Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Περί Σόιμπλε

Πολ­λά έχουν λεχθεί και γρα­φτεί σε σχέ­ση με τη δια­φαι­νό­με­νη απο­μά­κρυν­ση του Β. Σόι­μπλε από το Υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών της Γερμανίας.

Το ζήτη­μα όμως δεν έχει να κάνει με πρό­σω­πα, αλλά με πολι­τι­κές. Το πρό­βλη­μα της λιτό­τη­τας δεν ήταν θέμα Σόι­μπλε. Ούτε του κάθε Σόι­μπλε. Όπως δεν είναι θέμα μνη­μο­νί­ου ή μη.

Είναι πολι­τι­κές που εφαρ­μό­ζει ενά­ντια σε εργα­ζο­μέ­νους και λαούς η ΕΕ των μονο­πω­λί­ων, με ή χωρίς μνη­μό­νια και με δια­φο­ρε­τι­κές διαβαθμίσεις.

Είναι πολι­τι­κές που ασπά­ζο­νται όλοι οι απο­λο­γη­τές της ΕΕ και του βάρ­βα­ρου καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Είναι πολι­τι­κές που είναι έτοι­μοι να απο­δε­χτούν οι κάθε λογής οπορ­του­νι­στές που σπέρ­νουν ελπί­δες αντί­στα­σης, αλλά κρα­τούν εγκλω­βι­σμέ­νους τους λαούς τους στις αυτα­πά­τες της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης, που επί της ουσί­ας δεν δια­φέ­ρει με τη δεξιά διαχείριση.

Για­τί όταν υπη­ρε­τείς ένα σύστη­μα βάρ­βα­ρο, δεν έχει επί της ουσί­ας σημα­σία το πώς το υπηρετείς…

Γκά­νταλφ / Χαραυγή

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο