Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι αρχές του Κιέβου αποσυναρμολογούν (ένα ακόμη) μνημείο της σοβιετικής εποχής που υμνούσε τη φιλία με τη Ρωσία

Οι αρχές του Κιέ­βου απο­συ­ναρ­μο­λο­γούν μνη­μείο της σοβιε­τι­κής επο­χής, προς τιμή της φιλί­ας μετα­ξύ της Ρωσί­ας και της Ουκρανίας.“Οι δημο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες του Κίε­βου άρχι­σαν να απο­συ­ναρ­μο­λο­γούν το μνη­μείο για τη Συν­θή­κη του Περε­για­σλάβ”, χαρα­κτη­ρι­στι­κό της πίστης της Ουκρα­νί­ας στη Ρωσία το 1654, δήλω­σε το δημαρχείο.

Θα πάρει αρκε­τές ημέ­ρες για να απο­συ­ναρ­μο­λο­γη­θεί εντε­λώς το μνη­μείο από κόκ­κι­νο γρα­νί­τη, το οποίο απο­τε­λεί­ται από σχε­δόν 20 στοι­χεία, σύμ­φω­να με τις αρχές.

Το μνη­μείο, που απο­τε­λεί­ται από πέτρι­να γλυ­πτά που παρου­σιά­ζουν Ουκρα­νούς Κοζά­κους και Ρώσους αξιω­μα­τού­χους της επο­χής, ανά­με­σά τους τους υπο­γρά­ψα­ντες τη συν­θή­κη, ήταν εγκα­τε­στη­μέ­νο σε πάρ­κο στο κέντρο του Κιέ­βου: ήταν μέρος εμβλη­μα­τι­κού μνη­μεί­ου που υμνού­σε “τη φιλία μετα­ξύ των δύο λαών”, του ουκρα­νι­κού και του ρωσικού.

Το μνη­μείο παρου­σιά­ζει συγκε­κρι­μέ­να Ουκρα­νούς Κοζά­κους να περι­βάλ­λουν τον ατα­μά­νο (“ηγέ­τη”) τους Μπόγκ­νταν Χμελ­νί­τσκι και τον πρε­σβευ­τή της Μόσχας. Βρί­σκε­ται κάτω από ατσά­λι­νη εγκα­τά­στα­ση σε σχή­μα ουρά­νιου τόξου κοντά στην όχθη του ποτα­μού Δνείπερου.

Τα αγάλ­μα­τα, που ζυγί­ζουν 6 με 7 τόνους, θα μετε­γκα­τα­στα­θούν σε μου­σείο αερο­πο­ρί­ας στο Κίεβο.

Το σύνο­λο του έργου κατα­σκευά­στη­κε το 1982 προς τιμήν της “ενο­ποί­η­σης του ουκρα­νι­κού λαού με τον αδελ­φό ρωσι­κό λαό” το 1654, τη χρο­νιά που ο Χμελ­νί­τσκι συμ­μά­χη­σε με τον τσά­ρο της Ρωσί­ας για να πολε­μή­σουν την Πολω­νο-Λιθουα­νι­κή Κοινοπολιτεία.

Τα βιβλία της σοβιε­τι­κής ιστο­ρί­ας ανα­φέ­ρουν τη συμ­μα­χία ως την αρχή αδιάρ­ρη­κτης φιλί­ας μετα­ξύ Ουκρα­νί­ας και Ρωσίας.

Ωστό­σο, μετά την έναρ­ξη της ρωσι­κής εισβο­λής στην Ουκρα­νία, το δημο­τι­κό συμ­βού­λιο του Κιέ­βου μετο­νό­μα­σε τον Μάιο του 2022 την ατσά­λι­νη αψί­δα 35 μέτρων πάνω από τα αγάλ­μα­τα, σε Αψί­δα Ελευ­θε­ρί­ας του ουκρα­νι­κού λαού, από Αψί­δα Φιλί­ας μετα­ξύ των λαών.

Οι αρχές αφαί­ρε­σαν εξάλ­λου δυο ορει­χάλ­κι­νες φιγού­ρες — οι οποί­ες παρου­σί­α­ζαν δύο εργά­τες, έναν Ρώσο και έναν Ουκρα­νό — κάτω από την αψί­δα, τον Απρί­λιο του 2022.

“Είναι μέτρο που έπρε­πε να ληφθεί”, είπε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο η Αλιό­να Για­βο­ρίβ­σκα, 32χρονη ψυχο­λό­γος που ζει στο Κίε­βο. “Δεν κατα­λα­βαί­νω για­τί αυτό το μνη­μείο ήταν ακό­μα εδώ”.

Αντί­θε­τα, για τον Ολεκ­σά­ντρ Σεβε­ρίν, 32χρονο πυρο­σβέ­στη, η επι­χεί­ρη­ση είναι “άκαι­ρη”: πιστεύ­ει πως σε και­ρό πολέ­μου οι αρχές θα ήταν καλύ­τε­ρα να δαπα­νή­σουν τα χρή­μα­τα για τον στρα­τό.

Η Ουκρα­νία, πρώ­ην σοβιε­τι­κή δημο­κρα­τία που έγι­νε ανε­ξάρ­τη­τη το 1991, ακο­λου­θεί εδώ και χρό­νια μια πολι­τι­κή διά­λυ­σης μνη­μεί­ων που χρο­νο­λο­γού­νται από τη σοβιε­τι­κή επο­χή, ενώ έχει μετο­νο­μά­σει πολ­λές πόλεις δίνο­ντάς τους την ονο­μα­σία που είχαν πριν από την επα­νά­στα­ση των Μπολ­σε­βί­κων το 1917.

Τα μέτρα εντά­θη­καν μετά την προ­σάρ­τη­ση της Κρι­μαί­ας στη Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία το 2014 και ακό­μη περισ­σό­τε­ρο μετά την έναρ­ξη της ρωσι­κής εισβο­λής τον Φεβρουά­ριο του 2022.

Πέρυ­σι, η Ουκρα­νία ψήφι­σε νόμο “απο­α­ποι­κιο­ποί­η­σης”, με στό­χο να μετο­νο­μά­σει δρό­μους και να γκρε­μί­σει μνη­μεία που συν­δέ­ο­νται με τη Μόσχα.

Στο Κίε­βο, κεντρι­κή πλα­τεία, που έφε­ρε το όνο­μα Λέων Τολ­στόι, λέγε­ται πλέ­ον “Πλα­τεία Ουκρα­νών Ηρώων”.

 

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο