Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στ. Κασσελάκης: Υποψήφιος… made in USA

Ενας ακό­μα υπο­ψή­φιος ανα­μέ­νε­ται να προ­στε­θεί στη λίστα των διεκ­δι­κη­τών για την προ­ε­δρία του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι αλή­θεια ότι έλει­πε από το συγκε­κρι­μέ­νο κόμ­μα ως υπο­ψή­φιος ένας 35χρονος εφο­πλι­στής, made in USA, τον οποίο ο Αλέ­ξης Τσί­πρας στις τελευ­ταί­ες εκλο­γές είχε τοπο­θε­τή­σει στο ψηφο­δέλ­τιο Επι­κρα­τεί­ας. Σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες, η υπο­ψη­φιό­τη­τά του επρό­κει­το να ανα­κοι­νω­θεί μέσω βίντεο γνω­στού σκη­νο­θέ­τη, ενώ απο­μέ­νει το τυπι­κό των 30 υπο­γρα­φών μελών της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, ώστε το Σάβ­βα­το που ξεκι­νά το συνέ­δριο του ΣΥΡΙΖΑ να μπει στη δια­δι­κα­σία της εκλογής.

Ο Στ. Κασ­σε­λά­κης είναι από­φοι­τος πανε­πι­στη­μί­ων στις ΗΠΑ, με επαγ­γελ­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στη ναυ­τι­λία. Εχει εργα­στεί στον οίκο «Goldman Sachs», που συνερ­γά­ζε­ται με αστι­κές κυβερ­νή­σεις και πολυ­ε­θνι­κές και είναι μόνι­μος κάτοι­κος του Μαϊ­ά­μι τα τελευ­ταία χρό­νια, ενώ θα έχει και τη στή­ρι­ξη του Παύ­λου Πολά­κη και μένει να φανεί ακό­μα ποιων άλλων. Το 2008 συμ­με­τεί­χε στο επι­τε­λείο των Δημο­κρα­τι­κών για την καμπά­νια του νυν Προ­έ­δρου των ΗΠΑ, Τζον Μπάι­ντεν, για τη Γερουσία.

Σε ό,τι αφο­ρά τις διερ­γα­σί­ες στον ΣΥΡΙΖΑ και ευρύ­τε­ρα στον χώρο της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, δεν απο­τε­λεί και κανέ­να μεγά­λο μυστι­κό ότι κινού­νται λογής λογής «γρα­νά­ζια», επι­χει­ρη­μα­τι­κά και «γεω­πο­λι­τι­κά», από την από δω και την από κει μεριά του Ατλα­ντι­κού. Προς επι­βε­βαί­ω­ση, θυμί­ζου­με μερι­κά από όσα έγρα­ψε πριν από μερι­κές βδο­μά­δες στην αγγλό­φω­νη «Καθη­με­ρι­νή» ο Στ. Κασ­σε­λά­κης.

«Τον Απρί­λιο έγι­να υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής στο ψηφο­δέλ­τιο επι­κρα­τεί­ας του κόμ­μα­τος του ΣΥΡΙΖΑ, σε τιμη­τι­κή θέση εκπρο­σω­πώ­ντας τους ομο­γε­νείς. Δεν ήταν μια από­φα­ση χωρίς σκέ­ψη: Από το 2012 είχα ανα­πτύ­ξει άρι­στες σχέ­σεις με τον Κυριά­κο Μητσο­τά­κη όσο ήταν βου­λευ­τής, στη συνέ­χεια υπουρ­γός και τελι­κά επι­κε­φα­λής του κόμ­μα­τος της Νέας Δημο­κρα­τί­ας. Μάλι­στα, έγρα­ψα ένα κεί­με­νο υπο­στή­ρι­ξής του στον “Εθνι­κό Κήρυ­κα” ενώ δια­γω­νι­ζό­ταν για την ηγε­σία του κόμ­μα­τος. Τον σεβό­μουν — και τον σέβο­μαι ακό­μα — προσωπικά (…)

Μπή­κα στον ΣΥΡΙΖΑ για­τί πίστευα ότι με τον Τσί­πρα θα μπο­ρού­σα­με να δημιουρ­γή­σου­με το αντί­στοι­χο Δημο­κρα­τι­κό Κόμ­μα της Ελλά­δας, ένα κόμ­μα που θα μπο­ρού­σε να εφαρ­μό­σει ένα μείγ­μα αλλα­γών πολι­τι­κής που κυμαί­νο­νται από δικομ­μα­τι­κά νομο­σχέ­δια για την οικο­νο­μία και τη μεταρ­ρύθ­μι­ση της δικαιο­σύ­νης έως την προ­ο­δευ­τι­κή προ­στα­σία των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των, της στέ­γα­σης, της φτώ­χειας κ.λπ.

Πέρα­σα σημα­ντι­κό χρό­νο με τον Τσί­πρα τον Ιού­νιο κάνο­ντας εκστρα­τεία σε όλη τη χώρα και δεν μετα­νιώ­νω απο­λύ­τως που αφιέ­ρω­σα τον χρό­νο, την ενέρ­γεια και τα προ­σω­πι­κά μου κεφά­λαια για να στη­ρί­ξω τη “Δημο­κρα­τι­κή” μας υπό­θε­ση. Εκτο­τε ο Τσί­πρας παραι­τή­θη­κε. Ετσι, βρί­σκο­μαι τώρα στο κενό: Οχι επει­δή δεν έχω πλέ­ον επί­ση­μο πολι­τι­κό ρόλο (…) αλλά επει­δή δεν μπο­ρώ να δια­κρί­νω τους κυβερ­νώ­ντες Δημο­κρά­τες στον ορί­ζο­ντα. Δημο­κρα­τι­κοί που, όπως και στις ΗΠΑ, προ­σφέ­ρουν μια μεγά­λη σκη­νή και ένα έμπει­ρο ρόστερ για τη δια­χεί­ρι­ση της διοίκησης.

Χρειά­ζε­ται βέβαια πραγ­μα­τι­κή ενδο­σκό­πη­ση εντός του κόμ­μα­τος, αλλά εάν η πρό­θε­ση είναι να ξανα­κυ­βερ­νή­σει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέ­πει απλώς να αντι­γρά­ψει τη φόρ­μου­λα των ΗΠΑ το συντο­μό­τε­ρο δυνατό…».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο