Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποιός έχασε τη ντροπή για να την βρει η Λίνα Κλείτου;

Υπάρ­χει τρό­πος μέτρη­σης του θρή­νου μιας μάνας για το δολο­φο­νη­μέ­νο παι­δί της;

Κι’ όμως, για την — προ­σκεί­με­νη στο κόμ­μα της Νέας Δημο­κρα­τί­ας — Λίνα Κλεί­του, υπάρχει!

Χωρίς στά­λα ντρο­πής, χωρίς ίχνος αξιο­πρέ­πειας, η Κλεί­του θεώ­ρη­σε σωστό να κατη­γο­ρή­σει τη Μάγδα Φύσ­σα για «παρεμ­βα­τι­κός πόνο, που κατα­λή­γει ανερ­μά­τι­στη πολι­τι­κή πλατφόρμα»!!!

Συγκε­κρι­μέ­να, η εν λόγω δημο­σιο­γρά­φος — μέλος της ΕΣΗΕΑ και απο­τυ­χη­μέ­νη πολι­τευ­τής με το κόμ­μα της Ντ. Μπα­κο­γιάν­νη — έγρα­ψε στο Twitter:

«Υπάρ­χει η μάνα Αξαρ­λιάν. Υπάρ­χει και η μάνα Φυσά. Υπάρ­χει ο βου­βός θρή­νος, της πρώτης.Υπάρχει και ο παρεμ­βα­τι­κός πόνος της δεύ­τε­ρης, που κατα­λή­γει ανερ­μά­τι­στη πολι­τι­κή πλατ­φόρ­μα. Κάπου εκεί, τον σεβα­σμό που κερ­δί­ζει η πρώ­τη, τον χάνει η δεύ­τε­ρη. Μαθή­μα­τα ζωής…».

Ντρά­πη­κε και η ντρο­πή. Αλλά ποιός την έχα­σε για να τη βρουν άτο­μα όπως η Κλείτου…

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο