Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στρατιώτες λιποτάχτες της Βενεζουέλας: Ο Γκουαϊδό και η Κολομβία μας κορόιδεψαν και μας εγκατέλειψαν

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

«Είμα­στε εγκα­τα­λειμ­μέ­νοι, δεν έχου­με βοή­θεια από που­θε­νά. Ζητού­με να έρθει εδώ προ­σω­πι­κά ο Γκουαι­ντό για να μας συνα­ντή­σει» δηλώ­νει ο πρώ­ην λοχί­ας Luis González Hernández που εκπρο­σω­πεί και τους υπό­λοι­πους λιπο­τά­χτες που αυτο­μό­λη­σαν στην Κολομ­βία πριν τα επει­σό­δια στις 23 Φεβρουα­ρί­ου, ακού­γο­ντας τα κελεύ­σμα­τα των ΗΠΑ και του Γκουαϊδό .

Να θυμη­θού­με πως η κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ καλού­σε τον στρα­τό της Βενε­ζου­έ­λας να ανα­τρέ­ψει τον Μαδού­ρο και να συντα­χθεί με την μαριο­νέ­τα τους τον Γκουαϊ­δό. Τους καλού­σε ακό­μη να λιπο­τα­κτή­σουν στην Κολομ­βία για να εισβάλ­λουν κατό­πιν όλοι μαζί με την «ανθρω­πι­στι­κή βοή­θεια» στην Βενεζουέλα.

Με μιά σει­ρά προ­βο­κά­τσιες προ­σπά­θη­σαν να μπουν στην Κολομ­βία σπέρ­νο­ντας ψέμ­μα­τα όπως για το κλεί­σι­μο της γέφυ­ρας που ποτέ δεν είχε χρη­σι­μο­ποι­η­θεί. Έφτα­σαν να πυρ­πο­λή­σουν και τα φορ­τη­γά της υπο­τι­θέ­με­νης ανθρω­πι­στι­κής βοή­θειας δια­δί­δο­ντας πως τα πυρ­πό­λη­σαν οι δυνά­μεις του Μαδούρο.

Ακρι­βώς εκεί­νες τις δρα­μα­τι­κές ώρες όταν κρι­νό­ταν η εδα­φι­κή ανε­ξαρ­τη­σία της Βενε­ζου­έ­λας μια ομά­δα στρα­τιω­τι­κών, χαμη­λού βαθ­μού, πρό­δω­σαν την πατρί­δα τους και αυτο­μό­λη­σαν στην Κολομβία.

Δεν πέρα­σε το σχέ­διο των ΗΠΑ και του Γκουαϊ­δό που φυσι­κά είχε σαν σύμ­μα­χο και την ακρο­δε­ξιά κυβέρ­νη­ση της Κολομ­βί­ας που συγκέ­ντρω­σε στα σύνο­ρα συμ­μο­ρί­ες μαφί­ας και τρο­μο­κρα­τών για να πυρ­πο­λή­σουν μετα­ξύ των άλλων και τα φορτηγά.

H ομά­δα των στρα­τιω­τών τώρα που δεν πέτυ­χε η απο­στο­λή τους δεν είναι πια καλο­δε­χού­με­νοι στην Κολομ­βία. Ο Luis González Hernández δηλώ­νει πως τους έδω­σαν γύρω στα 100 ευρώ, ένα στρώ­μα και ένα σεντό­νι και τους ζήτη­σαν να φύγουν από την πόλη Cúcuta που είχε γίνει το θέα­τρο των συγκρού­σε­ων στα σύνο­ρα Βενε­ζου­έ­λας και Κολομβίας.

-Δεν έχου­με συγ­γε­νείς στην Κολομ­βία, δεν έχου­με που να πάμε, έχου­με οικο­γέ­νειες στην Βενε­ζου­έ­λα που δεν έχουν πια κανέ­να εισό­δη­μα. δηλώ­νουν οι λιπο­τά­χτες στρα­τιω­τι­κοί. Την είδη­ση μετα­δί­δει το cubainformacion στις 190317.

Τα τριά­ντα αργύ­ρια δεν φτά­νουν για να ζήσουν, όσο και να ζητούν τώρα την βοή­θεια του Γκουαϊ­δό βλέ­πουν ότι τους χρη­σι­μο­ποί­η­σαν και δεν τους υπο­λο­γί­ζουν πια. Εκ των υστέ­ρων σκέ­φτο­νται και την περι­πέ­τεια που έχουν μπλέ­ξει τις οικο­γέ­νειές τους και τον εαυ­τό τους.

Επι­βε­βαιώ­νε­ται το ρητό πως τους «προ­δό­τες πολ­λοί εμί­ση­σαν την προ­δο­σία κανείς».

Η παρέα του Hernández έπαι­ξε και έχα­σε. Βλέ­πει κι αυτή το αλη­θι­νό πρό­σω­πο του ιμπε­ρια­λι­σμού που τους πέτα­ξε σαν στυμ­μέ­νη λεμονόκουπα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο