Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τα «έχουν πάρει» οι αστρονόμοι με ντισκομπάλα που εκτόξευσε ιδιωτική εταιρεία

Φέρει το όχι και τόσο ταπει­νό όνο­μα «Άστρο της Ανθρω­πό­τη­τας» και είναι ένας νέος δορυ­φό­ρος, που θυμί­ζει μια απα­στρά­πτου­σα σφαί­ρα ντι­σκο­τέκ και τον οποίο μόλις έθε­σε μυστι­κά σε τρο­χιά γύρω από τη Γη η νεο­φυ­ής νεο­ζη­λαν­δι­κή ιδιω­τι­κή εται­ρεία Rocket Lab.

Ο δορυ­φό­ρος έχει κατα­σκευα­στεί έτσι ώστε να είναι τρο­με­ρά ανα­κλα­στι­κός και ανα­μέ­νε­ται να γίνει το πιο φωτει­νό νυχτε­ρι­νό αντι­κεί­με­νο στον ουρα­νό του πλα­νή­τη μας. Αυτό ακρι­βώς έχει βγά­λει από τα ρού­χα τους τους απα­ντα­χού αστρο­νό­μους, που θέλουν σκο­τει­νούς ουρα­νούς για να κάνουν τη δου­λειά τους.

Θεω­ρούν, σύμ­φω­να με τις εφη­με­ρί­δες «Γκάρ­ντιαν» και «Ουά­σιγ­κτον Ποστ», ότι το «Άστρο της Ανθρω­πό­τη­τας» είναι ένα είδος δια­στη­μι­κού γκρά­φι­τι που «βαν­δα­λί­ζει» τον ουρα­νό και θα φέρει προ­σκόμ­μα­τα στην επι­στη­μο­νι­κή μελέ­τη του δια­στή­μα­τος λόγω της πρό­κλη­σης φωτορύπανσης.

«Πρό­κει­ται για μια βλα­κεία που βαν­δα­λί­ζει τον νυχτε­ρι­νό ουρα­νό και παρα­μορ­φώ­νει την παρα­τή­ρη­ση του σύμπα­ντος», δήλω­σε ο αστρο­νό­μος Ντέι­βιντ Κίπινγκ του Πανε­πι­στη­μί­ου Κολού­μπια της Νέας Υόρκης.

Άλλοι επι­σή­μα­ναν ότι δεν χρειά­ζε­ται ένα τεχνη­τό άστρο για να διε­γεί­ρει τον θαυ­μα­σμό μας για τον ουρα­νό. «Δεν χρεια­ζό­μα­στε μια τεχνη­τή μπά­λα ντί­σκο σε τρο­χιά για να νιώ­σου­με αισθή­μα­τα θαυ­μα­σμού», δήλω­σε η πλα­νη­τι­κή επι­στή­μων Μεγκ Σουάμπ του Αστε­ρο­σκο­πεί­ου Τζέ­μι­νι της Χαβά­ης. Για «άλλη μια εισβο­λή στο προ­σω­πι­κό σύμπαν μου», έκα­νε λόγο ο αστρο­βιο­λό­γος Κάλεμπ Σαρφ του Κολούμπια.

Ο περι­στρε­φό­με­νος με ταχύ­τη­τα γύρω από τον εαυ­τό του σφαι­ρι­κός δορυ­φό­ρος, δια­μέ­τρου περί­που ενός μέτρου, καλύ­πτε­ται από 65 πάνελ που αντα­να­κλούν το φως του Ήλιου προς τη Γη, όπως κάνει μια σφαί­ρα ντί­σκο στην ορο­φή ενός κλαμπ. Οι παρα­τη­ρη­τές από τη Γη θα βλέ­πουν ένα φωτει­νό άστρο να δια­σχί­ζει γρή­γο­ρα τον ουρα­νό (οπό­τε ανα­μέ­νο­νται να αυξη­θούν και οι ανα­φο­ρές για UFO…).

«Άσχε­τα πού θα βρί­σκε­στε στον κόσμο ή τι θα συμ­βαί­νει στη ζωή σας, ο καθέ­νας θα είναι σε θέση να δει το “Άστρο της Ανθρω­πό­τη­τας” στο νυχτε­ρι­νό ουρα­νό. Η ελπί­δα μας είναι ότι όλοι όσοι το δουν να περ­νά­ει μέσα στην απε­ρα­ντο­σύ­νη του σύμπα­ντος, θα σκε­φτούν λίγο δια­φο­ρε­τι­κά για τις ζωές τους, τις πρά­ξεις τους και για το τι είναι σημα­ντι­κό για την ανθρω­πό­τη­τα», δήλω­σε με περή­φα­νο και λυρι­κό τόνο ο ιδρυ­τής και διευ­θύ­νων σύμ­βου­λος της Rocket Lab Πίτερ Μπεκ.

«Ο δορυ­φό­ρος είναι ένα σύμ­βο­λο της εύθραυ­στης θέσης μας στο σύμπαν. Πρέ­πει να πάρου­με μεγά­λες απο­φά­σεις όλοι μαζί ως ανθρω­πό­τη­τα και όχι ως άτο­μα, οργα­νι­σμοί ή κρά­τη. Πρέ­πει από κοι­νού να λύσου­με τα πραγ­μα­τι­κά μεγά­λα προ­βλή­μα­τα όπως η κλι­μα­τι­κή αλλα­γή και η έλλει­ψη φυσι­κών πόρων», πρόσθεσε.

Ο δορυ­φό­ρος, που εκτο­ξεύ­θη­κε στις 21 Ιανουα­ρί­ου από τη Νέα Ζηλαν­δία με τον νέο πύραυ­λο Electron ύψους 17 μέτρων της εται­ρεί­ας, ολο­κλη­ρώ­νει μια πλή­ρη τρο­χιά γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά. Ανα­μέ­νε­ται να είναι ορα­τός για περί­που εννέα μήνες, προ­τού στα­δια­κά τεθεί εκτός τρο­χιάς και αυτο­κα­τα­στρα­φεί στην ατμόσφαιρα.

Στο παρελ­θόν έχουν εκτο­ξευ­θεί και άλλοι λαμπε­ροί σφαι­ρι­κοί δορυ­φό­ροι τύπου ντί­σκο. Δύο μικροί Starshine, με διά­με­τρο 48 εκα­το­στών και καλυμ­μέ­νοι από ανα­κλα­στι­κά κάτο­πτρα, είχαν τεθεί σε τρο­χιά από το αμε­ρι­κα­νι­κό δια­στη­μι­κό λεω­φο­ρείο το 1999 και 2001 αντίστοιχα.

Ένας τρί­τος Starshine, διπλά­σιος σε μέγε­θος, είχε εκτο­ξευ­θεί από την Αλά­σκα επί­σης το 2001 και είχε μεί­νει στο διά­στη­μα δύο χρό­νια. Ο πει­ρα­μα­τι­κός ιαπω­νι­κός Ajisai, δια­μέ­τρου 2,1 μέτρων, καλυμ­μέ­νος και αυτός από καθρέ­φτες, είχε εκτο­ξευ­θεί το 1986 και ακό­μη γυρί­ζει γύρω από τη Γη.

Πηγή: eleftherostypos.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο