Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συνάντηση Κιμ-Τραμπ: Συμφώνησαν για την πλήρη αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου

Με μια ιστο­ρι­κή χει­ρα­ψία, με φόντο τις σημαί­ες της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας της Βόρειας Κορέ­ας και των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, Ντό­ναλντ Τραμπ και Κιμ Γιονγκ Ουν συνα­ντή­θη­καν νωρί­τε­ρα σήμε­ρα στην Σιγκα­πού­ρη, στην πρώ­τη συνά­ντη­ση αμε­ρι­κα­νού προ­έ­δρου και βορειο­κο­ρε­ά­τη ηγέ­τη από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Κορέα. 

Η ιδιαί­τε­ρη συνο­μι­λία των ηγε­τών διήρ­κε­σε περί­που 45 λεπτά, με μόνο τους διερ­μη­νείς παρό­ντες, πριν μπουν στο χώρο άλλα μέλη των αντι­προ­σω­πειών των δύο χωρών, πριν από λίγο. «Θα απο­κτή­σου­με μια εξαί­ρε­τη σχέ­ση, δεν έχω καμιά αμφι­βο­λία», είπε ο Τραμπ απα­ντώ­ντας σε μια από τις ελά­χι­στες ερω­τή­σεις που επι­τρά­πη­κε στους δημο­σιο­γρά­φους να υπο­βάλ­λουν στους ηγέ­τες αφού κάθι­σαν. Από την πλευ­ρά του, ο Κιμ επι­σή­μα­νε ότι «οι παλιές πρα­κτι­κές και οι παλιές προ­κα­τα­λή­ψεις ήγει­ραν πολ­λά εμπό­δια, αλλά τα ξεπε­ρά­σα­με όλα και βρι­σκό­μα­στε εδώ σήμερα».

Ο αμε­ρι­κα­νός πρό­ε­δρος δια­βε­βαί­ω­σε ότι στην ιστο­ρι­κή σύνο­δο κορυ­φής με τον ηγέ­τη της Βόρειας Κορέ­ας Κιμ Γιονγκ Ουν επι­τεύ­χθη­κε «μεγά­λη πρό­ο­δος», κάτι που επι­σφρα­γί­στη­κε λίγη ώρα αργό­τε­ρα με την από κοι­νού υπο­γρα­φή συμ­φω­νί­ας για την πλή­ρη απο­πυ­ρη­νι­κο­ποί­η­ση της Κορε­α­τι­κής Χερ­σο­νή­σου και τη δέσμευ­ση των ΗΠΑ να εγγυ­η­θούν την ασφά­λεια της Βόρειας Κορέας.

Από την πλευ­ρά της η Κίνα χαι­ρέ­τι­σε την συνά­ντη­ση των δύο ηγε­τών και την συμ­φω­νία που υπε­γρά­φη, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας «ανα­γκαία την ύπαρ­ξη ενός μηχα­νι­σμού για την ειρή­νη στην Κορε­α­τι­κή Χερσόνησο». 

Ασχέ­τως των εντυ­πώ­σε­ων που αφή­νει η συνά­ντη­ση Κιμ-Τραμπ και η συμ­φω­νία τους, επι­βε­βαιώ­νε­ται  το ισχυ­ρό ενδια­φέ­ρον των ΗΠΑ να ισχυ­ρο­ποι­ή­σουν την επιρ­ροή τους στην περι­φέ­ρεια της Ασί­ας και του Ειρη­νι­κού, στο πλαί­σιο της «αντι­με­τώ­πι­σης» ισχυ­ρών ανερ­χό­με­νων δυνά­με­ων, όπως η Κίνα και η Ρωσία, για τις οποί­ες επί­σης έχει μεγά­λο βάρος ο συσχε­τι­σμός δύνα­μης στην περιοχή. 

Στο πλαί­σιο αυτών των ενδοι­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών εντάσ­σε­ται και η προ­σπά­θεια ομα­λο­ποί­η­σης των σχέ­σε­ων Ουά­σινγ­κτον-Πιόν­γιανγκ, ανε­ξάρ­τη­τα του αν η πρό­σφα­τη συμ­φω­νία θα τηρη­θεί στο ακέ­ραιο και απ’ τις δύο πλευρές. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο