτέ­λε­ση των 200 κομ­μου­νι­στών στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής ήταν η κορύ­φω­ση μιας περιό­δου που μπο­ρού­με να την οριο­θε­τή­σου­με από τη δεκα­ε­τία του 1930. Από τον Φλε­βά­ρη 1937 άρχι­σε στο φρού­ριο της Ακρο­ναυ­πλί­ας, και σε άλλες φυλα­κές, η συγκέ­ντρω­ση των κομ­μου­νι­στών, που πάλευαν ενά­ντια στη δικτα­το­ρία του Μετα­ξά. Όταν ο Μου­σο­λί­νι κήρυ­ξε τον πόλε­μο στην Ελλά­δα, οι κρα­τού­με­νοι της Ακρο­ναυ­πλί­ας ζήτη­σαν να πάνε στο μέτω­πο, αλλά η μετα­ξι­κή δικτα­το­ρία το αρνήθηκε.

Με την εισβο­λή στις 6 Απρί­λη 1941 των χιτλε­ρι­κών στρα­τευ­μά­των στο ελλη­νι­κό έδα­φος, η κυβέρ­νη­ση συν­θη­κο­λο­γεί. Η διοί­κη­ση του στρα­το­πέ­δου, όπως και όλων των φυλα­κών και των τόπων εξο­ρί­ας, παρέ­δω­σε τους κρα­τού­με­νους κομ­μου­νι­στές στους κατα­κτη­τές. Μετα­φέρ­θη­καν σε διά­φο­ρα στρα­τό­πε­δα και στο στρα­τό­πε­δο στο Χαϊ­δά­ρι, ενώ παρέ­δω­σαν στους ναζί και τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκο Ζαχα­ριά­δη που τον έστει­λαν στο Νταχάου.

Το στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης στο Χαϊ­δά­ρι, όπου οι φρι­κα­λε­ό­τη­τες των Γερ­μα­νών και των συνερ­γα­τών τους έχουν μεί­νει στην ιστο­ρία, είναι και ο τελευ­ταί­ος τόπος των 200 εκτε­λε­σμέ­νων κομμουνιστών.

Η μέρα της εκτέ­λε­σης, η Πρω­το­μα­γιά, παγκό­σμιο σύμ­βο­λο της εργα­τι­κής τάξης, δεν επι­λέ­χθη­κε τυχαία. Ούτε βεβαί­ως και τα θύμα­τα της πιο απε­ρί­γρα­πτης θηριω­δί­ας. Ήταν οι πρω­το­πό­ροι αγω­νι­στές του προ­ο­δευ­τι­κού κινή­μα­τος και της αντι­φα­σι­στι­κής δρά­σης, ήταν κομμουνιστές.

Με την εκτέ­λε­ση των 200 οι κατα­κτη­τές και οι ντό­πιοι συνερ­γά­τες τους σκό­πευαν να κάμ­ψουν το αγω­νι­στι­κό φρό­νη­μα των λαών που ορθώ­θη­καν κατά του φασισμού.

Εκεί­νο το πρωί της Πρω­το­μα­γιάς του 1944 ο κόσμος άρχι­σε να φτά­νει στο Σκο­πευ­τή­ριο, είχε μάθει τι συνέ­βαι­νε από τα σημειώ­μα­τα που είχαν πετά­ξει οι μελ­λο­θά­να­τοι, που πήγαι­ναν για εκτέ­λε­ση με τρα­γού­δια του αγώ­να και ζητωκραυγές.

Ως αργά το μεση­μέ­ρι ο λαός σκορ­πού­σε λου­λού­δια στους δρό­μους. Στην ηρω­ι­κή Και­σα­ρια­νή κάθε σπί­τι έμοια­ζε να έχει δικό του νεκρό. Την επό­με­νη μέρα, ο λαός της Και­σα­ρια­νής αψη­φά την τρο­μο­κρα­τία και μετο­νο­μά­ζει το δρό­μο που κύλη­σε το αίμα, την οδό Σκο­πευ­τη­ρί­ου, σε “Οδό Ηρώων”.

Ο αγώ­νας, η θυσία τους καρ­πο­φό­ρη­σε, έγι­νε σύμ­βο­λο για την εργα­τι­κή τάξη, ξεχώ­ρι­σε ανά­με­σα σε πολ­λές χιλιά­δες ηρω­ι­κές πρά­ξεις, που έγρα­ψαν τις λαμπρές σελί­δες απα­ρά­μιλ­λου ηρω­ι­σμού, προ­σφο­ράς και θυσί­ας του έπους της λαϊ­κής απε­λευ­θε­ρω­τι­κής πάλης 1940–1944 και της ένο­πλης ταξι­κής πάλης 1946–1949. Του αγώ­να του λαού μας, με μπρο­στά­ρη το ΚΚΕ, με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, τον ΔΣΕ, που μας δίδα­ξε πως όταν ο λαός το απο­φα­σί­σει μπο­ρεί να νική­σει τον ταξι­κό αντί­πα­λο, όσο ισχυ­ρός κι αν αυτός φαίνεται.

Σήμε­ρα η επέ­τειος από τη θυσία των “200” βρί­σκει τη χώρα μας, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης και όλων των άλλων κομ­μά­των του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, χωμέ­νη μέχρι τα μπού­νια σε δύο ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους μέχρι στιγ­μής, στην Ουκρα­νία και στη Μέση Ανα­το­λή, με τη γενο­κτο­νι­κή επί­θε­ση του κρά­τους-δολο­φό­νου του Ισρα­ήλ κατά των Παλαι­στί­νιων με τη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, πολε­μι­κή έντα­ση που κλι­μα­κώ­νε­ται μετά την επί­θε­ση του Ιράν στο Ισρα­ήλ, ως απά­ντη­ση στη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση στην ιρα­νι­κή πρε­σβεία στη Δαμα­σκό. Η ολο­έ­να μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή της Ελλά­δας σε αυτό το κου­βά­ρι των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών, η απο­στο­λή της φρε­γά­τας “Ύδρα” και προ­σω­πι­κού των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων στην Ερυ­θρά Θάλασ­σα μαζί με την ανά­λη­ψη από την ελλη­νι­κή πλευ­ρά ρόλου συντο­νι­στή στην επι­χεί­ρη­ση “ΑΣΠΙΔΕΣ”, δεν έχουν καμία σχέ­ση με την ασφά­λεια και την άμυ­να της χώρας. Οι ίδιες οι εξε­λί­ξεις, οι δηλώ­σεις Ιρα­νών αξιω­μα­τού­χων για τους εν δυνά­μει στό­χους των χωρών που έχουν βάσεις των ΗΠΑ, αν οι ΗΠΑ εμπλα­κούν στην πολε­μι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση, φανε­ρώ­νουν τους θανά­σι­μους κιν­δύ­νους για τον λαό μας.

Την ίδια ώρα, ο λαός μας, όπως και άλλοι λαοί, πλη­ρώ­νει βαρύ τίμη­μα με την ακρί­βεια, την αύξη­ση του πλη­θω­ρι­σμού και την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια, που έρχο­νται να προ­στε­θούν στα άλλα βάρ­βα­ρα αντι­λαϊ­κά μέτρα της κυβέρ­νη­σης και της ΕΕ ‑μεί­ω­ση μισθών και συντά­ξε­ων και υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση των λαϊ­κών εισο­δη­μά­των, κατάρ­γη­ση εργα­τι­κών — λαϊ­κών δικαιω­μά­των κ.λπ.

Μπρο­στά σ’ αυτήν τη ζοφε­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η πεί­ρα των αγώ­νων διδά­σκει πως, όπως και τότε, έτσι και σήμε­ρα ο λαός και η νεο­λαία μας με την καθο­δή­γη­ση του τιμη­μέ­νου ΚΚΕ μπο­ρούν να ανα­τρέ­ψουν τους αρνη­τι­κούς συσχε­τι­σμούς δυνά­με­ων και να οικο­δο­μή­σουν το δικό τους ευτυ­χι­σμέ­νο μέλλον.

Καλού­με τους αγω­νι­στές της Εθνι­κής Αντί­στα­σης, τους μαχη­τές του ΔΣΕ, τους πολι­τι­κούς πρό­σφυ­γες, τους απο­γό­νους και τους φίλους τους σε μαζι­κή, δυνα­μι­κή συμ­με­το­χή στις εκδη­λώ­σεις των Δήμων Χαϊ­δα­ρί­ου στο Μπλοκ 15 και Και­σα­ρια­νής στο Σκο­πευ­τή­ριο το Σάβ­βα­το 27/4 και την Κυρια­κή 28/4.
Τα Παραρ­τή­μα­τα της Δυτι­κής Αθή­νας στην εκδή­λω­ση στο ΜΠΛΟΚ 15 στο Χαϊ­δά­ρι και τα άλλα Παραρ­τή­μα­τα στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής. Ώστε αυτές οι εκδη­λώ­σεις να απο­τε­λέ­σουν σημα­ντι­κό σταθ­μό της πάλης του λαού μας στον δρό­μο που οδη­γεί στην ευη­με­ρία του.

Να βρο­ντο­φω­νά­ξει ο λαός: Δεν θα ξανα­πλη­ρώ­σου­με τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου, δεν θα γίνου­με “κρέ­ας για τα κανό­νια” των ιμπε­ρια­λι­στών, για τα συμ­φέ­ρο­ντα της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης.

Να απε­μπλα­κεί η Ελλά­δα από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, να κλεί­σουν οι βάσεις του θανά­του και να γυρί­σουν τα στρα­τεύ­μα­τα που δρουν εκτός Ελλά­δας. Να απο­δε­σμευ­τεί η Ελλά­δα από ΝΑΤΟ — ΕΕ. Παλεύ­ου­με για την ανα­τρο­πή του σημε­ρι­νού αρνη­τι­κού συσχε­τι­σμού, για φιλο­λαϊ­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης, με την εξου­σία στα χέρια της εργα­τι­κής τάξης και για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών αναγκών.

Συμ­με­τέ­χου­με την Τετάρ­τη 1^η Μάη στις απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σ΄ όλη τη χώρα, δια­δη­λώ­νου­με τη θέλη­σή μας να απαλ­λα­γού­με από τους άδι­κους πολέ­μους και τις βαριές συνέ­πειές τους.

Με πίστη στο δίκιο μας, στε­κό­μα­στε για άλλη μια φορά, όπως τότε, το 1940–1949, στη σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας, μαζί με τους λαούς που αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στην καπι­τα­λι­στι­κή βαρβαρότητα».