Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σεισμός στο Μαρόκο: Στους 2.100 οι νεκροί – Μάχη με το χρόνο για τον εντοπισμό αγνοουμένων

Μαρο­κι­νοί δια­σώ­στες, που έχουν πλέ­ον την υπο­στή­ρι­ξη ομά­δων από το εξω­τε­ρι­κό, συνε­χί­ζουν σήμε­ρα την ολο­έ­να πιο αγω­νιώ­δη κούρ­σα με τον χρό­νο για να βρουν επι­ζώ­ντες στα συντρίμ­μια και να προ­σφέ­ρουν βοή­θεια στους εκα­το­ντά­δες άστε­γους, τα σπί­τια των οποί­ων μετα­τρά­πη­καν σε σωρούς από ερεί­πια, 48 ώρες και πλέ­ον μετά τον σει­σμό που άφη­σε πίσω πάνω από 2.100 νεκρούς.

Οι αρχές του Μαρό­κου ανα­κοί­νω­σαν χθες Κυρια­κή το βρά­δυ ότι αντα­πο­κρί­θη­καν θετι­κά, «σε αυτό το στά­διο», στις προ­σφο­ρές τεσ­σά­ρων χωρών «να στεί­λουν ομά­δες έρευ­νας και διά­σω­σης». Πρό­κει­ται για την Ισπα­νία, τη Βρε­τα­νία, το Κατάρ και τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμιράτα.

Οι ομά­δες αυτές θα έρθουν σε επα­φή με τις ομό­λο­γές τους στο Μαρό­κο για να υπάρ­ξει συντο­νι­σμός των προ­σπα­θειών, εξή­γη­σε σε δελ­τίο Τύπου που δημο­σιο­ποί­η­σε το υπουρ­γείο Εσωτερικών.

Η Ισπα­νία ανα­κοί­νω­σε πως ήδη έστει­λε στο Μαρό­κο 86 δια­σώ­στες, συνο­δευό­με­νους από οκτώ ειδι­κά εκπαι­δευ­μέ­νους σκύ­λους, ενώ ανθρω­πι­στι­κή πτή­ση απο­γειώ­θη­κε χθες Κυρια­κή το βρά­δυ από την αερο­πο­ρι­κή βάση Αλ Ουντάιντ του Κατάρ, δια­πί­στω­σε δημο­σιο­γρά­φος του Γαλ­λι­κού Πρακτορείου.

Και άλλες προ­σφο­ρές ενδέ­χε­ται να γίνουν δεκτές, ανά­λο­γα με το πώς «θα εξε­λι­χθούν οι ανά­γκες», πρό­σθε­σε το υπουργείο.

Αρκε­τές χώρες, από τη Γαλ­λία ως τις ΗΠΑ περ­νώ­ντας από το Ισρα­ήλ, προ­σέ­φε­ραν τη βοή­θειά τους στο Μαρό­κο μετά τον κατα­στρο­φι­κό σει­σμό ο οποί­ος στοί­χι­σε τη ζωή σε του­λά­χι­στον 2.122 ανθρώ­πους και τραυ­μά­τι­σε άλλους 2.421, κατά τον πιο πρό­σφα­το επί­ση­μο απο­λο­γι­σμό που δόθη­κε στη δημο­σιό­τη­τα χθες από το υπουρ­γείο Εσωτερικών.

Εν ανα­μο­νή της ανά­πτυ­ξης των ξένων ομά­δων έρευ­νας και διά­σω­σης στο πεδίο, οι μαρο­κι­νές αρχές άρχι­σαν να στή­νουν σκη­νές στον Άνω Άτλα­ντα, όπου χωριά κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς όταν χτύ­πη­σε ο σεισμός.

Σκηνικό αποκάλυψης

Σωστι­κά συνερ­γία, εθε­λο­ντές και μέλη των ενό­πλων δυνά­με­ων ανα­ζη­τούν επι­ζή­σα­ντες και προ­σπα­θούν να ανα­σύ­ρουν πτώ­μα­τα από τα συντρίμ­μια, κυρί­ως σε χωριά στην επαρ­χία Αλ Χάουζ, επί­κε­ντρο του σει­σμού, νότια της του­ρι­στι­κής πόλης Μαρα­κές, στο κεντρι­κό τμή­μα του βασιλείου.

Στο Τιχτ, μικρό χωριό κοντά στην Αντά­σιλ, μόνο ένας μινα­ρές και μια φού­χτα άβα­φα σπί­τια από άργι­λο απέ­με­ναν όρθια με φόντο σκη­νι­κό αποκάλυψης.

«Η ζωή τέλειω­σε εδώ», συνό­ψι­σε ο Μοχ­σίν Αξούμ, 33 ετών, κάτοι­κος. «Το χωριό είναι νεκρό».

Όχι μακριά, μέλη των δυνά­με­ων ασφα­λεί­ας έσκα­βαν τάφους για τα θύμα­τα, ενώ άλλα έστη­ναν κίτρι­νες σκη­νές για τους επι­ζή­σα­ντες που έχουν μεί­νει άστεγοι.

Ο σει­σμός έγι­νε τη νύχτα της Παρα­σκευ­ής προς Σάβ­βα­το. Ήταν ισχύ­ος 7 βαθ­μών, σύμ­φω­να με το μαρο­κι­νό κέντρο επι­στη­μο­νι­κής και τεχνι­κής έρευ­νας, 6,8 βαθ­μών σύμ­φω­να με το αμε­ρι­κα­νι­κό ινστι­τού­το γεω­λο­γι­κών ερευ­νών (USGS). Σε κάθε περί­πτω­ση, ήταν ο ισχυ­ρό­τε­ρος που έχει κατα­γρα­φεί ποτέ στο Μαρόκο.

Μπρο­στά στο μέγε­θος της κατα­στρο­φής, η αλλη­λεγ­γύη αρχί­ζει να οργα­νώ­νε­ται στο Μαρα­κές, όπου πολ­λοί κάτοι­κοι πήγαν σε νοσο­κο­μεία να δώσουν αίμα.

«Συγκε­ντρώ­νου­με τρό­φι­μα για να βοη­θή­σου­με τους ανθρώ­πους στις σει­σμο­πα­θείς περιο­χές», είπε ο Ιμπρα­ήμ Νασίτ, μέλος της οργά­νω­σης Draw Smile, που σκο­πεύ­ει να σχη­μα­τί­σει «ιατρι­κό καρα­βά­νι» που θα πάει στις σκλη­ρό­τε­ρα πλη­γεί­σες περιοχές.

«Θεω­ρώ πως οι προ­μή­θειες σε τρό­φι­μα που συγκε­ντρώ­θη­καν σήμε­ρα φθά­νουν για να υπο­στη­ρί­ξουν εκα­τό οικο­γέ­νειες για μια εβδο­μά­δα», πρό­σθε­σε ο Αμπ­ντε­λα­τίφ Ραζού­κι, αντι­πρό­ε­δρος της ίδιας οργάνωσης.

«Μεγάλα ρήγματα»

Ο Ερυ­θρός Σταυ­ρός και η Ερυ­θρά Ημι­σέ­λη­νος προει­δο­ποιούν ότι οι επό­με­νες «24 ως 48 ώρες θα είναι κρί­σι­μες» ως προς τη δια­νο­μή ανθρω­πι­στι­κής βοή­θειας και ότι θα υπάρ­χουν ανά­γκες που θα πρέ­πει να καλυ­φθούν «για μήνες, αν όχι για χρόνια».

Πέρα από τις ανθρώ­πι­νες απώ­λειες, πέρα από τα ισο­πε­δω­μέ­να χωριά, η αρχι­τε­κτο­νι­κή κλη­ρο­νο­μιά του βασι­λεί­ου επλή­γη επί­σης από τον σει­σμό. Στη Μαρα­κές, στη μεντί­να, την παλιά πόλη, οι κατα­στρο­φές είναι κατά τόπους τρομακτικές.

Επάλ­ξεις τει­χών του 12ου αιώ­να στα όρια της αυτο­κρα­το­ρι­κής πόλης, την οποία ίδρυ­σε το 1070 η δυνα­στεία των Αλμο­ρα­βι­δών, παραμορφώθηκαν.

«Μπο­ρού­με να πού­με πως (οι ζημιές) είναι πολύ μεγα­λύ­τε­ρες από ό,τι θα περί­με­νε κανείς. Δια­πι­στώ­σα­με μεγά­λα ρήγ­μα­τα στον μινα­ρέ του [σ.σ. ισλα­μι­κού τεμέ­νους] Ελ Κετσί­μπα [στα αρα­βι­κά, Κου­του­μπιά στα γαλ­λι­κά], το πιο εμβλη­μα­τι­κό κτί­ριο, καθώς επί­σης και την σχε­δόν ολο­κλη­ρω­τι­κή κατα­στρο­φή του μινα­ρέ του ισλα­μι­κού τεμέ­νους Χαρ­μπούς», στην πλα­τεία Τζά­μα ελ Φάνα, τόνι­σε ο Ερίκ Φαλ, περι­φε­ρεια­κός διευ­θυ­ντής του γρα­φεί­ου της UNESCO για το Μαγρέμπ.

Αυτός ο σει­σμός είναι ο φονι­κό­τε­ρος στο Μαρό­κο έπει­τα από εκεί­νον που κατέ­στρε­ψε την Αγκα­ντίρ, στο δυτι­κό τμή­μα της χώρας, την 29η Φεβρουα­ρί­ου 1960. Σχε­δόν 15.000 άνθρω­ποι –το ένα τρί­το των κατοί­κων της πόλης– είχαν χάσει τη ζωή τους τότε.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο